Edward

30 | Plan

30 | Plan

Are you insane like me? 

*Harry*

Ik zat op haar bed en keek toe hoe ze rustig haar kleren opvouwde en in haar koffer legde. Haar ogen keken in die van mij alsof ze me al een tijd voelde kijken, ze staarde een tijdje terug, ademde diep in en plooide verder. Haar aandacht weer bij haar kleren.

"Je weet wat het plan is?" Vroeg ik voor de vijfde keer vandaag, ze rolde haar ogen waardoor ik een glimlach kreeg. Ze knikte haar hoofd. "Ja, Harry." Ze keek op naar me. "Jij weet wat het plan is als we landen?" Vroeg ze en keek weer naar beneden. Hat was raar om haar zo afwezig te zien.

"Ben je zeker dat hij komt opdagen?" Vroeg ik, toen haar ogen ik die van mijn keken wist ik dat ik te ver ging. Woede was er duidelijk in te zien. "Ja." Antwoordde ze tussen opeengeklemde tanden, ik fronste en ze zuchtte. "Sorry, Harry. Hij is mijn beste vriend, ik vertrouw hem." Haar ogen keken meteen weer naar haar kleren. "Oké." Zei ik zacht, ze knikte enkel haar hoofd.

Het frustreerde me enorm dat ze zo was. Beth is nog slechter in het uiten van gevoelens dan mij.

Haar gezicht stond zuur, lippen die zacht getuit waren en haar ogen tinten donkerder dan normaal. Ze plooide niet meer rustig op zoals in het begin maar propte dingen in de koffer.

"Kan je godverdomme stoppen met staren!" Riep ze. Haar donkere, boze ogen keken naar me en haar handen waren in vuisten gebald. "Stop!" Riep ze, ik likte mijn lippen en deed mijn ogen dicht. Ik wreef met mijn handen over mijn gezicht. Zelf gefrustreerd met hoe ze deed.

"Wel shit, Beth. Sorry dat ik graag naar je kijk." Woorden floepte er uit maar haar ogen stonden nog altijd hard. "Wat moet ik anders doen terwijl jij inpakt!" Riep ik terug. Ze stond op en ging weer naar haar kast, mijn geduld begon op te raken en dat van haar ook.

"Kan ja alsjeblieft gaan, je maakt me nerveus." Haar stem monotoon en haar rug naar me toe terwijl ze iets zocht.

Ik stond op van haar bed en stapte naar haar toe. "Kijk naar mij als je tegen me praat." Grolde ik, ze draaide zich om en keek op naar me. Ik bestudeerde haar gezicht nu ik voor haar stond, ze had wallen die ze probeerde te verbergen met make-up. Ik fronste, ze heeft me niet gezegd dat ze slecht slaapt. Tuurlijk is ze zo geprikkeld.

"Kan ja alsjeblieft gaan, je maakt me nerveus." Haar stem zacht, mijn frons werd dieper. "Wanneer is de laatste keer dat je deftig geslapen hebt?" Negeerde ik haar. Ze kreeg een frons en hief haar schouders op. "Geen idee." Zei ze, ze wou zich terug omdraaien maar mijn handen namen haar heupen vast en draaide haar weer naar me toe.

Ze nam mijn bovenarmen vast om niet te struikelen. "Wat?" Vroeg ze, ik kuste haar voorhoofd en ze sloot haar ogen. "We gaan even rusten." Zei ik en nam haar hand. "Rusten? We hebben geen tijd om te rusten Harry, we moeten de plannen overlopen en –" Ik drukte mijn lippen tegen die van haar. Haar hand loste die van mij en ze legde haar beide handen op mijn wangen.

Ze stok weg en keek naar me met een kleine lach. "Oké." Gaf ze toe, ik glimlachte en kuste haar kort. Ik nam haar hand weer in die van mij en trok haar naar het bed.

Ze nam haar laken vast en trok het weg, we deden onze schoenen uit en vielen in het bed.

