Zamanın Kumları Ellerime Dolduğunda

60 13 6
                                    

Ölümcül bir dengesizlik hali
Bu bendeki !
Damarlarıma sızan uyuşukluk,
Kalbimin surlarında bekleyen korku,
Benim, yine bana yönlendirdiğim bir ordu,
Geçmişin kollarında,
Gecelerce bitmeyen tutsaklık,
Aydınlıklar içinde karanlık,
Kalabalıklarda yalnızlık,
Sonunda sırılsıklam bir yatak ve yastık...
Ne için ?

Anlamıyor muyum ?
En büyük harp,
En dehşetli savaş,
Kendine karşı yapılandır !

Görmüyor muyum ?
Vuruştuğum en müthiş canavar,
Yine benim !

Zamanın kumları ellerime dolduğunda,
Zaten,
Mutlak öğreneceğim,
Yapan da yıkan da kendimim !

Yelkenler Şişirilmiş, Fora ! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin