Ben seni bulurum Sevgili !
Kader, şehirler, insanlar da kimmiş ?
Bir gece ansızın süzülürüm pencerenden,
Uykuna karışır,
Rüyalarında ayı tutuklu bırakırım...
Ben seni bulurum Sevgili !
Gitmek, ayrılık falan da neymiş ?
Hüzünlü kelimeler bunlar,
Bunları boşver !
Ben seni mutlak bulurum Sevgili !
Dipsiz kuyularından çıkarırım gün ışığına,
Yorgunlaşmış dudaklarından öperim usulca,
Çatlamış, paramparça yollarımızı birleştiririm,
İnan bana !
Ben seni !
Vakit, cehennem olsa düşse başıma,
Ben seni !
Hayat, Deccal olup dikilse karşıma,
Ben seni !
Ölüm denen dost kapımı çalsa da,
Yine de bulurum Sevgili..!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yelkenler Şişirilmiş, Fora !
ŞiirŞiirlerimi sana yazıyorum, sanıyordum. Ben bunları; Sinemanın loşluğunda gülümsediğinde, İçimde papatya tarlaları açtıran Ellerini çekinerek tuttuğumda, Simsiyah gözleriyle bakıp gülen Tek bir lafıyla, Bütün yaralarımı iyileştiren kıza yazıyo...
