"Blake" nam-ı diğer "İKSİR PRENSİ" kızıl bir cadının korkunç lanetine uğrayarak Araf'ın karanlığına mahkum edildi.Bu laneti sadece o soydan gelen bir diğer kızıl cadı, ruhunu feda ederek bozabilirdi.Ve 194 yıl sonra Blake'in beklediği o an geldi.Cad...
Bu küçük cadıya pek yaklaşmasa iyi ederdi.İç çekerek doğruldu.Aynı zamanda etrafı incelerken, odanın içindeki bir çok eşyayı yadırgadı.Görünen o ki dünya 194 yıl önce bıraktığı yer değildi.Blake, bunları düşünürken kapı açıldı ve kumral saçları tepeden bağlı, otuz iki dişi sayılabilecek kadar geniş gülümseyen bir kadın içeriye girdi.Genç adam, bir iki adım gerilerken kadın, odada sadece kendi ve bebeği varmışçasına bebeğe ilerledi.
-"Ah.. benim minik bebeğim uyanmış mı?"
Kadın, eğilerek beşikteki bebeği kucağına alıp tombul yanaklarına öpücükler kondurdu.
-"Babaya gitmek ister misin küçük meleğim?"
Bebek neşe içinde kıpırdanırken kadın onu kucağında zıplata zıplata götürdü.Blake, beşiğin dibinde öylece dikilmesine rağmen kadın onu görememişti.Tam o sırada Baş meleğin sözlerini hatırladı genç Prens.
"Dünya üzerinde seni görebilen tek kişi o olacak.Geri kalanlar için görünmez bir hayaletten ibaretsin."
Blake için her ne kadar bu durum can sıkıcı olsa da, olayların iyi tarafından bakıp tekrar dünyaya dönüşünün tadını çıkarmak istedi.Küçük cadının güvenini kazanıp kendine bağlayacak ve zamanı geldiğinde de kendisi için kanını feda etmesini sağlayacaktı.Bu durum koskoca 18 yıl sürecek olsa da sabırla bekleyip onca zamandır zorlukla dizginlediği intikamını alarak üzerindeki laneti kaldıracaktı.Düşündükleriyle lacivert gözleri mutlulukla ışıldadı ve beyaz dişlerini göstererek kocaman gülümsedi.
Dakikalar önce Alexa'nın bebeği götürdüğü kapıyı açarak gülüşme seslerinin geldiği aşağı kata yöneldi.Merdiven basamaklarını inerken farkettiği üzere ev çok gösterişliydi.Her tarafı tablolar ve gümüş süs eşyalarıyla döşenmiş, bordo ve siyahın yoğun karışımıyla yoğurulan renkler eve sıkıcı, baskın bir hava katmıştı.Kendi şatosuyla burayı karşılaştıracak olsa o muhteşem yere nazaran buranın bir kulübe kadar küçük olduğunu söyleyebilirdi.
Çiftin oturduğu koltuğa doğru ilerlerken tam da düşündüğü gibi oldu.Ne adam görüyordu Blake'i ne de kadın.Fakat aynı şeyler minik yaramaz için geçerli değildi, iri yeşil gözlerini Blake'in üzerinden çekmiyordu çünkü.
Kumral kadın, sinirlenmiş numarası yapıp, şakayla karışık kocasının omzuna vurdu.Pedro, koyu kızıl saçları ve yeşil gözleriyle bir çok kadını etkileyebilirdi.
-"Bu hiç adil değil Pedro! Kızımız sadece sana benziyor.Baksana."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pedro gururla göğsünü kabarttı.
-"Hakkını yemeyelim şimdi hayatım burnu tıpkı senin burnun."
Alexa başını kocasının omzuna yaslayıp gülümsedi.
-"Anlaşılan Vivian'da benim kadar çok seviyor uyumayı."
