Bir akşam yine konuşuyoruz onunla beni her zamanki gibi üzdü belli etmek istedim üzüldüğümü umrunda olmadım tabii.Sonra işim var dedi zaten onun hep işi var ben hariç herkes önemli onun için bir tek bana işi var.Tamam dedim.Yazmadım bir süre ama kırılmıştım ben anlatmak istediklerimi ağlayarak atan bir insanım o da benim ağlamamı hiç sevmez hatta bir çok kez tartışıp kavga ettik söz verdim ağlamayacağım diye.Ondan izin istedim ağlamak için aslında haberi olmadan ağlardım ama her zaman olduğu gibi hissederse bana çok kızardı yine küserdi yazmazdı bana günlerce her zamanki gibi kulaklığımı takıp en sevdiğim şarkı listemi açıp dinledim.Bittiginde tekrar yazdım ona 1 saat felan geçmişti.Çevrimciydi ama mesajıma cevap verecek zamanı yoktu.Biz hep böyleyiz zaten alışıyorum yavaş yavaş ben seviyorum onun işi oluyor onun yerinede ben seviyorum.Ha bu arada sözümü yine tutamadım bunları yazarken bir kaç damla düştü yastığıma inşallah hissetmezsin.Seni seviyorum çok seviyorum.
