6. Ayımızı kutlamak için dışarı çıkmıştık. Lüks bir yere gitmiştik. İkimizde "Aynı Yıldızın Altında" filmini sevdiğimizden şarap söylemeye karar verdik. Garson geldiğinde benimki garsona "Yıldızlardan bir parça içeriz ve barbekü yeriz." dedi. Garson şaşırıp "Yıldızlardan bir parça?" diye sordu. Gülmeye başladık. Sonra "En iyi şarabınızı isteriz." dedik. Garson gittikten sonra muhabbet edip gülmeye başladık. Yemekler geldi, yemeye başladık. Yemek yerken sürekli bana bakıyordu. En sonunda kendimi tutamayıp hafifçe güldüm ve "Bana bakma yemek yiyorum!" dedim. Gülümsedi ve "Yemek yiyen bir melek izliyorum işte neresi suç?" dedi. Gülümsedim ve yemeğe devam ettim. Yemeklerimiz bittiğinde hesabı ödedik ve çıktık. Yakınlarda bir büfe vardı. Büfeye gidip içki aldık. Bir köşeye geçip içmeye başladık. Kafalarımız iyiydi. Ne yaptığımızı bilmiyorduk. Arabaya bindik ve eve gitmeye başladık. Ama araba kullanmaktan fazla bağırıp sarılıyorduk birbirimize. En son hatırladığım şey ona doğru eğilmiştim ve öpmüştü beni. Gözlerimi tekrar açtığımda başımda doktor vardı. Hastanedeydik yada ben öyle sanıyordum. Birkaç gün sonra iyi halde sayılırdım. Ama doktorlara sürekli "Benim yanımda getirilen bir çocuk vardı, o nerede?" diye soruyordum. Hiç cevap vermediler. Ayağa kalkıp yürüyebilir hale geldiğimde annem yanıma geldi. Bana baktı ve "O yok." dedi. "Ne demek yok!" diye bağırdım. Annem olayı anlattı. Ben ambulansa kaldırılırken o ölmüştü. Bu olayın üzerinden 3 ay 1 hafta geçti. Hala hatırladığımda başımdan aşağı kaynar sular dökülür. Titrerim. Hala bir yanım eksik. Demek isteyeceğim şu ki.. Değerini bilin. Yanınızdakinin değerini bilin. Sevdiğiniz varsa söyleyin sevdiğinizi. Zaman durmuyor, alıyor bütün sevdiklerinizi teker teker. Yanınızda olan kim varsa ona gösterdiği sevginin hakkını verin. Süre dolmadan bütün hayallerinizi gerçekleştirin..
