Nefret etsem de, nefrete dair şiir yazılmıyor.
Ya da şiiri,
Bu işe karıştırmayalım Sevgili...
Gecenin karanlığı gibi aniden,
Ruhuma çöken,
Simsiyah gözlerinmiş meğer.
Tam ölecekken,
Ömrüme nefes olan,
Kokunmuş meğer.
Uçurumun kıyısında;
Beni hayata bağlayan,
Bir Neşet Ertaş'ın saz telleri,
Bir de kıvırcık saçlarınmış meğer.
Meğerden daha çok,
Kurumaya yüz tutan ekinlere,
Bir bahar yağmuru gibi,
Aniden gelen Senmişsin meğer...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yelkenler Şişirilmiş, Fora !
ŞiirŞiirlerimi sana yazıyorum, sanıyordum. Ben bunları; Sinemanın loşluğunda gülümsediğinde, İçimde papatya tarlaları açtıran Ellerini çekinerek tuttuğumda, Simsiyah gözleriyle bakıp gülen Tek bir lafıyla, Bütün yaralarımı iyileştiren kıza yazıyo...
