Edward

14 | "Wie is Alexander?"

"...but getting the wind knocked out of you is het only remind your lungs how much they like the taste of air." - Sarah Kay

14 | "Wie is Alexander?" 

Nadat Liam weg was heb ik niet echt veel gedaan, ik ben wanten en een sjaal gaan kopen omdat het steeds kouder en kouder werd. Ik ben ook een extra gsm gaan halen zodat ik met de baas kan communiceren zonder dat Harry ervan weet. Ik heb hem uitgelegd waarom ik een andere gsm heb en hij begreep het, verder zei hij niet veel.

Ik deed de lichten achter me uit en besloot om mijn pyjama aan te doen en eens vroeg te gaan slapen. Ik kroop onder de lakens en zuchtte opgelucht, ik sloot mijn ogen en wachtte tot ik inslaap viel.

* * *

Ik sliep slecht, maar ik was het al gewoon. Ik wou gewoon een keer goed slapen, één keertje maar. Ik werd wakker van het minste geluid ofwel door nachtmerries die steeds hetzelfde eindigen.

Maar dit keer werd ik wakker door luid gebonk op mijn deur, ik nam mijn mes en deed de lakens van me af. Ik was pist, voor een keer was ik snel in slaap gevallen. Ik draaide het slot open en deed de deur open op een kier en zag dat het Harry was.

"Wat is je probleem?" Siste ik meteen en trok de deur meer open en keek boos naar hem, Harry leek verrast. "Ik zei toch dat ik nog langs ging komen?" Zei hij en stapte langs me naar binnen. "Morgen!" Riep ik, hij draaide zich om. "Je zei morgen." Zuchtte ik, ik ging met mijn hand door mijn haar.

"Het is 1 uur." Zei hij zonder emotie. "Is dat een mes?" Vroeg hij en wees naar mijn hand. "Ik dacht dat het iemand was die dronken was, want je bleef maar op mijn deur slaan als een gek." Zei ik, ik zette me neer in de zetel en hij bleef recht staan. Ik zag dat zijn haren weer in een dot waren en dat hij bruine lenzen in had.

"Waarom ben je Edward?" Vroeg ik, hij keek door de ramen en schoof de gordijnen dicht. "Omdat ik de vorige keer ook binnen ben gekomen als Edward, mensen houden me in het oog." Zei hij toen hij zich weer omdraaide. "Heb je kaarsen?" Vroeg hij en ik fronste vanwege zijn rare vraag. "Nee." Antwoorde ik. Dit keer fronste hij. "Iedere vrouw heeft toch kaarsen?" "Wel ik niet." Zei ik en leunde naar achteren. "Waarom heb je kaarsen nodig?" Vroeg ik. "Het licht toont je silhouet goed en ik wou die stomme dot uit doen, kaarsen geven een gloed en zijn minder sterk." Zei hij en zette zich neer.

Hij deed zijn lenzen uit en legde ze in een potje dat hij uit de binnenzak van zij jas haalde. "Wat moet je Harry? Ik was voor een keer snel inslaap gevallen." Zuchtte ik, ik voelde me nog steeds moe maar wist dat ik niet snel meer inslaap zal vallen dankzij hem.

"Wie is Alexander?" Zijn vraag sloeg de lucht uit mijn longen en mijn keel werd droog. Deze vraag was erger dan de vraag naar mijn familie. Zijn blik was koud en zijn gezicht toonde geen emotie. "Je vriendje?" Vroeg hij en ik zei nog steeds niets wat hem irriteerde maar het kon me niets schelen.

"Als je niet antwoorde kan dit slecht aflopen." Zei hij, ik slikte door. "Mijn advocaat." Zei ik, mijn stem was zacht en ergens hoopte ik dat hij me niet gehoord had. "Leugens!" Riep hij, ik keek op van mijn handen en schudde mijn hoofd. "Hij is mijn advocaat maar we komen ook goed overeen, we zijn goede vrienden." Zei ik. "En als ik weet dat er iets gebeurt is met hem, dan vind ik je en maak ik je af. En ik beloof je dat je dood langzaam een pijnlijk gaat zijn." Beloofde ik, Harry' s ogen waren donker en hij zette zich wat rechter maar zei niets.

"Je woorden maken me niet bang Elizabeth," Zijn stem was zwaarder dan gewoonlijk en zijn ogen gleden even over mijn lichaam. Ik nam het laken dat over de rugleuning lag en bedekte me ermee. "Ze winden me op." Zei hij, ik rolde mijn ogen en hij kreeg een lach.

"Ik meen het Harry." Zei ik serieus, ik stond op en zijn ogen volgde me. "Ik ook, je wilt niet weten hoe har-" Ik onderbrak hem voor hij die zin af kon maken. "Wil je iets drinken?" Vroeg ik, hij lachte. Waarom moeten jongens toch altijd seksistisch denken? "Water." Zei hij en ik ging naar de keuken.

Ik nam twee glazen en vulde ze met water en ging daarna weer naar de living. Harry zat niet in de zetel maar hing net ze'n jas over een stoel heen, hij draaide zich naar me toen ik binnen kwam. Ik zette de glazen neer en zette me weer neer in de zetel en deed het deken weer over me heen. Hij zette zich neer in de zetel en deed daarna de dot uit zijn haar.

Ik zag er waarschijnlijk zoals Anna toen ze wakker werd in frozen terwijl hij eruit zag als een model.

Hij droeg een zwart hemd waarvan de knopen helemaal toe waren. "Wat?" Vroeg hij, ik schudde mijn hoofd en wreef in mijn oog. "Hoe lang ken je Alexander al?" Vroeg hij, ik dacht even na. "Al 3 jaar." Antwoorde ik. "Waarom moest je nog langskomen?" Vroeg ik. "Om te vragen wie Alexander was." Antwoorde hij. "Heb je me daarom wakker gemaakt?" Ik kon wel zijn haren één voor één uit zijn hoofd trekken.

___________________

Hey iedereen, dankje om mijn verhaal te lezen en te stemmen 😘 hopelijk vinden jullie het tot nu toe nog goed 😁 x