I: The Princess' Desire

Chapter 31: Smiles

Chapter 31: Smiles

L's POV

"Waahh!"

Parang sinaniban itong prinsesa. Wala ng ibang sinabi kundi, 'Wahhh' 'OHHH' 'WOW'. -_-" Kung hindi ko ito sinamahan ngayon, tiyak, mapapagkamalan itong baliw.

"Pwede pong magzipline?" tanong niya kay Manong nang namasid niya ang zipzone sa may gilid. "Waaaaahh!!!"

"Tsss..." sinamaan ko lang siya ng tingin. Daig pa niya ang batang nakakita ng mascot.

Manong: "May taas po iyang 40-50 meters above ground level. Pwede rin kayong maghiking sa may gubat, sa pinakadulo, dun ang catcher's sight, ang pinakamagandang lugar para makita ang buong view ng Taesung."

Naeun: "Talaga po?"

"Pwede namang sa picture lang..."

"May sinasabi ka?' lingon ng prinsesa, narinig niya siguro ang sinabi ko.

 Simpleng umiling lang ako at sinundan siya sa likuran.

"Manong, pwede ho bang magzipline? O kaya maghiking?"

Hiking? Zipline? Eh sumasama nga yung panahon. Wala bang weather report dito? O talagang wala sa bokabularyo ng prinsesa ang salitang...safety?

"No." sabi ko.

Naeun: "Ikaw bang kinakausap ko? Pssh."

Manong: "Naku prinsesa! Kung pwede lang ho, nguni sasama yung panahon mamaya. Kaya nga makulimlim tsaka malamig ang hangin kahit alas-dos pa."

"Sabi ko nga." lingon ko sa prinsesa; ayaw kasing makinig. "Manong, sa'n ba yung campsite na nireserve ng hari?"

Manong: "Sa tuktok po ng bundok."

O.O

-__-"

Kakaiba naman talagang trip ito. Kay layo ng binyahe namin tapos sa tuktok pa ng bundok ang campsite? Sana nagcamping na lang ako sa rooftop ng palasyo.

"Paano po kami makakarating doon?"

"Sa main road po. Kailangan niyong maghike ng pitong kilometro."

*gulp* Walong KILOMETRO? o.O Walong KILOMETRO. 8 TIMES 1000...8000 Meters??? Hindi sa killjoy ako or ano. Sadyang hindi ko trip ang maglakad ng pagkalayo-layo pagkatapos ng limang oras na biyahe sa ganitong panahon kasama si...si--- Aishhh NEVERMIND.

"Malayo-layo po pero worth it naman pagdating niyo sa itaas. May alternative namang daan na mas madali at mas maganda...sa gilid po ng bundok may trail doon kaya lang..."

"Sige po! May mapa ho ba kayo?!" excited na sambit ni Naeun.

"Hindi mo ba narinig si Manong? Masama yung panahon alangan naman magha-hike ka ng ganun."

"Hindi pa naman 100% sure ah. Tsaka sino ka ba? Weather reporter ka ba? O kaya ay meteorologist expert para sabihing uulan mamaya?!"

-_-" Ang kitid naman ng utak. "Sinabi ko bang uulan?! Diba sinabi ko lang masama ang panahon at delikadong maghike sa gilid ng bundok?!"

"Bakit mo ba ako sinisigawan?! NASA HARAPAN MO LANG AKO AH!"

"Nilalakasan ko lang ang boses ko para maintindihan mo! Makinig ka naman." ayan nasabi ko sa kanya.

"Fine! Nakikinig naman ako! Ikaw, ikaw ang ayaw makinig. Bakit ba? Kanina ka pa ganyan, ang sungit sungit mo! May ginawa ba ako sa'yo?!"

"Ahh. Prinsesa--Sir---"