《SEVENTEEN》

429 39 36
                                    

P.o.v. Jessica

Niall en ik worden plotseling uit elkaar getrokken door Harry die ons verbaasd aankijkt met Louis naast hem. Nu pas besef ik dat het een enorme stortbui is geworden. Ik trek Niall van het bankje af en pak onze spullen. We moeten schuilen want anders worden we waarschijnlijk ziek. Met Niall, Harry en Louis ren ik naar de eerstvolgende winkel zodat we droog worden. Het is al aardig leeg in de winkel omdat natuurlijk niemand naar buiten gaan met dit weer, want wij zijn ook zo dom om niet naar de weersvoorspelling te kijken. Of het was Gerda's bedoeling. Het kan allemaal.

"Wat waren jullie daar aan het doen?" Vraagt Louis wenkbrauwwiebelend en ik kijk Niall met een zenuwachtig lachje aan.

"Euh, zoenen?" Vraagt Niall eerder dan dat hij het zegt en ik grinnik ongemakkelijk. Help.

"Dus jullie hebben iets?" Vraagt Harry nu en we knikken tegelijk. "Wauw, dat zat er aan te komen."
"Dus," Zeg ik langhalig. "Blijven we hier wachten tot de storm voorbij is?" Vraag ik dan en de jongens kijken elkaar aan. Sluit mij maar weer buiten. Plots tikt er iemand op mijn schouder en draai ik mij om. Een bijna bejaarde medewerkster staat voor mijn neus vriendelijk te glimlachen.

"Jullie zijn helemaal nat, kom maar mee naar het koffiekamertje want daar zijn dekens en hete thee." Zegt ze vriendelijk en ze gebaart ons haar te volgen. We komen aan bij een gezellig kamertje waarin het midden en tafel staat met stoelen ernaast en een koffie en thee apparaat erop. "Ga maar zitten." Zegt ze en ze wijst op de stoelen. Langzaam lopen we naar een stoel en gaan daarop zitten. Niall schuift zijn stoel iets meer naar mijn kant en hij pakt mijn hand. Zachtjes wrijft hij er over waardoor ik pas echt besef hoe koud ik het heb. Al mijn kleren zijn doorweekt en mijn haar plakt levenloos aan mijn gezicht. De vrouw loopt de kame uit en we zijn loner.

"Ik heb het koud." Zeg ik meteen en Harry kijkt mij sarcastisch aan.

"Nee goh, dat komt ervan als je in de regen aan het zoenen bent." Antwoord hij dan ook.

"Waarom kwamen jullie ons zoeken eigenlijk?" Kaatst Niall snel terug en ik glimlach. Louis en Harry kijken elkaar aan.

"We wouden schuilen maar toen zagen we jullie daar zitten, een longontsteking op te lopen." Zegt Louis snel en ik knik sarcastisch.

"Vast."

"Ja echt!" Spreekt Louis tegen en ik grinnik. Het zal wel. Mijn blik glijd over mijn kleding naar mijn gegipste poot. Het gips is aan het smelten en daarom ligt er nu een klein plasje gips spul, i dont know hoe dat heet, op de grond.

"Mijn gips gaat dood." Zeg ik droog en de jongens kijken allemaal naar mijn been.

"Hard voor je." Antwoord Harry en ik steek mijn tong naar hem uit. Soms, vaak, word ik echt gek van die gasten.

De vrouw komt weer binnen lopen en overhandigd ons allemaal een dekentje. Meteen sla ik die om mij heen en druk mijn gezicht erin.

"Het gaat hard stormen dus jullie kunnen wel een tijdje hier blijven." Zegt ze en we knikken. Ik hoop niet te lang. "Wat wou ik ook alweer doen?" Vraagt ze zichzelf af en al denkend loopt ze het kamertje uit.

"Die is vergeetachtig." Mompeld Niall zacht en ik grinnik. "We zullen hier sowieso een uur zitten en daarna kunnen we wel weer weg."

🏤

Twee uur later. Die oude medewerkster is niet meer terug gekomen en we vervelen ons dood. Ik ben bij Niall op schoot gaat zitten want dat is gewoon zo en nu zijn we gezellig aan het knuffelen.

Plotseling gaan de lichten uit en word het pikkedonker. Er klinkt gestommel bij de plek waar Louis is dus pak ik snel mijn mobiel voor de zaklamp. Ik schijn in Louis' richting maar er zit niemand. Waar the fuck is hij heen? Naast zijn stoel klinkt nu gestommel en ik zie Louis daar liggen.

"Help, ik ben van mijn stoel gevallen." Piept hij en Harry begint meteen keihard te lachen.

"Is de elektriciteit uitgevallen?" Vraagt Niall voorzichtig en ik sta op van mijn schoot. Langzaam loop ik naar de deur en kijk om het hoekje. Niks. Ze hebben de winkel gesloten met ons erin.

"Ze hebben de winkel afgesloten met ons er gezellig in." Zucht ik.

"No way." Momepeld Louis en hij staat op van de grond en loopt naar mij toe om ook te kijken. "Laten we een fort maken." Zegt hij dan entaustiast. Ondertussen pakt Niall ook zijn zaklamp voor meer licht.

"Ik heb hier kaarsen zien liggen voor licht en er zijn hier ook wel dekens." Stelt Harry voor.

"En er is hier eten in overvloed dus we gaan in ieder geval niet dood van de honger." Zegt Niall grijnzend en ik lach. Zijn lach is ook zo damn schattig.

🏤

Zo gezegd zo gedaan. De jongens hebben iets in elkaar gezet dat een fort moet voorstellen dus daarin moeten we maar gaan leven de komende nacht. En ik heb eten gepakt en dat is het. Ik zat daarom ook toe  te kijken wat ze precies aan het doen waren met een zak doritos in mijn handen. Na dat hebben de jongens ook wat gegeten en hebben we wat spelletjes gedaan totdat we moe werden dus nu liggen we allemaal onder de dekens. Mijn hoofd ligt op Nialls borst en zijn arm ligt om mij heen.

"Hoe laat gaat de winkel morgen open?" Vraag ik aan niemand bijzonder.

"Acht uur dacht ik maar er zullen om half acht al wel medewerkers zijn." Hoor ik Harry antwoorden.

"Dus over negen uur zijn we hier weg." Concludeer ik. Echt nice. Ik draai mij nog eens om zodat mijn hoofd nu tégen Nialls borst aanligt. Zijn warme adem blaast nu tegen mijn nek aan waardoor ik een prettige rilling door mijn lijf voel. Van zulke momenten kan ik eeuwig over terug denken en weer lachen omdat het nooit verveeld raakt.

####

Precies 1000 worden🎉

De drama komt over een paar hoofdstukken dus kiek uut

XXX me

I'll win this! 1&2 || One Direction & Little mix Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu