"O denli sevmişim ki!
Siyahı, karanlığı ve geceyi..."
Demiştim eskilerde.
Şimdi gün ışığına nasıl hasretim bir bilsen,
Duysan özlemimi aydınlığına,
Anlasan benim için şavkının büyüklüğünü...
Mesela bir gece dalgaların kıyıya vurduğu bir yerde sabahlamıştım.
Aptalca mıydı? Belki...
Ama güneşi gördüğümde sen geldin sanmıştım.
Ya da boşver;
Güneşi, aydınlığı, şavkı...
Gün yüzünü göremedim ya budur en büyük sitemim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yelkenler Şişirilmiş, Fora !
PoezieŞiirlerimi sana yazıyorum, sanıyordum. Ben bunları; Sinemanın loşluğunda gülümsediğinde, İçimde papatya tarlaları açtıran Ellerini çekinerek tuttuğumda, Simsiyah gözleriyle bakıp gülen Tek bir lafıyla, Bütün yaralarımı iyileştiren kıza yazıyo...
