Hoofdstuk 21

88 3 0
                                    


Rosco Damen

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Rosco Damen

'Alsjeblieft, de sterkste Whiskey die we hebben.' Ik keek achter me en gaf een knipoog naar de barvrouw voor ik mijn drankje van haar aanpakte. Deze club was zo saai dat ik blij ben als ik dronken ben. Mensen waren dronken of lagen uitgeteld op de grond, zelfs de barvrouw wist nergens van.

Ik nam een slok van de whiskey en zuchtte. Dit is duidelijk niet de sterkste, maar het zal wel genoeg zijn voor nu. Als ik in het warenhuis naar de sterkste vroeg kreeg ik ook echt de sterkste. Maar ja, daar zal ik wel niet meer welkom zijn.

De club lag onder het hotel waar ik verbleef, ik ben weggegaan bij de rest voor ze doorhadden dat Marcott door mij vermoord was. Nu had ik een goedkope hotel kamer gehuurd totdat ik een eigen plaats heb gevonden.

'Jij ziet eruit alsof je een zware week achter de rug hebt.' Ik keek naast me en zag tot mijn verbazing een mooi meisje naast mij gaan zitten. Haar donkerbruine haren vielen over een van haar schouders heen, maar ik was meer geïnterreseerd in de outfit die ze droeg.

'Heb jij het niet koud?' Vroeg ik, gebarend naar het korte rokje en het naveltruitje dat ze aanhad. Ze gaf me een glimlach.

'Niets wat een leuke jongen niet kan helpen.' Ze gaf me een knipoog en draaide zich naar de barvrouw. 'Een rosétje alsjeblieft.'

'Schattig dat je er vanuit gaat dat ik iets van je wil.' Ze trok een wenkbrauw naar mij op en ik voelde een van haar benen tegen de mijne aanglijden.

'Niet dan?'  Ze stak haar hand naar mij uit en tuitte haar lippen. 'Lizzy.' Ik keek naar haar gemanicuurde hand en nam hem aan.

'Rosco.'


'Hmm ik denk dat ik de jackpot heb vanavond..' Kreunde Lizzy vanuit het bed. Ik grijnsde in mijzelf en liep naar mijn kleine koelkast, waar bier koud in stond. Ik hoorde Lizzy ineens gillen en keek fronzend om. Ze stond voor mijn kledingkast en ik zuchtte. Oh daar gaan we..

Ik zette de drankjes die ik gehaald had op het nachtkastje en liep naar de kast toe. 'Is hij dood?!' Vroeg ze nog steeds bang. Ik legde een hand op haar schouder en deed de deur weer dicht. Ik draaide haar om en klemde haar tussen de deur en mij in.

'Ja.' Zei ik zacht. Ze keek me aan met grote ogen en draaide snel haar hoofd af. Ze leek na te denken dus ik bleef zo staan.

'Heb jij hem vermoord?' Vroeg ze zachtjes. Ik was even stil, zou ik het haar vertellen? Ach.. Anders moet ik alleen maar gaan lopen liegen waarom Marcott hier dan wel is. Ik bleef stil en ze begreep de hint. 'Denk je.. dat je ooit weer iemand zou doden?' Ze draaide haar gezicht weer naar mij toe. Ik keek haar vreemd aan. Wat wou ze hiermee bereiken?

'Ligt eraan. Waarom vraag je dat?'

'Nou, er is een meisje..'

'Oh nee!' Ik stapte bij haar vandaan.

Glad en Berucht - The Jokers Serie Deel 1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu