Yorgunum,
Asırların yorgunluğu var.
Taş bir heykel gibi.
Gözlerimden parmak uçlarıma dek,
Yorgunum...
Ağrılarım kol geziyor etten topraklarda,
Bazı sızılar ruhumla bitişik,
Sancılarımı damıtıyorum arada;
Gümüş bir bardağa,
Ölmedikçe içiyorum yavaş yavaş...
Uykular bölük pörçük,
Düşlerin beynine dayalı silah,
Dinlenmek yıldızlar kadar uzak.
Sonra...
Gözlerinin kıyısında başlıyor derinlik,
Sonra sonra...
Maviliğinde boğuluyorum ben yaşadıkça.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yelkenler Şişirilmiş, Fora !
PoetryŞiirlerimi sana yazıyorum, sanıyordum. Ben bunları; Sinemanın loşluğunda gülümsediğinde, İçimde papatya tarlaları açtıran Ellerini çekinerek tuttuğumda, Simsiyah gözleriyle bakıp gülen Tek bir lafıyla, Bütün yaralarımı iyileştiren kıza yazıyo...
