Zij is perfect (Girlxgirl)

Deel 17

Als ik de gipskamer uit loop moet Sophie lachen. Ze wijst naar mijn gips en ook ik moet lachen. "Hoelang moet jij je gips hebben?" vraagt ze dan aan mij, ik antwoord dat ik mijn gips 3 weken moet hebben. Sophie zegt dat zij haar gips 4 weken moet houden. Echt balen want dan missen we 3 en 4 weken hockey. Maargoed, dat is dan maar zo. Om aan ons team te laten weten dat we niet mee kunnen hockeyen komende weken maken we een foto en sturen deze in de groepsapp. We krijgen allemaal beterschap reacties en besluiten dan om naar huis te gaan.

Als zij met haar ouders de andere parkeergarage inloopt zwaai ik naar haar. Dan loop ik samen met mijn moeder de parkeergarage in waar wij onze auto gezet hebben. Mijn moeder vraagt dan aan mij hoe ik Sophie ken. Ik vertel haar over de hockeytraining en vertel dat ze heel aardig is. Ze lacht en vraagt: "Is ze ook nog meer dan alleen aardig?" terwijl ze een knipoog geeft. Ik voel dat mijn wangen een beetje rood worden en knik. "Ja, ze is echt heel leuk", beken ik aan mijn moeder. Ze lacht en zegt dat ze trots op me is en dat ze Sophie een hele leuk meid vond. Daarna vertel ik mijn moeder dat de ouders van Sophie nog niks weten en zeg tegen mijn moeder dat ze het geheim moet houden. Ze knikt en op dat moment rijden we de oprit op.

Aangezien het vrijdag is, kijken ik en mijn moeder nog even iets op de tv. Na een paar minuten krijg ik ineens een berichtje. Het is van Sophie. "Zullen we morgenavond afspreken? Dan gaan we naar het strand, naar de zonsondergang kijken" staat er. Ik glimlach en stuur terug dat ik dat graag met haar wil gaan doen. Dan loop ik naar boven om te gaan slapen. Als ik in bed lig krijg ik nog een berichtje, deze keer van Michelle. Ze vraagt mij of ik morgenochtend zin heb om met haar te winkelen. Ik haat winkelen, maar ik vind het wel leuk om iets leuks te doen met haar. Dan bedenk ik me dat ik haar helemaal niks heb verteld over alles wat is gebeurd. Ik vertel haar dat ik mijn arm heb gebroken, maar dat ik graag met haar ga winkelen. Helaas kan ik natuurlijk geen auto rijden, dus ik vraag haar om mij op te halen. Ze zegt: "Ik kom je om 11 uur ophalen, dus wees klaar" en nadat ik het heb gelezen, val ik in slaap.