Abigail Verwaat wordt haar hele leventje al achtervolgd door de gevolgen van de baan van haar ouders. Nu hun laatste project de beruchte bendeleider Ace MacDillen blijkt te zijn, wordt haar nieuwsgierigheid haar te veel. Maar zal Abby de wereld van...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Abby Verwaat
Ongelooflijk dat ik dit echt ga doen. Ik ga weg om aan Lizzy te ontkomen. Maar wat moet ik terug in Venlo, ik heb daar niemand meer. Alleen Gregor misschien dan. Maar de rest zit nu allemaal in Groningen. Misschien is een nieuwe start voor mij en m'n baby wel goed, maar het voelde zo ontzettend verkeerd.
Ik stapte de roltrap op om naar het goede perron te gaan. Nu Ace alles gewoon weet en niets meer met me te maken wilt hebben zal ik het kind alleen moeten opvoeden. En ik zal het ook doen, ik geef hem alle aandacht die ik hem maar kan geven. Alle liefde die hij misschien zal missen. Ik zal hem alles geven. Verwend..
Het station was vol met mensen en ik vroeg me af hoe ik hier nog een plek zou vinden voor in de trein. Ik keek op en zag iemand staan op het uiteinde van de roltrap. Zijn gespierde lichaam zou ik overal herkennen, maar met name zijn grijze ogen die me nog steeds zo erg aantrokken. Ik stapte van de roltrap en stond voor zijn neus.
Zijn ademhaling was ongelijk en hij leek moeite te hebben om zich te beheersen. Ik weet niet of het boosheid was of dat hij iets wilde zeggen. Maar het enige wat ik wilde doen was beschaamd in een hoekje kruipen.
'Waarom ga je weg?' Vroeg hij aan mee. Ik zuchtte.
'Lizzy wordt me te veel. Ze zei dat je niets meer met mij of het kind te maken wou hebben.' Hij legde een hand op mijn buik en een op mijn wang.
'Ik wil alles met je te maken hebben. Je bent alles voor me. En ik wil dolgraag dit kind samen opvoeden. Ga alsjeblieft niet weg.' Er rolde een traan over mijn wang. Ik wou zo graag dat dat kon.
'Ik kan het niet. Ze zal mijn ouders vermoorden. Ik wil niet dat er hen iets gebeur-'
'Schat ze zijn veilig. Alejandro, Nigel en de meiden hebben ze gevonden en samen hebben we Lizzy gepakt.' Ik keek met een frons naar hem op en deed een plukje haar achter mijn oren.
'Hoe bedoel je gepakt?'
'Laat ik zo zeggen, je zal haar niet meer herkennen met afgebrand haar en helemaal gewond.' Ik slikte met moeite. Ik kan me niet voorstellen waarom hij mij nog zou willen. Had hij dat echt gedaan? Ik beet op mijn lip en legde mijn hand op zijn borstkas om mijzelf steun te geven, ik geloof niet dat ik mezelf staande kan houden zonder hem.
'Wil je me echt terug?' Hij knikte en gaf me een glimlach. 'Zelfs nadat ik gelogen heb tegen je?' Hij zei niks, maar legde zijn handen op mijn wangen en veegde mijn tranen weg.
'Ik maak liever ruzie met jou, dan dat ik een ander in mijn bed heb liggen.'
Het voelde heerlijk om weer beschermd in de armen van Ace te liggen. Jammer genoeg bleef het gevoel aan me knagen dat hij het met Lizzy gedaan zou hebben. Ik wist niet eens of het waar was. Ik bekeek Ace zijn bezweette gezicht en grinnikte. We waren er ook wel flink aan toe gegaan net. Ik streek heel zachtjes wat van zijn haren aan de kant zodat ik zijn ogen helemaal zag. Ze waren gesloten, hij zag er zo vredig uit als hij sliep.
