Kalktı,
Doğruldu yerinden,
Bütün yorgunlukları silkercesine üstünden...
Bir sigara daha yaktı,
Bahçesindeki sessizliğe inat !
Sıkılmıştı yaşamaktan,
Ama ölmek de cazip gelmedi o an.
Derince içine çekti dumanı,
Sigarası alevle karışık cızırdadı.
Güldü,
"Sessizlik seni alt ettim" diyerekten fısıldadı.
Bir aralık düşünmek istedi,
Fark etti,
Düşünmekte anlamsızdı...
Nedense o sıra aklına geldi, yarı soğuk çayı,
Bir yudum da ondan tattı.
Boşvermek istedi,
Yine başaramadı,
Yaşadıkça da boşveremeyeceğini anladı.
Her şeyin ertesinde;
Bunca tükenmişlikten beklenmeyecek bir çeviklikle;
Sigarasını söndürüp,
Zaman geceyi beş geçe,
Bıraktı kendini karanlığın göğsüne,
Sanki aydınlık yarınları dişleriyle sökmek istercesine...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yelkenler Şişirilmiş, Fora !
PoetryŞiirlerimi sana yazıyorum, sanıyordum. Ben bunları; Sinemanın loşluğunda gülümsediğinde, İçimde papatya tarlaları açtıran Ellerini çekinerek tuttuğumda, Simsiyah gözleriyle bakıp gülen Tek bir lafıyla, Bütün yaralarımı iyileştiren kıza yazıyo...
