Impossible love life of a fan girl

Chapter Two

"Knock, Knock, Knock"
Nagising ako dahil may kumakatok sa pintuan ng bedroom ko. Sarap pa naman ng tulog ko, tumingin ako sa alarm clock, 10:00 AM na. "Yaaaaawwwwnnn" naghikab ako at tumayo kahit ayoko pa. I opened the door at nakita si ate Bea.

Bea: Good morning Louise!
Louise: Uhh.. Good morning
Bea: You look pretty today.
Louise: Let me guess, sinasabihan mo ko ng ganyan kasi gusto mong bilhan kita ng coffee sa Starbucks. Oh and by the way, alam kong maganda ko, dati pa.
Bea: Haha, oo eh. Dali na! Alam mo naman na tuwing Saturday, gusto ko ng Starbucks. Diba daily routine ko yun? Please, libre na din kita.
Louise: Sige na nga, give me your money.

Inabot nya sakin yung money at niyakap ako.

Bea: Thank you Louise!
Louise: Oo na.

Nagbike lang ako dahil malapit lang ang Starbucks sa house namin. Walking distance nga lang yung ibang stores. I parked my bike sa harap ng Starbucks at pumasok sa loob.
I ordered two Cappucinos.

Pasakay na ko sa bike ko nang biglang may tumawag sakin. "Louise!"
Tumingin ako sa likod ko at nakita si Faye. She is my only best friend in school. Yup, sya lang ang best friend ko.

Louise: Oh hey Faye, how're you?
Faye: Okay lang. Pwede ka ba kahit fifteen minutes lang?

Louise: Huh? Saan?
Faye: Samahan mo muna ko dun sa park, usap-usap tayo.
Louise: Uhh, sige.

We went in the park at umupo sa isang bench. Faye gave me a muffin na kinuha nya sa paper bag nyang dala. It's a Chocolate Muffin, of course it's delicious.

Faye: Nagawa mo na ba yung project natin?
Louise: Yup, kahapon pa. How about you?

Faye: Hindi pa, pero malapit ko na syang matapos.
Louise: Let me guess, busy ka kasi sa boyfriend mo.
Faye: *smiled* Oo..
Louise: Hay nako, masyado kang in love.
Faye: Kakaiba kasi ang feeling ng ganun. Palibhasa ikaw hindi mo pa naranasan.
Louise: Wala kong balak na maranasan yun.
Faye: Ewanko sayo. Ikaw louise ha, apat na ang nanligaw sayo kaso binusted mo lang. Sayang tuloy.
Louise: Ayoko sa kanila.

Faye: Whatever, kunyari ka pa. Malay mo isa sa kanila yung magiging prince charming ng life mo.
Louise: What?! No way. Basta alam ko, wala sa kanila ang prince ko. Besides, I don't have time for that kind of issues.
Faye: Haha, ang weird mo.
Louise: Okay, uuwi na ko, hinihintay na ko ni ate Bea.
Faye: Sige, bye 

While I'm on my way home, napaisip ako. 
Kelan ko nga ba makikita yung prince charming ko? Pero promise, wala talaga sa mga nanligaw sakin yung feel ko na magiging man of my life ko. To be honest, I'm dying to know my prince! Kaso parang nararamdaman ko na hindi ko pa sya nakikita. Bahala na kung ano ang magiging love story ng buhay ko.

Louise: Ate, I'm home! Here's your Cappucino.
Bea: Kansahamnida!
Louise: Kan...what?
Bea: Korean language yun ng thank you.
Louise: Uhh..Okay.

Umupo kami sa couch at ininom ang Cappucinos habang kinakain yung Cinnamon Bread na ginawa ni Mommy.

Bea: Grabe, ang cool talaga ng EXO!
Louise: EXO?
Bea: Kpop group yun, Gusto mo pakita ko sayo yung pictures nila? Nagprint ako.
Louise: Ugh, Kpop? Ayoko, wala kong time sa ganyan.
Bea: Bahala ka.

Sunday, kakagaling lang namin sa church. As usual, pagkauwi namin, bubuksan ni ate ang laptop nya tapos magpapahinga si mommy habang bubuksan ko lang ang TV at manonood sa HBO at Star Movies.

Bea: Louise! Ang handsome talaga nila!
Louise: Shh! Ingay mo.
Bea: Whatever, halika dali, Tingnan mo yung pictures.
Louise: Ayoko nga.
Bea: Dali na, please.

Ugh, ayaw ko talaga pero dahil love ko sister ko, napilitan akong tumayo at lumapit sa kanya.
Pinakita nya sakin yung madaming pictures ng EXO ba yun? Hindi ko nga mabilang eh. Ang dami nyang pinagsasabi sakin, hindi ko masyadong nilagay yung attention ko sa mga pinagsasabi nya. Natandaan ko lang is may twelve guys sa picture na halos magkakamuka. Kpop eh.

Bea: Handsome diba? Sila yung EXO.
Louise: Ahh..pwede na din.
Bea: Hihi, osige sayo na lang tong isang picture, dalawa kasi yung naprint ko sa sayo na lang yung isang copy.
Louise: Huh? Ano naman yung gagawin ko dyan?
Bea: Ewanko, gawin mong bookmark.
Louise: Haay, akin na nga.

Pumunta ko sa kwarto ko at inipit yung picture sa English book ko. Hindi ko tiningnan, basta nilagay ko lang dun.

The next day..
School na! I woke up early at naghanda para sa school.
As usual, nagbike lang ako. Hindi kami sabay pumasok ni ate Bea. Magkaiba kasi schedules namin. Pagpasok ko sa room, 

Faye: Good morning Louise!
Louise: Hey.

Simpleng batian lang tapos uupo na ko sa upuan ko at makikinig ng music habang wala pa ang professor. Yup, tahimik lang ako.
So yun, as usual aral-aral tapos break time. Last subject namin today is English. Discussion lang yung ginawa ng professor namin. Nung uwian na, nilapitan ako ni Faye.

Faye: Louise, sasabay ka ba umuwi sakin?
Louise: Nope.
Faye: Let me guess, pupunta ka pa sa library.
Louise: Yup.
Faye: Okay then, see you tomorrow.

That's my daily routine sa school. Pupunta ko sa library pag uwian na. Dun lang kasi ako nakakapag review ng maayos. Favorite tambayan ko yun. I'm a fan of books!
Maraming student yung nasa library ngayon. Buti na lang walang pumwesto sa favorite table ko dun sa corner. Palagi kasi akong pumepwesto dun eh.

Kinuha ko yung book ko sa History at nagreview. Uuwi na sana ako kaso naisip ko na magreview na din ako sa English. Kinuha ko yung English book ko. Suddenly, may nalaglag na picture sa floor. Naalala ko na dun ko pala inipit yung picture na binigay sakin ni ate. Nakatalikod yung picture nung nalaglag sya sa floor. Pinulot ko at tiningnan yung nasa picture.
(MULTIMEDIA: Ganyan naging itsura ko nung nakita ko yung picture)

When I looked at the picture, all I can think was.... "Wow"