Ik sloeg mijn arm om haar heen en trok haar dichter naar me toe, het voelde raar om haar in mijn armen te hebben en ze moest hetzelfde denken want haar spieren waren gespannen. Ik kuste haar haren en legde mijn hoofd neer op het kussen. Na een tijdje ontspande ze zich en viel ze in slaap.

Haar ademhaling was zacht en ik wou graag met mijn handen door haar haren gaan maar wist dat het haar zou wakker maken. Ik voelde me nog steeds gefrustreerd, waarom zei ze me niet dat ze zo slecht sliep?

Ik zuchtte en deed mijn ogen ook dicht.

* * *

Ik zat achter mijn bureau papieren aan het lezen die me eigenlijk niet interesseren maar het moest toch gebeuren. De deur vloog open en ik keek op naar Arno, één van de jongens die hier getraind werd en eigenlijk zeer slecht is.

"Baas, u moet komen." Paniek in zijn ogen, ik zuchtte en keek naar de papieren en daarna naar de waardeloze boxer. "Waarom?" Hij keek weg van mijn blik. "Ze gaat hem vermoorden." Zijn stem angstig, ik rolde mijn ogen en stond op. "Ik hoop dat het waar is wat je zegt." Ik volgde hem naar de boks zaal en zag een hele groep mensen. "Weg!" Riep ik, de meeste gingen uit de weg en sommige duwde ik weg.

Mijn ogen vielen op Elizabeth die op een jongen zat en hem in zijn gezicht bleef slaan met haar blote vuist. Ik herkende de jongen niet eens door al het bloed. "Het is Josh." Zei Arno alsof hij mijn gedachte kon lezen. "Waarom hebben jullie er haar niet afgehaald?" Vroeg ik aan niemand speciaal. "Ze sloeg door, iemand wou haar van hem af halen maar kreeg klappen en niemand heeft meer geprobeerd." Ik rolde mijn ogen en stapte naar haar toe en trok aan haar t-shirt naar achteren.

Ze viel neer op haar rug. "Meekomen." Siste ik en nam haar pols vast en trok haar overeind. Ze keek me met een boze klik aan en volgde me. Iedereen staarde naar ons maar ik gunde hun geen klik, ik opende mijn bureau en sloeg de deur dicht.

Ik draaide me naar haar op en liet mijn strenge blik vallen en keek haar ongerust aan. "Wat ik er gebeurt?" Vroeg ik, mijn hand nam haar kin vast en draaide haar hoofd zodat ik de blauwe plek op haar kaak kon bekijken. Haar kaak zag rood en zal snel blauw gaan zien als ze het niet af ging koelen met ijs. Ze kreeg een glimlach en nam mijn handen vast en keek me aan, die lach nog steeds op haar gezicht. "Het was niet iemand van het bestuur maar het gaat me wel in de problemen brengen."

"Toen je zei dat je een idee had dacht ik dat je iemand ging vermoorden." Ze rolde haar ogen. "Harry, hier zijn veel te veel getuigen voor een moord. Ik ging voor halfdood." Ik lachte en ze kreeg een glimlach, ze stond op de tippen van haar voeten en kuste me. Ze tok weg en glimlachte naar me. "Je gaat Louis erbij moeten halen, ik heb Josh flink toegetakeld." Ze zette zich neer in één van de stoelen voor mijn bureau.

"Wat heeft hij gedaan?" Vroeg ik met een frons en ging tegenover haar zitten. "Hij maakte seksistische opmerkingen over me, ik heb hem gewaarschuwd." Ze hief haar schouders op, ik fronste diep.

Seksistische opmerkingen, over mijn meisje? Ik stapte naar haar toe en stopte voor haar en leunde tegen mijn bureau. "Ik ben blij dat jij hem gelsagen hebt, als ik hem te pakken had gekregen was hij dood." Ik kuste haar voorhoofd. Ik keek naar haar en ze kreeg een glimlach. "Ik help je wel met zijn lichaam." Knipoogde ze.