Impossible love life of a fan girl

Chapter Nine (He Finally knew that I exist!)

Si Suho! Oo! Kaharap ko sya ngayon! (Eto yung line na sinabi ni Louise sa chapter one! Eto na ang pinaka story!!!)

 Nananaginip ba ko?! Waahh!!!
Sya ba talaga si Suho?! Oo sya nga! Yung nasa picture!
Mali pala yung description ko sa kanya nung nakita ko sya sa picture!
Kasi hindi pala sya handsome, SOBRANG HANDSOME NYA!!!
Yung eyebrows nya, napakastrong, bagay sa face nya. Tapos yung nose nya, ang ganda..
Tapos yung eyes na na napakagusto ko, kumikinang! His tantalizing eyes...
Ang ganda pa ng skin nya na milky white! Kung nasurprised ako nung nakita ko sya sa picture, mas lalo akong nasurprised ngayon! He has a face of an angel., He's perfect.. 

Suho: Hey miss, are you okay?

Ano daw? Hindi ako makapagsalita! Yung parang iniwan ng boses ko yung katawan ko. Tapos nanginginig ako, hindi ako makagalaw. Nakatingin lang talaga ko sa kanya! Unexpected naman kasi tong nangyari! Unexpected talaga! Tapos, may mga tears na naman na tumulo sa eyes ko.. tears of joy? (MULTIMEDIA IU gif: umiyak na talaga ko)

Suho: *confused* Huh? Miss, why are you crying?

Feeling nya siguro napaiyak nya ko kasi nadapa nya ko. Hindi ko na talaga kaya yung mga nangyayari ngayon! Nilagay ko yung hands ko sa face ko nang matakpan naman tong mga mata ko na namamaga! Kung kelan naman nya ko nakita, yung istura ko mukang ewan!
Naiwan ko ata yung kaluluwa ko sa restaurant! Hindi ko talaga kasi makilos katawan ko! Mahihimatay na ata ako ah!
Sobrang confused na yung itsura nya tapos may kinuha sya na handkerchief sa bulsa ng jacket nya.

Suho: Uhh, here take this.. punasan mo yung luha mo.

Wahh! Kinausap nya ko! Oo! ako! kinausap nya! Gusto ko syang sagutin kaso parang bang wala akong maalala na korean language na sasabihin. Muka akong ewan!
Eto pa, hindi ko magalaw yung kamay ko! Hindi ko tuloy makuha yung panyo!

Si Suho naman, halos kinakabahan kasi umiiyak pa rin ako.
Bigla ba naman nyang kinuha yung hands ko tapos nilagay nya yung handkerchief nya sa hands ko! Hinawakan nya yung hands ko! Nababaliw na ba ko! Ang smooth ng kamay nya! The way his hands touched mine, parang bang nagstop yung daloy ng blood ko. OMG!

Louise: Uh, t-t-thanks..

Napatingin sya sakin nung nagsalita ako, kasi buti naman, nakapagsalita ako!
As in his eyes met mine! Yung feeling na all things are spinning around you tapos parang kayong dalawa lang yung nasa mundo. Parang bang may secret force yung mata nya kaya hindi mo maalis yung eyes mo sa kanya. Wah!

Suho: Uh, i need to go. Bye miss.

Nagsmile sya! Oo! nagsmile sya sakin! SAKIN! Yung smile nya na nakakamatay!
Para sakin yung smile na yun! OMG! Gusto nya ba kong mamatay?! Tapos nun, pumasok na sya sa building.

Nakatayo lang talaga ko, pulang-pula na siguro ako.
Halos ten minutes bago ulit ako magkamalay.
Bigla tuloy akong napasigaw, "I unexpectedly met him!!!!"
Buti na lang, walang tao. hahaha.
Bigla kong naisip, autograph.
AUTOGRAPH?! HINDI AKO NAKAPAGPA-AUTOGRAPH?!
PICTURE?! HINDI AKO NAKAPAGPA-PICTURE?!

Ano ba yan! Sayang! Ang stupid ko talaga kahit kelan!
Tapos naalala ko, nasa kamay ko pa pala yung handkerchief nya! 
Napasmile ako bigla tapos inamoy ko yung panyo, tapos niyakap ko.
Gusto kong ipamuka sa lahat na, nasakin yung panyo ni SUHO!!!!

Haha! Parang kanina lang, iyak ako nang iyak tapos ngayon, mas maswerte pa ko sa mga fan girls na nanood ng M! Countdown. Haha! WOOOOH! 

I finally met the guy who captured my attention! Dati lang, I'm admiring someone who doesn't even know I exist. Pero ngayon, nakita na nya ko! WAH!