Solangelo, w którym Nico i Will są tancerzami (nie balet, coś bardziej współczesnego... lub jazz, hip hop...), może rywalami lub partnerami... ze smutem... jak w tym oklepanym cytacie: „tańczą, jakby oprawiali seks", ale w sensie: „uprawiają seks, jakby tańczyli"
od bailci
Inspirowane tańcem dodanym w mediach
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
NICO
Nico siedział ze skrzyżowanymi nogami w studio tanecznym, wyczuwając pod palcami powierzchnię zimnej podłogi. Jego mała grupa właśnie skończyła rozciąganie i wpatrywała się teraz w ich nauczycielkę, Madame Afrodytę, która opowiadała im o zbliżających się zawodach.
– Udział biorą wszystkie lokalne szkoły, a jedno z was może nawet dostać się na Narodowe! – ekscytowała się jak dziecko, rozciągając w uśmiechu swoje jasno pomalowane usta – Można występować solo lub w duecie i, oczywiście, wszyscy bierzecie udział!
Szóstka uczniów uśmiechnęła się do siebie. Nico zapisał się na zajęcia tańca współczesnego tej grupy, gdy miał dziewięć lat i teraz, osiem lat później, nie mógł wyobrazić sobie lepszego wyboru. Kochał taniec nowoczesny i sposób, w który dzięki muzyce mógł wyrazić swoje emocje. To nie był hip hop, gdzie taniec sam w sobie był najważniejszy, ani balet, gdzie wszystko było ułożone i kontrolowane. Nie, w tańcu nowoczesnym chodziło o interpretację, o emocje, które przekazywało się każdym ruchem – właśnie dlatego Nico tak bardzo to kochał.
– Przedyskutujcie to – zachęciła Afrodyta. – Zdecydujcie, kto chce występować sam, a kto w parze, a potem możemy zając się improwizacją.
Grupka siedemnasto- i osiemnastolatków chętnie stłoczyła się wokół siebie.
– Oczywiście, ja jestem z Sileną – ogłosił Charles Beckendorf, najwyższy i najsilniejszy ze zgromadzonych, oplatając ramieniem talię swojej pięknej dziewczyny.
– Oczywiście – zgodziła się reszta, wywracając oczami, gdy Silena musnęła ustami policzek chłopaka.
– Myślę, że zrobię solo – powiedział Nico.
– Oczywiście.
– W takim razie... chcesz się ze mną sparować, Leo? – zapytała jedna z dziewczyn, Piper. Stojący obok niej, niski Latynos, wzruszył ramionami.
– Jasne. Tylko pamiętaj, że nie mogę zrobić żadnego podnoszenia – powiedział z głupkowatym uśmiechem, gdy dziewczyna poczochrała mu włosy. Thalia Grace, dziewczyna, która w wolnym czasie grała w zespole heavy metalowym, wymieniła spojrzenie z Percym Jacksonem, ostatnim pozostałym kandydatem.
– Taaaak – wycedziła – Wezmę solówkę.
– Świetnie – uśmiechnęła się do nich Afrodyta. – Przejdziemy teraz do impro...
