The Virgin Mother ✔

Who's your Daddy?

How to love a child when it didn't came out of you, but is a hundred percent positive in DNA results?
I really can't doubt, Science has spoken, and proved it to me.

I'm still stunned by that.

Naupo ako sa tabi ni Angelo na natutulog pa rin. I look at his face. I am trying to memorize the details of him.

Nag-aalangan akong haplusin ang buhok niya, ayoko namang magising siya. Oo, may konting pagkailang pa rin ako dahil hindi naman talaga siya galing sa akin na dinala ko sa sinapupunan ko ng siyam na buwan, pero hindi mahirap na mahalin ang bata.

Who can resist an innocent, jolly little boy? Who can't love this kid?

Pumikit ako. Huminga ng malalim at dumilat. Ngayon, pangangatawanan ko na ang pagiging isang ina.

I know it won't be an easy task, or obligation. Knowing that I am the CEO of our company, and being a mother at the same time.

Kasi shit lang, di naman ako ready pero ano bang magagawa ko diba? Angelo's already here.

I even thought of leaving him in an orphanage before dad knew. Or leaving him in a province where nobody knows us, but conscience and guilt will rule over me so I never continued to think of it.

Because what if someone knew it? It won't be only me who'll be defamed, even the company. Inisip ko rin na paano kung mawala ito ng dahil lang sa akin? Daddy built this company, who am I to ruin it?

"Angelo, I'll be off to work again, okay? You should lock that door so no stranger will enter the unit." Nagbilin ako sa kanya at tinuro ko ang pinto ng condo unit.

"Okay, mommy! Ingat po!" He nodded and smiled. I patted his head, grabbed my bag, and went out of the unit.

Pumasok ako sa office at nginitian naman ang lahat ng nakasalubong ko.

"Oh my god, ngumingiti na si Miss Romero!"
"Oo nga, bakit kaya? May boyfriend na? Hihi."
"Sobrang ideal na rin ng age niya para magpakasal!"
"At magkaroon ng anak!"

I overheard staffs talking about me. Hindi ko alam pero bakit parang mas audible yung pagkakarinig ko sa huling sinabi ng isa. Anak.

If only they have known.. I am a mother of 1.

"Good morning, Miss Romero." Napansin kong medyo matamlay ang itsura ng sekretarya ko.

"Hi. Bakit parang lanta ka yata ngayon, Jeena? What happened?"

"Kasi po.. binreak ako ng boyfriend ko. Ang sakit-sakit po sobra!" Naluluha na si Jeena. Pansin kong medyo maga rin ang mata niya.

"Pwede bang malaman kung bakit kayo nagbreak?" There's a hint of concern in my tone, and it made Jeena look at me.

"M-ma'am? Ayos lang po bang magsabi sa iyo?"

"Of course. Go ahead." Prente akong naupo sa armchair ko at pinaupo ko si Jeena sa upuang nasa harap ng table ko.

"Ma'am.. kasi nahuli ko po yung boyfriend ko! Ang gago talaga ng lalaking yun! Siya pa naman ang una kong boyfriend! Una po, nakita ko sa chat.. pinaguusapan nila kung kailan sila pwedeng magkita. Tapos kahapon na 1st anniversary po namin pumunta ako sa bahay niya para isurprise dapat siya. May dala pa naman po akong lasagna at ako ang gumawa. Pero nahuli ko po sila. Ma'am pasintabi po sa sasabihin ko pero PUTANGINA NILA! Nakapatong pa yung babae sa boyfriend ko tapos..." Hindi na napatuloy ni Jeena ang sasabihin niya, and I know what she meant. I am not so good with advices but.. I'll give it a try.