Abigail Verwaat wordt haar hele leventje al achtervolgd door de gevolgen van de baan van haar ouders. Nu hun laatste project de beruchte bendeleider Ace MacDillen blijkt te zijn, wordt haar nieuwsgierigheid haar te veel. Maar zal Abby de wereld van...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Abby Verwaat
De volgende morgen barstte ik van de hoofdpijn en ging ik meteen opzoek naar een paracetamol. Mijn hoofd bloedde niet meer, maar het zou nog best kunnen dat ik een lichte hersenschudding te pakken heb. Ik stond midden in een soort kantoor, ik neem aan die van Ace. In de keuken kon ik nergens pijnstillers vinden behalve heel veel Advil, maar daar kan ik niet tegen.
Midden in het kantoor stond een groot bureau met een heel groot archiefkast erachter. Allemaal met sloten erop, vast belangrijke papieren. Op het bureau lag een eenzame foto en ik pakte hem op. Het was een foto van Ace, Annie en nog een man en een vrouw. Ik geloof dat het zijn ouders waren, tenminste als mijn dromen klopten. Ik zocht in de bovenste lade van het bureau naar de paracetamol maar zonder succes.
'Iedereen is al weg,' klonk de stem van Ace in de deuropening. Ik keek niet naar hem op door het gevoel dat ik gesnapt was met rondneuzen. 'Wat zoek je in mijn kantoor?' Zijn voetstappen klonken meer naar mij toe.
'Ik zocht een paracetamol. In de keuken lag niks.' Ik draaide me naar hem toe en zag hem intimiderend boven mij uittorenen. Ik had niet in de gaten dat hij al zo dichtbij was gekomen. Hij fronste en haalde de foto uit mijn handen die ik gevonden had op zijn bureau.
'Waar heb je deze foto vandaan?' Vroeg hij met een ijzige blik.
'Hij lag op je bureau.' Hij keek me verward aan en keek naar een kast die iets verderop stond. Hij liep ernaar toe en gooide de deuren in een keer open, met een openstaande kluis op de plank voor hem. Hij haalde er een briefje uit en begon te lezen.
'Godver! Die vuile schoft!' Vloekte hij ineens, de kluis dichtslaand en ik kromp ineen van de kracht. Hij deed het met zoveel kracht dat de kluis tegen de muur achter hem stuiterde en open op de grond viel. 'Hij heeft Annie.'
'Wie heeft Annie?' Vroeg ik voorzichtig aan hem. Je zag duidelijk dat hij kwaad was, maar niet als een normaal persoon. 'Ace, wie heeft Annie?'
'Ik zorg dat Seth je thuis brengt. Je bent hier niet veilig.' Ik fronste, ik wilde helemaal niet naar huis. Ik wilde een antwoord. 'Je hoeft me niet zo aan te kijken, ik doe dit voor je eigen veiligheid.'
'Ace, wie heeft Annie?' Vroeg ik nog een keer. Hij liep langs mij heen naar de gang zonder een antwoord te geven. Ik keek naar de kluis die op de grond was gevallen en ik zag het briefje liggen. Ik liep naar het briefje toe en raapte hem op om hem te lezen.
Je weet wat je moet doen om haar terug te krijgen.
Meer stond er niet op. Dit beantwoorde mijn vraag nog niet, wat moest Ace doen om haar terug te krijgen. Maar hoe wist hij zo zeker wie het was? Het ging duidelijk wel over Annie aangezien de foto op het bureau lag en zijn ouders beide dood zijn.
Het briefje legde ik terug op zijn bureau naast de foto. De kluis liet een enorme bende achter op het kantoor maar te zien aan de grootte van de kluis wist ik zeker dat ik hem niet in mijn eentje terug op zijn plek kon zetten.
