I'll win this! 1&2 || One Direction & Little mix

《EIGHT》

Laten we beginnen met het feit dat de jongens ons haten. Echt haten. Toen we de kamer binnenkwamen hebben de camera's als eerste een close up genomen van hun gezichten en als tweede heeft Gerda hun vierkant uitgelachen. Het is echt geweldig en nu staat ze op het punt om de opdracht uitteleggen.

"Word allemaal even stil alsjeblieft!" Ze klapt in haar handen en iedereen houd z'n mond. "Kennen jullie paintball?" Vraagt ze en we knikken entaustiast. Paintball is geweldig. "Jullie mogen allemaal zometeen witte kleren gaan aandoen en dan komen jullie mee naar de vierde verdieping. Zodra jullie op die verdieping zijn word je beschoten dus kijk uit. Eerst worden jullie in teams verdeelt en die teams vorm je met je kamergenoot." Fuck. Niall en ik kijken elkaar even aan waardoor ik meteen in de lach schiet door de make up én waardoor Niall mij weer een boze blik geeft.

"Kunnen we onszelf verdedigen?" Vraagt Liam en Gerda knikt.

"In jullie kamer worden nu paintball geweren neergelegd en maskers en die kunnen jullie gebruiken om de schieters uit te schakelen. De bedoeling is dat jij je teamgenoot beschermt om zo min mogelijk geraakt te worden." Ze kijkt de jongens even waarschuwend aan. "Als de schieters door jullie worden geraakt mogen ze niet meer op jullie schieten en als jullie ze binnen een half uur allemaal hebben uitgeschakeld word het bedrag toegevoegd aan jullie spaarpot, succes!" We rennen allemaal naar de lift en proppen er allemaal in zodat ik nu tegen Louis aan sta gedrukt. Het leven is een feest. Misschien zouden anderen het heel leuk vinden maar ik niet.

-

Gerda had gelijk want op onze bedden liggen paintball guns. Uit de kast pak ik een wit shirt, een witte broek en mijn witte oude all stars. Ik ga de badkamer in en draai het slot op slot zodat Niall er niet in kan. Snel kleed ik mij om en ga de kamer weer in om mijn kleren weg te leggen maar ik word naar achter getrokken. Niall draait mij naar hem toe en kijkt mij sluw aan.

"Achter zo'n stoer meisje móet wel iets zwaks zitten." Zegt hij en ik kijk hem boos en onverschillig aan.

"Laat me los." Sis ik maar hij lacht schamper.

"Wat is het? Word je gepest? Ben je verkracht?" Vraagt hij maar ik schud mijn hoofd. Het ligt veel dichter bij maar dat hoeft hij niet te weten. "Thuis situatie?" Hij ziet de flits van angst die door mijn ogen heen gaat en hij grijnst. "Je ouders."

"Laat me los!" Sis ik nog een keer en ik geef hem een trap in zijn 'plekje'. Mijn kleren smijt ik op mijn bed en dan loop ik stampend de kamer uit. Waarom moet altijd als ik een nieuw begin wil maken iemand achter mijn verleden komen? En dan vooral zo'n klootzak als Niall! Boos loop ik naar de lift en druk op het knopje naar de vierde verdieping wat eigenlijk niet zo'n goed idee was want nu ben ik daar alleen. Gauw zak ik door mijn knieën en ga tegen de muur naast de deur zitten zodat ze mij niet kunnen zien en raken zometeen.

Een paar seconden laten schuiven de deuren open en hoor ik schoten. Op de want tegenover de lift deur staan nu twee gele vlekken van de paintball guns. Dit word leuk.!  Gauw druk ik weer op het knopje naar de tweede verdieping en de deuren schuiven weer dicht.

Als ze op de tweede verdieping weer open gaan staat Niall in de deuropening met twee paintball guns; één van hem en één van mij.

"Ik dacht dat je deze wel nodig zou hebben." Glimlacht hij en ik sta voorzichtig op. Achterdochtig kijk ik hem aan en pak mijn geweer. "Rustig, ik ga je niet vermoorden ofzo." Zegt hij aardig als hij mijn blik ziet. Wat is er met hem gebeurt?

"Wat is er met jou aan de hand?" Vraag ik droog en hij grinnikt.

"Nooit gehoord van aardig zijn?" Vraagt hij sarcastisch maar toch nog steeds lief.

"Ja, maar niet uit jouw mond."

"Oké ik geef het op." Zucht hij en hij gaat aan de andere kant van de lift zitten.

"Wat heb ik gedaan?" Vraag ik verbaasd en hij kijkt mij sarcastisch aan. "Oké, whatever." Mompel ik en ook ik ga zitten.

Na een paar seconden zitten gaat de deur open en zijn er weer twee gele vlekken bij. Voorzichtig kijk ik om het hoekje en zie een grote kast voor de deur staan zodat ze, als ik stond, mij alleen boven mijn heupen zou kunnen raken. Wat een opluchting. Ik kijk achterom naar Niall en zie dat de gele verf in zijn haar is gedropen en dat hij op zijn zij licht. Waarschijnlijk omgevallen door de onverwachtse schoten.

"Niks zeggen." Mompeld hij waarschuwend en grinnikend schud ik mijn hoofd.

"Blikken zeggen genoeg, toch?" Grijns ik en hij geeft mij een boze blik.

"Laten we gewoon die gastjes neerschieten en denk maar niet dat ik dramatisch tussen jou en de schieter ga springen en dramatisch zeggen dat ik van je hou en dat ik dan dood ga."

"Dat had ook niet gehoeven."

####

SJORRY DAT IK ZO LANG NIET HEB GEUPLOAD WANT IK MOET NOG STEEDS EVEN OP GANG KOMEN IN DIT BOEK ENZO. DUS. HELP ME.

Zet in de comments please een paar opdrachten die ik zou kunnen gebruiken!

XXX me