Het Verlangen [18+]

7.

Hoorde ze dat nou goed?! Wat bedoelde hij daar in godsnaam mee?! Hij was kei dronken en sprak met een dubbele tong. Hij kon niet eens goed functioneren. Ze lachte even. Sophie probeerde hem omhoog te krijgen, zonder succes natuurlijk. Ze was alles behalve sterk, dus vroeg ze uiteindelijk Michael, een leerling in de keuken, om hulp. Samen droegen ze hem naar boven. Wat moeilijker was door alle dozen met spullen die overal en nergens stonden. Ze legden hem op haar bed en liepen weer naar buiten. Sophie sloot zachtjes de deur en stond toen alleen met Michael op de gang. 'Dankje Michael.' Hij glimlachte naar haar. Michael had warrig krulletjes haar en prachtig zeeblauwe ogen.  Totaal anders dan Alexander. Wacht waarom vergeleek ze hem met Alec? Dit was Michael, niet Alexander. Hij was een open persoon en maakte haar altijd aan het lachen. Hij leek absoluut niet op Alec. 
'Graag gedaan, ik help je graag. Zelfs met het tillen van een dronken man,' zei hij lachend. 'Ook al verbaasd het me wel dat je hem niet op de taxi zet. Hij is je nieuwe baas toch?'
'Ja dat klopt. Hij is mijn nieuwe baas, maar ik kan hem niet zo maar dronken naar huis sturen. Ik weet niet of er iemand is om hem in de gaten te houden.' 
'Je bent veel te goed voor hem, Soof.' Hij legde zijn hand kort op haar wang en keek haar met zo veel genegenheid aan. Twijfelde heel even en liep daarna toch weg. Stom, dacht hij achteraf. Dit was je kans, godverdomme...

Sophie was te verdoofd om iets te doen en strompelde uiteindelijk naar de badkamer. Ze poetste haar tanden en gooide een plens water in haar gezicht.
Ze liep terug naar haar kamer en zag Alec ritmisch ademhalen. Ze trok rustig haar shirt uit en ineens voelde ze handen op haar heupen. 'Sexy...' fluisterde hij in haar oor. Zijn gefluister kietelde haar oor. Het zorgde ervoor dat haar benen week werden. Ze verstarde toen zijn handen omlaag gingen en haar broek probeerden open te maken. Haar broek gleed over haar dijen en viel uiteindelijk met een plofje op de grond. Zijn handen lagen weer op haar heupen en hij draaide haar om, zodat ze face-to-face stonden. Zijn handen gleden naar haar billen en knepen erin. Er rolde een zucht over haar lippen. Hij grinnikte. Ze had niet door dat ze haar adem in had gehouden. Ze schrok van zichzelf. Sinds wanneer liet ze zich zo makkelijk meenemen in een moment. Hij was degene die dronken was, niet zij. 'Verdomme Alec, ga slapen je bent dronken.'
Ze duwde hem richting haar bed, maar hij trok haar mee. Voordat ze het wist lag ze op hem. Hij leek het allemaal heel grappig te vinden. Ze probeerde zich van hem af te duwen, maar hij pakte haar handen vast. 'Alec, laat me los. Je bent dronken. Ga alsjeblieft slapen,' zei ze bijna smekend.
'Prima. Maar alleen als je toegeeft dat je me wilt,' zei hij met een scheve grijns. Sophie aarzelde even, maar toen dacht ze: ach wat heb ik te verliezen, hij is dronken en morgenochtend is hij alles weer vergeten. 
'Prima, wat jij wilt joh.'
'Nee, jij wilt mij. Geef maar toe.'
'Ja is goed,' zei Sophie vermoeid. Waarom was hij zo kinderachtig aan het doen? Was ze letterlijk zijn oppas? 'Zeg het dan.'
Klein rot kind dat je bent!, schreeuwde ze in gedachten. Moet ik je voor straf in de hoek zetten?!
'Ik wil je. Is meneertje eindelijk tevreden!?' Sophie was al haar geduld onderhand kwijtgeraakt. Hij grijnsde zelfingenomen en liet haar polsen rustig los. Hij ging weer op zijn zij liggen en viel zo in slaap. Hij leek zo kalm, alsof dit allemaal niet was gebeurd. Ze klom voorzichtig van hem af. Bang dat hij weer wakker zou worden en haar polsen weer zou pakken. Ze realiseerde zich nu pas dat ze alleen haar ondergoed aanhad. Het bloed steeg naar haar wangen en ze trok snel haar pyjama aan. Klootzak...

De zon kwam op en maakte Alec wakker. Hij rekte zich uit en was er ineens bewust van dat hij niet in zijn eigen kamer was. Ben ik weer bij Danique? Vroeg hij zichzelf af. Maar hij had al zijn kleren nog aan. Vreemd. Hij keek naast zich en zag een zacht breekbaar gezicht in een roes van bruin golvend haar. Sophie...
Hij voelde een irritante druk in zijn hoofd en liep naar de badkamer. De eerste deur vanaf de trap had hij zich herinnerd. Hij gooide wat water in zijn gezicht en liep weer terug. Toen hij terugliep naar de slaapkamer, zat Sophie rechtop in bed met een geschrokken gezicht om zich heen te kijken. 'Goeiemorgen Fietje.' Ze keek verbaasd op en leek gerustgesteld te zijn door zijn aanwezigheid. 'Meneer Groenendijk, ik was u kwijt. Ik schrok me dood! Dadelijk was u gaan slaapwandelen terwijl u dronken was!?'
Hij lachte zelfingenomen bij het aanzicht van haar bezorgdheid. 'Maak je maar geen zorgen. Ik slaapwandel alleen als ik sterke tequila of Bacardi op heb,' zei hij. Zijn ogen keken haar bloedserieus aan. 
Sophie keek fronsend terug. 'Grapje, je bent wel makkelijk te overtuigen hè?' Ze perste haar lippen op elkaar om geen bijtende reactie terug te geven. Hij was tevens haar baas. 'Ik zag dat je al veel spullen had ingepakt, we kunnen ze vandaag al overbrengen naar je nieuwe appartement.'
'Ja graag, maar ik moet nog een paar dingen inpakken.' Ze pakte een stapeltje kleren en liep naar de badkamer. Alec liep achter haar aan. Ze draaide zich om in de deuropening van de badkamer en keek hem recht in zijn ogen aan. 'Als u het niet erg vind, ga ik even douchen.'
'Mag ik mee? Dan besparen we water.'
'Helaas, Groentje. Slecht argument.' En daarmee sloot ze de deur recht voor zijn gezicht. 'Ik wed dat jij minder ervaren bent dan ik!' riep hij door de deur. Ze hoorden hem terug lopen naar haar kamer en stapte onder de douche. Misschien had hij zich gisteravond wel herinnerd. Als dat zo zou zijn had ze een groot probleem.
Sophie zuchtte en strompelde naar de douche. Toen ze de warme stralen op haar huid voelde, ontspande ze zich en vergat al haar zorgen.