Daniëla Johnson is een doodgewoon 17 jarig meisje. Ze woont met haar vader en 2 broertjes in een apartment in amsterdam . Haar droom is altijd al geweest om naar Yale te gaan, een universiteit. En die komt ook uit. Ze heeft haar vorige school afgema...
"Wooww Daan, ik ben het maar" Ik haal opgelucht adem. "Cole, je liet me schrikken" "wat is er?" Moet ik het hem vertellen? Hij kan er toch niks aan doen. Ik wil hem er niet bij betrekken. "Ow ehm niks, ik heb net een horror film gekeken en je zei dat je niet thuis zou komen?" Verzin ik. " ja ik ben toch thuis gekomen, voelde me niet zo lekker dus ja.." "oke ehm ik ga slapen" ik loop mijn kamer in en sluit mijn deur. Wie heeft me gebeld? Ik plof neer in mijn bed. Ik ga onder mijn deken liggen en sluit mijn ogen.
"Hoelaat moesten we daar ookal weer zijn?" Vraagt Camila aan mij. "Uhm ik dacht 14:30, en we moeten naar Kwakel volgens mij, het is een uurtje rijden dus jaaa" "Met taxi gaat het nog langer duren, kunnen we niet met iemand mee rijden?" "Luna! Geen van ons heeft een auto en ik weet niet of iemand dat wil" "Maar Daan, Cole heeft toch een auto?" "Camila ik ga niet aan hem vragen of we met hem mee kunnen rijden, ik ben nog boos op hem. Vragen jullie het zelf maar aan hem" "Oke!" Camila staat op en loopt mijn kamer uit. "Wat!? Cam nee!" Ik loop achter haar aan. "Cole, kunnen wij mee rijden naar poldersporten?" Ik sla mijn hand voor mijn kop. "Ja hoor, jullie drie?" "Ja!" "Is goed, dan vertrekken we ongeveer om 13:30 dus over een uur" "oke dankje" hij knikt en Camila loopt tevreden mijn kamer weer in. Kan ze niet even nadenken dat ik nog boos op hem ben. "Cam!" "Wat?" "Daan ze heeft het goed geregeld" "*zucht* oke oke"
Ik kleed me om in mijn sportkleding.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik draag een wit shirtje en een Fila legging. Ik doe mijn oude Nike schoenen aan en doe een witte vest om mijn middel. Mijn haar doe ik in een staart. "Dames kom we moeten gaan!" We lopen met zn drieeën naar de auto. Ik voel Cole zijn ogen op mij branden maar ik negeer hem. Dat ik soms met hem praat betekent niet dat we oppeens "best friends" zijn dus hij moet me met rust laten. "Wij gaan achter!" Hoor ik de meiden schreeuwen. Ik kijk ze woedend aan. Nu moet ik voor zitten, naast Cole. Ik rol met mijn ogen. Hij houd de deur voor ons open en ik ga zitten. Hij zet de radio aan en het liedje ' Despacito' komt op. Ik hoor de meiden keihard meezingen. Ze weten de tekst niet een. "DESPACITO hamanamandndjdewwritoo!" ik begin keihard te lachen. "Hahaah wat zeggen jullie?" Ik zie dat Cole naar me kijkt. Meteen stop ik met lachen.
~pov Cole~ Camila en Luna beginnen keihard mee te zingen. "DESPACITO hamanamandndjdewwritoo!" Haha die weten niet eens wat ze zingen. Ik kijk naast me en zie Daniëla lachen. Haar lach is zo mooi. Als ze lacht verschijnen er lichte kuiltjes in haar wangen. Als ze ziet dat ik kijk stopt ze meteen met lachen.
~pov Daniëla~
Ik stap uit en loop naar de rest van de klas. Iedereen ziet er super sportief uit, ik heb er echt super veel zin in. Een begeleider komt bij ons staan en legt alles uit. Als ze klaar is lopen we met haar mee naar het eerste parcour. Je moet in touwen klimmen naar de overkant en proberen niet in het water te vallen. Ik ben 5e dus ben snel aan de beurt. Cole gaat als eerste. Het lukt hem gemakkelijk. Pfff uitslover. Als ik aan de beurt ben begin ik te klimmen. Ik spring op het gras en kijk naar mijn handen. Auw dat deed pijn, mn handen zijn rood. Het lukt Luna ook om aan de overkant te komen. Daarna is Camila aan de beurt. Ze is er bijna maar dan valt ze in het water. "Hahahaaa" Luna en ik beginnen hard te lachen. Camila komt boos uit het water en rent naar ons toe. Ze neemt ons in een natte knuffel. "Eeeww Camilaaa!!!" Schreeuw ik. "Omdat jullie me uit gingen lachen" grinnikt ze.
We zijn al bij het 4e parcour, dit is echt leuk. Ik ben nog niet in het water gevallen maar dat gaat zoiezo gebeuren. Luna is al twee keer in het water gevallen en Camila al drie keer. Monique is nul keer in het water gevallen, Finn 1 keer, Kim 5 keer haha, Quinten is twee keer gevallen en de rest van de klas 1 of 2 keer. Cole maar nul keer. Bij het volgende parcour moeten we van band naar band springen. Je kan een wedstrijdje doen. Finn gaat tegen Camila. Finn wint en Camila valt weer in het water haha. Luna gaat tegen Monique en allebei vallen ze in het water. Cole en ik blijven als laatste over. Natuurlijk. De lerares roept start en we rennen allebei naar voren. Ik spring van band naar band. Ik spring snel op het gras en kijk achter me. Yes gewonnen. Ik kijk Cole trots aan.
