Death Game Series1: THE LOSTS SOUL

CHAPTER 28-CONFESSION

REBEL'S POV

'Fuck!!!this life'

Kailangan kong gumising ng maaga para bumalik sa eskwela. Namiss ko na ang loves ko. Sino pa ba, si Iris 'yon.

Hindi ko parin lubos maisip na isa lang akong sampid sa pamilya ko. Hanggang ngayon ayokong paniwalan ang sinabi ni Mommy. I mean, asawa ng daddy ko na si Betina. Ang hirap paniwalaan na hindi n'ya ako anak, at anak ako sa pagkasala ni daddy. Anak sa labas, isang sampid sa pamilya De Vega.

***FLASHBACK****

Nagising na si Iris, ngunit hindi ko kayang makita ang sobrang kalungkutan n'ya. Ang sakit sa dibdib.. Umuwi muna ako ng bahay para narin magbihis at samahan s'ya sa funeral. Nang makauwi sa bahaY ay sinalubong agad ako sa may sala.

"Good morning mom"bati ko sa kanya saka hahalik sana sa pisngi n'ya ngunit umiwas s'ya.

"Will you stop calling me 'mom'. " tugon n'ya na parang nandidiri pa na s'yang kinabigla ko.

"Mom, what are you saying?" tanong ko.

"Just. Stop calling me mom. I hate it."

Sobrang sakit. Pakiramdam ko sinaksak ang puso ko ng napakaraming beses.

" You hate me??" tanong ko. At unti unting namuo ang butil ng luha sa mga mata ko.

" Yes I hate you coz you are not my son. Sampid ka sa pamilyang 'to. You should know that. "

Nagsimulang pumatak ang mga luha ko pababa sa pisngi ko. Pakiramdam ko gumuho ang mundo ko sa narinig, sobrang sakit.

"Mom. You are kidding me. " hindi makapaniwalang tugon ko habang umiiling. Pilit kong iniisip na this is only a joke, from my mom.

" Believe it or not.I am not your mother at anak ka lang sa pagkakasala ng ama mo."

'Fuck! That is not true'

" I hate you and your mother. And you know why???" she pauses then I saw her tears began to fall.

" Dahil hindi ako minahal ng Daddy mo dahil sa lintik na ina mo. He couldn't love me because.... He love your mother so much"

"No." 'yon lang ang naisaboses ko. Ang sakit. Ang tanging hiling ko lang na mahalin ako ni mommy Betina, na ituring n'ya naman ako na 'anak' n'ya, kaya pala hindi n'ya ako kayang mahalin dahil 'di talaga n'ya ako anak.

****END OF THE FLASHBACK**

Kinompronta ko si Daddy, at totoo nga ang sinabi ni mommy. Na anak n'ya ako sa ibang babae. Sinabi n'ya sa 'kin ang lahat. About my mother. Mahal n'ya raw ang nanay ko, girlfriend n'ya ito noong highschool pa hanggang sa dumating si mommy Betina. Napilitan s'yang magpakasal.

Noong may nangyari sa kanila ni Nanay, lumayo raw ito at hindi na nagpakita sa kanya.Hindi nga n'ya alam na nagkaanak pala sila at ako 'yong anak nila. Hinanap n'ya si Nanay at umabot pa ng tatlong taon sa kahahanap, hanggang sa natagpuan n'ya kami. Pero noong oras na 'yon hindi na n'ya naabutan si Nanay dahil patay na daw ito. Namatay dahil sa malubhang sakit. Sa murang edad ko noon wala akong maalala. Si mommy Betina ang nakalakihan kong ina na akala ko s' ya talaga ang tunay kong ina.

Sabay kaming tatlo nina Zeus at Bryle papunta ng school, nauna na daw si Ace. Buong araw hindi ko nakita kahapon si Iris, hindi na s'ya nakadalaw sa 'kin kahapon. Kaya miss na miss ko na s'ya. Nang makarating sa school ay akala namin late na kami. Nang makarating sa classroom ay nadoon na halos lahat ng kaklase namin. Nasa pinto pa lang ako ay napatingin agad ako sa kinaroroonan ni Iris. At hindi ko naintindihan ang nararamdaman ko ng nakita ko s'ya at si Chan ay nakahak kamay n'ya at hinayaan n'ya itong humawak sa kamay n'ya at di man lang s'ya umiwas. 'Fuck it'.