Edward

19 | Vertouwen

They say I am powerful. They say I am the darkness. They say I instill fear into the heart of many. It is even said that the Devil himself is afraid of me.

19 | Vertouwen

Ik fronste de hele tijd in de lift en keek naar de vloer terwijl Harry een deuntje aan het fluiten was, wat op mijn zenuwen aan het werken was.

Ik keek vanuit mijn ooghoeken naar hem maar hij keek naar het plafond en bleef verder fluiten. Ik deed mijn ogen dicht om kalm te blijven maar veel zin bleek het niet te hebben.

En als kers op de taart viel de lift stil met een snok. De lichten gingen uit en er brandde enkel een klein lichtje.

"Dit meen je niet!" Zei ik boos en duwde op de liftkoppen maar hij deed niets, ik ging gefrustreerd met mijn hand door mijn haar nadat ik de aan- en uitknop geprobeerd had maar er nog steeds geen beweging was.

Ik sloeg tegen de deuren met mijn vuist uit frustratie, ik wou nog eens slaan maar voelde Harry's hand op mijn schouder. Ik schudde hem weg en draaide me naar hem om, ik zuchtte diep en liet me neer zakken op de grond.

Waarom moest ik net met hem in een lift zitten die niet meer werkte? Van alle mensen met hem? Als het met Liam was zou het tenminste nog interessant kunnen worden maar nee, het geluk ligt weer aan mijn kant en ik zit opgescheept met Harry.

Er scheen meer licht en toen ik opkeek zag ik dat Harry op zijn gsm bezig was, ik hoopte voor hem dat hij iemand aan het proberen te bereiken was en geen spelletje aan het spelen was.

"Er is geen bereik." Zei hij en ik liet mijn hoofd in mijn handen vallen.

Kan het nog erger?

Ik hoorde Harry zich neerzetten maar keek niet op, hij zuchtte daarna en schraapte zijn keel. "Laten we elkaar wat beter leren kennen." Zei hij.

Het kan inderdaad erger.

"Nee." Zei ik kort en sloot mijn ogen. "Toen ik 5 was scheiden mijn ouders." Begon hij en ik rolde mijn ogen. Ik had hier zo geen zin in. "Mijn beide ouders zaten aan de drugs en dronken veel. Ik was gedoemd om te worden zoals ik nu ben." Dit keer keek ik wel op.

Hij zat tegenover me en keek naar de grond terwijl hij nerveus met zijn vingers speelde.

Ik was verward en voelde me slecht. Ik begreep niet waarom hij die dingen aan mij verteld, aan mij. Ik ben 'nieuw' in zijn leven en hij vertrouwd me zulke dingen toe terwijl we niet eens vijf zinnen tegen elkaar kunnen zeggen zonder te dreigen.

Ik fronste. "Je kunt me niet vertrouwen Harry." De woorden verlieten mijn lippen zonder ik eigenlijk wou, maar ze waren de waarheid en ik was blij dat ik het zei. Hij mocht me niet vertrouwen.

Hij keek op met een kleine droevige glimlach wat best pijn deed, en dat wou ik ook niet. Ik begon veel te veel gevoelens te hebben naar mijn goesting. "Weet ik. Maar ik kan er niets aan doen." Zijn stem was zacht en klam alsof hij zich er bij neergelegd had.

Zijn ogen bleven in die van mij staren en ik vroeg me af waarom hij keek. "Jouw beurt." Zei hij en ik rolde mijn ogen en keek naar boven.

"Ik had geen keuze. Ik ben hiervoor gemaakt, hij heeft me gemaakt zoals hij wou." Zei ik en probeerde zo vaag mogelijk te zijn. Ik hief mijn schouders op, ik had me erbij neergelegd na er jaren tegen te hebben gevochten.

"Weetje wat mijn bijnaam is op het werk?" Vroeg ik met een grijns, hij keek me onderzoekend aan alsof het antwoorden op mijn voorhoofd geschreven stond. "Ik gok op engel des doods." Zei hij, en weer zoals de eerste keer dat we echt tegen elkaar gesproken hadden had hij een mysterieuze blik in zijn ogen en een grijns op zijn gezicht.

Ik begon te lachen, echt lachen met tranen in mijn ogen en een sixpack voelen aankomen. De eerste keer in drie weken dat ik om hem moest lachen, hij kreeg een ook een glimlach op zijn gezicht.

Toen ik uitgelachen was schudde ik mijn hoofd en veegde ik een traan weg. "Duivelskind." Zei ik simpel, Harry' s lach viel weg en keek me met sympathie aan.

"Kijk niet zo naar me Edward, het is zo. Ik ben het gewoon, het doet me niets." Zei ik. Het deed me echt niets, het is niets dan de waarheid dus waarom zou ik me ertegen verzetten?

"Ik heb niet echt een bijnaam." Zei hij en hief zijn schouders op. "Ik begrijp waarom." Zei ik en schoof meer onderuit. Hij hief zijn wenkbrauwen op. "Je bent best saai." Ik hief mijn schouders op, hij kreeg een frons. "Dat is niet waar, ik ben echt bad ass." Zei hij en ik rolde mijn ogen. "Toen je 15 jaar was zeker." Mompelde ik. Hij kneep zijn ogen fijn. "Misschien." Mommelde hij terug en ik lachte weer.

"Ik ben trouwens hilarisch." Ging hij verder en kruiste zijn armen over elkaar heen. Ik zette me rechter en hief mijn wenkbrauwen op. "Ik ken je nu al drie weken en dat is de eerste keer dat ik lachte om wat je zei." Zei ik, zijn mond viel open alsof mijn woorden hem kwetste.

"Dat is niet waar. Ik ben fucking grappig." Hij schudde zijn hoofd. "Wie probeer je hier te overtuigen? Mij of jezelf?" Vroeg ik met een grijns.

"Ik ben knap." Zei hij en wees met zijn wijsvinger alsof het een feit was, en dat was het ook maar ik ging zijn ego niet groter maken dan het al was. "Ben je nu echt naar complimenten aan het vissen Edward? Dat is echt zielig." Zei ik.

Ik deed mijn schoenen uit en legde me weer neer tegen de de harde grond en deed mijn benen over elkaar. Ik voelde me best oncomfortabel in een kleed en ik had het koud. Toen ik geen reactie van Harry hoorde draaide ik mijn hoofd zodat ik naar hem keek.

Zijn ogen keken naar mijn benen en daarna naar mij. "Probeer je me nu te verlijden Elizabeth?" Vroeg hij, ik hief mijn wenkbrauwen op en lachte. "Nee Edward, ik weet wel dat jij dat wilt maar ik flirt niet met jou." Zei ik met een grijns.

"Deze Beth vind ik tot nu toe de leukste, en noem me maar Harry. Er zijn geen camera's." Zei hij en legde zich neer, ik voelde mijn wangen warm worden en vervloekte mezelf ervoor. Ik schudde mijn hoofd en keek naar boven toen Harry zijn hoofd net naar me wou kijken.

"Voel je niet gevleid Harry, het komt waarschijnlijk door de alcohol." Loog ik, ik had een paar glazen binnen maar word niet snel dronken.

"Wat jij wilt Beth, wat jij wilt." Zei hij zacht en legde zich ook neer.

Hetwas een tijdje stil en ik begon inslaap te vallen toen ik iets warms over meheen gelegd voelde worden en het rook naar Harry. "Slaapwel Beth."

-------
Gelukkige feesten alvast voor iederen!