You'll never know the psychopath sitting next to you.
18 | Drie antwoorden
Nadat we betaald hadden liepen we terug naar de auto. "Wanneer kom je terug trainen?" Vroeg hij toen we in de auto zaten. Ik dacht even na wanneer ik met Liam trainde. "Woensdag." Zei ik en maakte me vast, hij reed de parkeerplaats uit. "Alleen woensdag?" Vroeg hij, ik bleef voor me uit kijken. "Misschien zaterdag en zondag valt te zien welk uur." Zei ik.
Er hing spanning in de lucht en ik vroeg me af of het was omdat ik hem gezegd heb dat hij me nerveus maakte met zijn vriendelijk gedoe.
"Mmh." Zei hij, ik keek naar buiten terwijl hij door de straten reed. "Ik wil je wel eens zien schieten en kijken hoe je het met andere wapens doet." Zei hij en ik kreeg een lach die ik meteen weer weg duwde. Ik hield ervan om op een schietbaan te staan. "Tuurlijk." Antwoordde ik.
Mijn gedachte dwaalde af naar hoe hij was in het restaurant en daarvoor. Het was raar om iemand vriendelijk te horen praten tegen me, laat staan om me mee te vragen naar een restaurant. Die dingen ben ik nooit gewoon geweest, jongens voegen me niet uit en wouden me alleen voor de seks maar ik was er mee akkoord. Ik wou niets iets te maken hebben met gevoelens of dingen die te maken had met gevoelens. Ik heb die dingen altijd ontweken en ik weet niet wat Harry probeert.
"Beth?" Vroeg Harry en ik keek weg van het raam en keek naar hem. "Wat?" Vroeg ik, hij keek even naar me. "Ik denk dat we gevolgd worden." Zei hij, zijn ogen keken in de achteruitkijkspiegel. Ik draaide me om zodat ik de auto zag. "Sla de tweede straat rechts af en daarna de eerste rechts. Als ze dan nog volgen worden we gevold." Zei ik en zette me weer zodat ik naar voren keek.
Hij deed wat ik zei. "We worden gevolgd, onder je stoel is een 9 mm. We zullen meteen zien hoe goed je kunt mikken." Hij had een lach op zijn gezicht die even gestoord leek als die van mij.
Ik bukte me en ging met mijn hand onder mijn stoel en voelde het koude handvat. Ik nam het geweer en hij deed het raam naar beneden waardoor mijn bruine haren in mijn gezicht vlogen omdat hij nog steeds aan het rijden was. Ik maakte mijn gordel los en zette me met mijn knieën op de stoel zodat ik naar de zetel keek, mijn handen hielden de stoel vast. "Hou je vast." Zei hij en dat deed ik ook toen we een straat in draaide.
Ik deed de veiligheid van het geweer en nam hem in mijn linkerhand terwijl mijn rechterhand me vast hield aan de stoel. Ik stak mijn bovenlichaam uit het raam en richtte het geweer, de auto reed de straat in toen ik de trekker over haalde en schoot op een van de voorste banden en trok me weer naar binnen.
Ik hoorde het slippend geluid van banden toen ik me weer goed zette in de zetel, Harry's ogen keken in de achteruitkijkspiegel en knikte toen en begon sneller te rijden. "Hij is van de baan." Zei hij en reed een straat in.
Ik deed de veiligheid weer op het geweer en stak hem weer onder mijn stoel. Adrenaline gierde door mijn lichaam en de lach op mijn gezicht wilde maar niet weg gaan ook al voelde ik Harry's blik.
Ik verwachtte dat hij iets ging zeggen maar na een tijdje te wachten bleef het stil.
Hij bleef rijden maar ik herkende hier niets, het maakt me best nerveus om niet te weten waar we zijn maar als er iets zou gebeuren heb ik een geweer onder mijn stoel en mijn mes in mijn jaszak steken.
"Naar waar gaan we?" Vroeg ik met een frons. Hij keek even naar me en daarna weer naar voren. "Naar mij." Zei hij simpel, ik keek hem hard aan en balde mijn handen. "Naar jou?" Siste ik, waarom zou hij mij in godsnaam mee nemen naar hem thuis? "Mmhm." Zei hij en bleef naar de baan kijken terwijl mijn geduld begon op te raken.
"Stop de auto." Zei ik terwijl ik hard naar hem keek, hij negeerde me en ik begon nerveus te worden. Wat is mij met me van plan? "Stop godverdomme de auto Harry." Zei ik luider, hij keek naar me met een frons. "Waarom panikeer je zo opeens?" Vroeg hij, mijn handen werden klam en mijn hart hamerde in mijn borst uit nerveusheid. "Ik vertrouw je niet." Dat en ik denk dat hij me gaat vermoorden.
Hij zuchtte en zijn gezicht veranderde naar en emotie die ik nog niet gezien had, bij niemand niet. Zijn gezicht werd daarna meteen koud en hij draaide de auto om waardoor ik schrok en de zetel vast greep.
De rest van de rit zwegen we, ik voelde me pas rustig worden toen ik de straten en de gebouwen begon te herkennen. Harry bleef uit zijn ooghoeken naar me kijken maar ik negeerde hem. Waarom zou hij me mee willen nemen naar hem? Die vraag bleef maar in mijn hoofd rondspoken want er waren zo veel antwoorden op en ik vroeg me af wat het juiste antwoord was.
De enige drie antwoorden die me logisch leken waren als volgt:
1. Hij wilt me vermoorden.
2. Hij wilt seks.
3. Hij wilt me gevangen houden om antwoorden te krijgen.
Ik zag geen andere reden. Harry en ik komen niet bepaalt goed overeen ook al was Harry daarnet vriendelijk, het kon een val zijn..
De deur van mijn kant ging open en ik schrok uit mijn gedachten en keek op. Harry had een frons en zijn lippen waren stijf op elkaar gedrukt, zijn ogen mijn gezicht aan het onderzoek maar ik probeerde niets te tonen.
Ik maakte mijn gordel los terwijl ik door de donkere straat keek en stapte daarna uit. "Dankje Edward." Zei ik en stapte langs hem maar ik voelde zijn hand rond mijn pols me terug trekken. Ik rolde mijn ogen en draaide me naar hem om. "Wat?" Vroeg ik met een frons.
"Als jij niet met me mee wilt gaan, mag ik dan tenminste met jou mee naar binnen?" Vroeg hij en mijn mond viel open in schok. Wie was deze man en wat had hij met Harry/Edward gedaan?
Ik kon enkel knikken want ik zou stamelen als ik iets zou zeggen. Hij gaf me een knikje en liet mijn pols los. Ik draaide me om en stapte het appartementsgebouw binnen met Harry achter me.
JE LEEST
Edward
FanfictionElizabeth is niet het meest normale meisje. Ze houd van weinig dingen, is agressief en vermoord mensen voor haar werk. En Harry is hetzelfde als Elizabeth. Alleen houd hij van meerdere dingen. Wat gebeurt er als ze elkaars pat kruisen? Gaan ze elka...