THEN, SUDDENLY

Kabanata 14

Tears

Pinagmasdan ko ang maaliwalas na kapaligiran.  My heart beats fast. It's been a while since the last time I went here.  Three years ago lagi akong nandito. 

Binaybay ko ang daan papunta sa kinaroroonan niya. I walked slowly. And then I saw him. Napangiti ako. I'm in front of him. After two years.

I knelt down. Hinawakan ko ang mukha niya.  Ang mukha niyang naka printa sa isang matigas na bagay na ito.

I miss you wookie. I really miss you.

Hinaplos ko ang bagay kung saan nakaukit ng maganda ang kanyang pangalan.

In loving memories of

Christian Salazar Jimenez

December 12, 1993 – June 13, 2014

"Hi wookie, how are you?"

Patuloy kong hinahaplos ang pangalan ng taong minahal ako ng totoo at minahal ako ng todo.

"It's our anniversary baby, happy anniversary. Tatlong taon ng ako ang unang bumabati sa'yo."

Napangiti ako. Inilatag ko ang dala kong round mat sa bermuda grass at naupo ako sa harapan ng puntod niya.

"I miss you. Pasensya ka na kung ngayon lang ulit ako nakadalaw ha. I went to New York."

Inilagay ko ang dala-dala kong alstroemeria sa taas na bahagi ng gravestone. Alstroemeria was my favorite flower kaya yun na rin daw ang favorite niya.

"Natapos ko na wookie, I finished my masters. That's my dream at alam kong alam mo yun."

I smiled at that thought. He knows every single detail about me.

"Are you proud of me? Well, I know you do. Your architect finished her masters, who wouldn't be proud, right?"

Natawa ako dahil sinagot ko din ang sarili kong tanong. Pero alam kong proud talaga siya sa akin. Even before kahit daw di ko na tapusin masters ko ay proud na proud na siya sa akin. Ito yung pangarap ko, ang matapos ang masters ko. He supports me in everything.

Pangarap naming dalawa ang makapagtapos ng aming masters. After graduation he took up his masters immediately. He's the summa cum laude of his batch course. Masyadong masipag si Chris sa kanyang pag-aaral. He became my tutor also. Tinuturuan niya ako sa mga bagay na nahihirapan ako. 

I am so lucky to have him. He knows a lot of things. He loves arts. He loves music. He loves nature. He loves helping others. He loves to do Community Outreach Program. 

Nagustuhan siya ng pamilya ko dahil sa kabaitang taglay niya. He's so real. He loves my family too. Natutuwa sakanya ang parents ko dahil inaalagaan niya ako, kahit noong magkaibigan pa lang kami. Kahit kailan hindi niya ako sinaktan. 

My Kuya didn't like the idea of me having a boyfriend in early age, pero dumating yung araw na tinanggap na lang niya. He saw Chris being a friend to me. Kaya siguro napagtanto niyang Chris is good for me. And besides Chris helps me in a lot of things. Lalong-lalo na sa path na napili ko.