Altın kural;
Anlatamazsın,
Anlatırsın anlaşılmaz,
Anlaşılsa bile kimsenin umrunda olmaz.
Sen en iyisi sus !
Ailen, arkadaşın, sevdiğin...
Hangisi gönlündeki yarayı, yalnızlığı kapatır ?
Sus !
Sus çünkü;
Tek başınasın,
Yalnızsın...
Kimse yok değil yanında, var.
Ama bunca çokluğun içinde kimsesizsin...
Kural;
Yalan söyle, gül mesela
Hiç derdin yokmuş gibi yap !
Yap çünkü;
Herkesin ama herkesin acısı var.
Bir de,
Hepimiz yalnızız aslında,
Çok yalnızız,
Çoktan bile çok yalnızız...
Üzülme, anormallik değil bu
Kural böyle !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yelkenler Şişirilmiş, Fora !
PoetryŞiirlerimi sana yazıyorum, sanıyordum. Ben bunları; Sinemanın loşluğunda gülümsediğinde, İçimde papatya tarlaları açtıran Ellerini çekinerek tuttuğumda, Simsiyah gözleriyle bakıp gülen Tek bir lafıyla, Bütün yaralarımı iyileştiren kıza yazıyo...