Oppeens voel ik twee handen in mijn rug duwen en dan val ik in het water. Ik kom het water uit en zie Camila lachen. Ik weet dat zij het was. "Camilaa!!!" Ik ren achter dr aan. "Meiden kom!" De leraar roept ons. We lopen met zn allen naar het volgende parcour. Je moet over een wiebelende balk heen lopen. Makkelijk. Finn gaat als eerst maar valt in het water. Daarna ga ik. Met trots loop ik gemakkelijk naar de overkant. Ik ben bijna bij het einde als ik oppeens uitglij en mijn hoofd stoot. Ik val in het water en voel een stekende pijn aan mijn hoofd. Ik kan mijn ogen niet openhouden en ademen lukt mij ook niet meer. Het word zwart voor mijn ogen en Ik kan me niet meer bewegen. Boven hoor ik mensen schreeuwen maar ik lig hier in het water. Wat gaat er nu gebeuren? Is dit het? Ga ik dood? Op een gegeven moment is mijn adem op en sluit ik langzaam mijn ogen.
~pov Cole~ Ze stoot haar hoofd en valt in het water. "Daniëla!!" Hoor ik Camila achter mij schreeuwen. Als ze niet omhoogt komt begin ik Me zorgen te maken. Voordat iemand me kan tegen houden duik ik het water in. Ik zie een figuur drijven tegenover me. Ik pak haar vast en zwem naar boven. "Help! Ze haalt geen adem!" Ik leg haar neer op het gras en ga uit het water. Iedereen komt bij me staan. Ik moest van mijn moeder naar EHBO les dus ik weet wat ik moet doen. Ik druk met mijn handen op haar borst en plaats daarna mijn mond op die van haar. Ik doe een mond op mond beademing. "Kom om Daan!" Er gebeurd niks. Ik blijf maar doorgaan. "Cole stop!" Ik luister niet.
~Pov Daniëla~
Ik hoor een stem, een bekende stem. "Kom op Daniëla!" Ik kan weer adem halen en begin water uit te hoesten. Ik doe mijn ogen open. "Daan!!!" Ik kijk om me heen en zie iedereen opgelucht staan. Ik zie dat Cole over me heen hangt. "Cole?" Hij helpt me opstaan. "Daniëla je hebt ons laten schrikken" zegt de leraar. "Cole kan je even met haar meelopen naar de kleedkamers" "ja tuurlijk" ik loop achter Cole aan. Als we bij de kleedkamer zijn ga ik even zitten. "Cole?" "Ja?" "Dankje" hij glimlacht terug. Hij heeft me gered. Echt lief. Hij komt naast me zitten. "Daan, we moeten echt praten" "ja i know, het spijt me dat ik zo boos werd" "nee het spijt mij dat ik je zomaar zoende, ik had het nooit moeten doen" "geeft niet, maar Cole dit kan niet zo langer. We blijven nog best wel lang samen in een kamer en we hebben alleen maar ruzie" "ja weet ik, zullen we opnieuw beginnen?" " ja is goed" "Hallo, ik ben Cole, volgens mij ben jij mijn nieuwe kamergenoot?" Hij schud mijn hand. "Hey , jap ik ben Daniëla" zeg ik glimlachend. "Vrienden?" "Vrienden!" Ik begin te bibberen. "Heb je het koud?" "J j jaa" ik sla mijn armen over elkaar heen. Cole loopt weg en komt dan terug met een jas. "Ga je maar omkleden en daarna kan je mijn jas aantrekken, ik kijk niet" "O oke" ik pak mijn droge kleding uit mijn tas en kleed me snel om. Als ik klaar ben geeft Cole zijn jas en trek ik m aan. Ik sla mijn armen om hem heen en geef m een knuffel. "Dankje Cole, dat je me hebt gered"
Ik verbreek de knuffel en samen lopen we weer terug. "Als je nog mee wilt doen ga maar" "Weet je het zeker?" "Ja tuurlijk" "thankks" Hij rent naar de rest en springt in het water. Haha ik begin te lachen. Ik ben blij dat we nu gewoon vrienden zijn. Mijn gevoelens ga ik vergeten. Moet wel.
Ik loop naar de rest. "Gaat het weer?" De leraar komt mijn kant op lopen. " ja hoor meneer, een beetje geschrokken en nog pijn aan mn hoofd maar ik ben dankbaar dat Cole me heeft gered" "Ja die jongen sprong gelijk het water in toen hij je zag" mijn blik valt op Cole die op een bal springt en naar de overkant zwaait. "I came in like a wreckingballll" begint hij te zingen, nou eigenlijk krijsen. Ik schiet in een lach.
Luna en Camila komen naar mij toe en geven mij een knuffel. "Ik ben blij dat het weer goed met je gaat" Zegt Camila opgelucht. "Ja, echt goed dat Cole je heeft gered" "Cole en ik hebben gepraat en hebben besloten om opnieuw te beginnen en vrienden te worden" "dat is super goed! Dan kunnen jullie normaal tegen elkaar doen" Jap gewoon Vrienden. Toch?!
Heey cuties, nieuw hoofdstuk i hope u like it💕 ik zou het super leuk vinden als jullie een reactie achter zouden laten of een vote 💋💋
