In The Forest

-12-Çalışmalar

"Hadi ama Harry! Çok eğlenceli olur!"

Jenna hala Harry'i basketbol takımına girmesi için ikna etmeye çalışırken, ben gözlerimi kapıya dikmiş Zayn'in gelmesini bekliyordum.

"Bilemiyorum Jenna."

"Zayn ve Liam'da katılır belki?"

Kapı açılıp Zayn girdiğinde hayranlıkla onu izlemeye başladım. Uzun boyuyla büyük adımlar atarken gözleri bizi bulmak için etrafta geziniyordu. Bizi gördüğünde bana baktı ve gülümseyip eliyle saçlarını karıştırıp bu tarafa ilerledi. Kızların onu hayranlıkla süzmesi beni sinirlendirse de bir şey demedim ve ayağa kalktım. Yanıma gelince bana sıkıca sarıldı.

"Seni özledim."

"Seni çok çok özledim."

Ondan yavaşça ayrıldığımda eğildi ve dudaklarımı öpmeye başladı. Sert bir şekilde ona karşılık verirken sırıttı ve oda benim gibi sertçe öpmeye başladı.

Ne var? Diğerleri onun bir sahibi olduğunu bilmeli! O sahip ne tesadüf ki benim!

Hayatımda ilk defa aşık oldum ve o kişi ultra ateşli siyah iri bir kurt adamken onu kaybetmeye hiç niyetim yoktu.

Nefessiz kaldığımda yavaşça benden ayrıldı. Alınlarımız birbirine yaslıyken yüzündeki gülümsemeyi arttırarak kısık bir sesle konuştu.

"Bu... harikaydı."

"Sanırım bunu daha sık yapmalıyız."

Güldüğünde yavaşça ondan uzaklaştım ve kolunun altına girip onu da yanıma çekip oturdum. Bize bakanların çoğu Zayn'in benim olduğunu anlamış ve önüne dönmüştü, birkaç kişiyse kıskançlıkla yada öfkeyle bana bakıyordu.

"Vay canına."

Harry muzipçe sırıttığında Jenna başını salladı ve o da Harry gibi sırıtıp konuştu.

"Çok iyiydi."

Zayn beni iyice kendine çekip başımın üstünü öptüğünde kollarımı beline doladım. Birbirimizi tanıyalı çok zaman olmamıştı hatta onun 'gerçekten' kim olduğunu dün gece öğrenmiştim ama ona karşı hissettiğim şeyler öyle yoğundu ki buna engel olamıyordum ve bundan şikayetçide değildim.

Harry, Jenna ve Zayn basketbol hakkında konuşurken ben sadece onun orman kokusunu içime çekiyordum. O benim ilk sevgilim değildi daha öncede 3-4 kere sevgilim olmuştu ama şimdiye kadar ilk defa bir şeyler hissediyordum. Ve onu tanıdığımdan beri öncekiler bana çok saçma geliyordu. Zayn'in başına en ufak bir şey gelme olasılığı beni şimdiden çıldırtmaya yetiyordu ve şuanda onun çok büyük bir ölme riski varken her saniye onun için endişelenmekten kendimi alıkoyamıyordum. Onsuz bunca yıl nasıl yaşadım ki ben?

"Ne düşünüyorsun?"

Jenna ve Harry heyecanla muhabbet ederken Zayn'in kısık sesle sorduğu soruya karşı gülümsedim ve dürüstçe cevap verdim.

"Seni."

"Beni mi?"

"Senden önce hayatım ne kadar saçmaydı. Neden bu kadar geç geldin lanet olası?"

Yüzünde ufak bir şaşkınlık belirse de hemen kendini toparladı ve pişkince gülüp yüzüme iyice yaklaştı.

"Şuan buradayım önemli olan o değil mi?"

"Buradasın. Sakın gitme."

Burunlarımız birbirine deydiği sırada yüzümüze doğru fırlatılan şeyle sıçradım.