Eylül ve barış biraz denize girdikten sonra öğle yemeği için bir cafeye otururlar..
Eylül:Güzel bir gün oldu barış,teşekkür ederim..Buraya geldiğim günden beri çalışıyordum
Barış:Biliyorum Eylül..onun için böyle bir şey düşündüm..Çok yoruluyorsun
Eylül:Öyle ama iyi bir gelecek için mecburum buna..
Barış:Yaşadıkların çok zor,nasıl dayandın..Güçlü duruyorsun
Eylül:Öyle olmak zorundayım..Ne yapabilirim ki..İki tane de kardeşim var..
Barış:Haklısın..Eylül ben bir şey söylemek istiyorum sana
Eylül:Tabi dinliyorum
Barış:Ben bir süredir yani aslında sen okula geldiğin zamanlardan beri sana karşı bir şeyler hissediyorum..Ama arada serkan vardı..Seviyordunuz birbirinizi..Bende bu yüzden geri durdum..Ama şimdi..
Eylül:Serkan yok..
Barış:Evet..Okulda cemrenin söyledikleri..Yani cemreye kızmıyor musun sen?kızmadın mı daha doğrusu?
Eylül:Kızmadım..Onun mutlulugu için geri cekildim..Zaten o da teklifi kabul etmedi
Barış:Peki sen Serkanı seviyor musun?
Eylül:Bizim serkanla aramızda bir şey yok barış..
Barış:Sorduğum soru bu değildi ama neyse..Kalkalım mı artık
Eylül barışın onu sevdiğini zaten dansa kaldırdığı gün anlamıştı..Ama yeni bir ilişkiye hazır değildi..Bu yüzden kaçamak cevaplar veriyordu..Barışta buna bozulmuştu..Erken dönmek zorunda kaldılar..Eylülü evine bırakıp kendi evine gitti..Eylülün de kafası karışmıştı..
Cemre sirketteydi bugün..Kader de akşam çalışacaktı onun için evdeydi..Eylülün erken geldiğini görünce şaşırdı..
Kader:Eylül neden erken döndünüz
Eylül:Ya şey öyle işte.Hem çok yorulduk..Yol yordu sanırım..Ben duş alıp uyusam iyi olur..
Kader:Iyi misin sen
Eylül:Hıhı
Kader:Tamam o zaman bende birazdan çıkarım songüllere gideceğim,oradan da işe gideriz..
Eylül:Tamam canım görüşürüz,selam söyle..
Serkan evdeydi..Kimse yoktu..Zil çaldı..Hiç beklemediği biri gelmişti..Mert..
Serkan:mert hoşgeldin,senin ne işin var burada
Mert:Hoşbulduk serkan..Konuşalım mı biraz
Serkan:olur,gel hadi benim odama çıkalım..
Serkan merti odasına davet etti..Atıştırmalık bir şeyler hazırlayıp odaya geçti..
Serkan:ne oldu? Bir sorun mu var?
Mert:ben..şey serkan..meral için geldim..
Serkan:meralin yaptıklarını biliyorsun değil mi?
Mert:evet..
Serkan:Ayrıldınız mı?
Mert:hayır..Ayrılamam ki..ben merali seviyorum..ben ona Çok büyük bir hata yaptım..Benim yüzümden hapiste yatabilirdi..Ona rağmen beni affetti..Ben de ondan ayrılamazdım..Tamam biliyorum yaptığı çok kötü bir şey ama..Meral Çok pişman serkan..çok mutsuz..Onu mutlu edemiyorum..
Serkan:onun yüzünden Eylül kaçırıldı mert..bir şey olabilirdi eylüle..Benden merali affetmemi mi istiyorsun
Mert:zor evet..Ama bak kızlar bıraktı onu..Yanında birilerinin olmasına ihtiyacı var..
Serkan:nerede şimdi?
Mert:o kadın kızını da alıp memleketine gitmiş..Meralin kimsesi yok biliyorsun..Feride hanımlarda kalıyor..Ama nereye kadar bilmiyorum..Ona yardım etmemi de istemiyor..Dün bayılmış feride hanım haber verdi..o kadar korktum ki ona bir şey oldu diye..Hastaneye gittik..Tahlil verdi bugün ben almaya gittim..Zaten ondan sonra geldim buraya..
Serkan mertin merali ne kadar sevdiğini görmüştü..Sesinde korku vardı..Gözleri doluyordu..O da bir zamanlar eylül için böyleydi..O her annesinin yanına gittiginde,her ağladığında,sokağa tek başına çıktığında hep korkardı eylül için..Kemalin ona bir şey yapmasından korkardı..Aşktı bu..sevmekti..Kendisi eylülü kaybetmisti..Mertte de bu korkuyu görmüştü..
Serkan:Kötü bir şey mi mert?soylesene meralin neyi var?
