You and me?! Never!! (Done)

35

Pov Cole:

Ik open mijn ogen en voel dan naast me. Daniëla ligt er niet meer. Dan voel ik een briefje. Ik ga overeind zitten en open de brief:

Cole, ik weet dat je hebt gezegd dat ik er niet mee moest bemoeien maar toch heb ik niet naar je geluisterd. Ik haatte je eerst heel erg maar de beter ik je leerde kennen de leuker ik je begon te vinden. We hebben onze ups en downs gehad maar toch ben je er altijd voor me. Ik wilde het eerst niet toegeven dat ik je leuk vond maar nu weet ik het zeker. Dat ik alles voor je zou doen. Je hebt me vaak genoeg gered en nu is het tijd dat ik jou red.
Als je dit leest ben ik onderweg naar Duitsland om je schulden af te lossen zodat die man je niks aan doet. Ik weet niet of ik terug kom want ik heb een deal met hem gemaakt.
Als ik mezelf en 4.500 euro aan hem geef, doet hij jou niks aan.
Ik moest dit doen....
Xxx Daniëla

Mijn hart begint sneller te kloppen. Nee, dit kan niet. Ik spring uit bed en loop mijn kamer uit. Maar dan loop ik tegen Camila aan. Ik kijk haar aan en zie dat ze tranen in haar ogen heeft. "Camila? Wat is er?" Ze geeft me een briefje. Ik weet al meteen dat het over Daniëla gaat. " ik weet het, ik heb ook zo een briefje gekregen".
"Waar is ze heen Cole?"
Ik geef haar mijn brief en leg dan alles uit.
"Omg, Cole we moeten haar tegenhouden!"
Ik kijk op mijn telefoon voor de tijd. Het is 10:30. "Zou ze al in Duitsland zijn?"
"Probeer haar te bellen" zegt Camila.
Ik tik op haar naam en bel haar.
"Voicemail...."
"We moeten naar het vliegveld Cole, wie weet wat die man met haar gaat doen!"
Schreeuwt Camila in stress.
"Sssst Cam, de rest slaapt nog."
"Sorry..."
"Oke kom we gaan, we bellen de rest zo wel maar we moeten nu echt gaan kom"
We lopen samen naar beneden en pakken onze spullen. We lopen naar buiten en wachten op een taxi. Als de taxi er is rijden we zo snel mogelijk naar het vliegveld.

Please Daniëla, doe voorzichtig....

~Pov Daniëla~

Ik stap uit het vliegtuig en loop naar de bagage band. Het duurt 5 minuten voordat ik mijn koffer zie. Ik loop naar de band en pak mijn koffer. Met mijn koffer loop ik het vliegveld uit en pak dan mijn telefoon. Ik zie dat Cole en Camila me hebben proberen te bellen. Dan app ik het anonieme nummer.

Ik: ik ben er, waar sta je?
Anoniem: die zwarte range rover!

Ik kijk om me heen en zie dan een zwarte range rover. Mijn hart begint sneller te kloppen van de zenuwen en angst. Ik haal diep adem en loop dan richting de auto.
Ik zet snel mijn locatie voorziening aan, dat als er iets gebeurd dat Cole en Camila mij kunnen vinden.
Ik stap de auto in en zie een al te bekend gezicht. "Sebas?!"

~pov Cole~

Nee, ze is er niet meer..
"Cole we moeten een kaartje kopen naar Duitsland!"
Ik knik. We lopen naar de balie en proberen een kaartje te regelen.
We hebben geluk, want de volgende vlucht is over 30 minuten. We kopen de kaartjes en lopen naar de gate.
Als het tijd is stappen we in het vliegtuig en gaan we vliegen. We komen er aan Daniëla!

~pov Daniëla~

Hoe? Wat doet Sebastiaan hier?
"Sebas, wat doe jij hier?"
"Dit is mijn werk"
"WAT?!" "Hou eens je mond, we moeten opschieten, baas haat telaat komen"
"Hoe kun je? Ik dacht..."
"Ja wat dacht je? Dat ik je leuk vond!? Haha, dat was allemaal nep. Iedereen weet dat jij en Cole voor elkaar gemaakt zijn. Ik doe gewoon mijn werk. Ik moest een oogje op jullie houden."

Ik kan mijn oren niet geloven. Was dat allemaal nep?
"W wat gaan jullie met me doen?"
"Dat mag baas verzinnen"
"Maar.."
"HOU NOU JE MOND"
Ik schrik van zijn stem.
Waar ben ik aan begonnen.
Ik had nooit verwacht dat Sebas hieraan mee zou doen.

Als we aangekomen Zijn, lopen we naar binnen. Binnen zie ik allemaal mannen met vrouwen. De vrouwen dansen voor de mannen en ze hebben zo min mogelijk kleding aan. Moet ik dat ook doen?
Ik haal diep adem en loop door. We stoppen bij een kamer en Sebastiaan klopt aan.
De deur gaat open. We lopen naar binnen en dan zie ik de man van die avond bij de club.
Allemaal herinneringen komen terug. "Jij!"
"Noem me maar Dirk!" Hij loopt naar voren en steekt zijn hand uit. Ik staar zwijgend naar zijn hand maar beweeg niet. Hij trekt zijn hand terug. "Dankje Sebastiaan, je kan weer gaan"
Hij knikt en loopt de deur uit.
Dirk loopt rondjes om mij heen.
"Mag ik het geld.."
Ik pak het geld uit mijn zak en geef het hem aan. "Dankje schoonheid, wat zal ik met jou doen?" Hij gaat achter me staan en legt zijn handen op mijn heupen. Ik draai me snel om en sla zijn handen van mij af.
"Raak me niet aan!"
"Ow liefje, we hadden een deal! Jij zou van mij zijn en dan zou ik je lieve Cole niks aan doen."
Hij komt dichterbij en duwt me dan tegen de tafel. Zijn handen legt hij op mijn kont en knijpt erin. Tranen vormen zich in mijn ogen.
Hij kust mijn nek.
Hij houd me stevig vast zodat ik niet los kan komen.

Dan gaat de deur open. Hij stopt meteen en gaat overeind staan. Een blonde knappe vrouw komt naar binnen lopen.
"U wilde me zien baas?"
Hij knikt "ja, wil je deze dame meenemen en naar een kamer brengen waar ze kan slapen. Ze heeft een vermoeide vlucht achter de rug"
De vrouw knikt en kijkt dan naar mij.
"Kom je?"
Ik knik en loop dan snel achter haar aan. De hele weg naar de kamer zegt ze niks.
"Hier is je kamer" ik knik en ze loopt dan weer weg. Ik loop naar binnen en doe dan de deur opslot. Ik haal diep adem en plof dan neer op het bed en begin te huilen...

Waar ben ik aan begonnen...