Zij is perfect (Girlxgirl)

Deel 18

Ik word wakker door mijn mobiel die trilt. Ik word gebeld. "Hallo, met wie spreek ik?" vraag ik met een slaperige stem. "Goedemorgen, met Lieke van Dalen van het ziekenhuis". Ik schrik en vraag wat er aan de hand is. "We hebben een fout gemaakt met uw röntgenfoto, het blijkt dat we de foto van de patiënt voor u bekeken hebben. Dus we hebben goed nieuws, uw arm is namelijk niet gebroken". Ik ga recht op in bed zitten en vraag haar wat ik nu moet doen. Ze vertelt me dat ik om 10:30 in het ziekenhuis kan komen om het gips te laten verwijderen. Dat lijkt me wel een goed idee, dus ik hang op. Dan kijk ik op mijn klok en schrik, het is namelijk al kwart voor 10. Ik kleed me snel aan en ren naar beneden. Ik roep mijn moeder en smeer een broodje. Mijn moeder kleed zich ook snel om en we zitten om kwart over 10 in de auto. Onderweg bel ik Michelle en vraag haar of ze mij bij het ziekenhuis op kan halen. Ze vindt het goed en zegt dat ze er om 11:00 zal zijn. 

Als ik met mijn moeder het ziekenhuis uitloop, voelt mijn arm een beetje raar. Hij is helemaal gerimpeld.  Ik lijk wel een oude oma. Dan zie ik de auto van Michelle aan komen rijden. Ik geef mijn moeder nog snel een kus en loop naar haar toe. Als ik de auto in stap, geeft Michelle mij een knuffel. Ik laat haar mijn arm zien en ze moet lachen. 

Na een half uurtje rijden komen we in de stad aan. Michelle parkeert haar auto en we lopen een paar winkels binnen. Ik zie een leuk shirt en Michelle een leuke jurk. Als we gaan passen help ik haar de jurk dicht te ritsen en hij staat haar heel erg goed. In deze jurk heeft ze mooie billen. Als ik zelf mijn shirt pas, ben ik ook wel blij. Hij staat me best goed, al zeg ik het zelf. Ook Michelle zegt dat ze hem mooi vindt. Ik ga dit shirt vanavond aandoen. Dan herinner ik mij dat ik ook nog een trui moet kopen. Ik loop naar de herenafdeling en zoek een fijne trui uit. Een grijze met donkerblauwe mouwen. Ik haal ook gelijk een donkerrode trui, een blauwe blouse en een paar sokken. 

Als ik met deze kleding bij de kassa aankom, kijkt de verkoopster een beetje vreemd naar mij. Als ze de kleding opvouwt zegt ze nog dat dit mijn vriend vast mooi zal staan. "Ze zullen mijn vriendin vast mooi staan inderdaad" zeg ik met een strak gezicht. Achter me hoor ik Michelle grinniken. Het gezicht van de verkoopster is ook wel erg grappig op dit moment. Ze mompelt het bedrag en geeft snel het wisselgeld. Dan gaat ze verder met Michelle. Samen lopen we lachend de winkel uit.