Her vazgeçiş;
Hayallere sıkılan bir kurşun,
Her bırakış;
Darağacındaki düşlerin sehpasına bir tekme,
Ölense sensin...
Ben mi?
Ben diz vurdum yere,
Elimde bir avuç toprak,
Kalktım yine!
Bilmem kaç kere!
Bin defa olsun isterse,
Gerekirse;
Sökerim bütün kara parçalarını tırnaklarımla!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yelkenler Şişirilmiş, Fora !
PoetryŞiirlerimi sana yazıyorum, sanıyordum. Ben bunları; Sinemanın loşluğunda gülümsediğinde, İçimde papatya tarlaları açtıran Ellerini çekinerek tuttuğumda, Simsiyah gözleriyle bakıp gülen Tek bir lafıyla, Bütün yaralarımı iyileştiren kıza yazıyo...
