Peter, her havada süzüldüğünde göğsündeki çiziklerin ve kolunun acısını hissediyordu. Tek eliyle süzülmüştü daha önce, ancak hiç bu kadar acı bir şekilde olmamıştı. Venom ismiyle karşısına çıkan Brock, gerçek anlamda dağıtmıştı onu ve Peter şimdi ondan kaçıp, yaralarını iyileştirebilecek tek kişiye gidiyordu.
O da süper kahramanların daimi gitti kişiden başkası değildi.
Night Nurse'e çevirmişti yolunu. Bu yaralarla ilgilebilecek tek kişi oydu. Süper kahramanların gizli kimliklerine saygı duyan ve bu işi su altından, kayıt dışı yapan bir kadındı Night Nurse ve bir çok kahramana yardım ettiği söylentisi vardı. Kendisi, kimlere yardım ettiğini gizlese de, Peter onun Matt'e, Jessica'ya hatta Luke'a bile yardım ettiğini biliyordu.
Derisi geçilemez bir adamı bile tedavi etmeyi başarmıştı.
New York'un Hell's Kitchen kısmına gidip, oradaki ara sokaklardan birine sessizce süzülerek giren Peter, yangın merdivenine indi ve cama tıkladı. Bir süre bekledikten sonra cam açıldı ve sarışın bir kadın kafasını uzattı.
"Avery, yardımına ihtiyacım var," dedi Peter ve inledi. sol eliyle göğsündeki yaraları tutuyordu. Hiç iyi bir hali yoktu çocuğun, her an düşüp bayılabilecek gibiydi.
Onun bu halini gören Avery isimli kadın, camdan geriye çekildi. "Çabuk gel, yaralarına hemen bakmamız lazım." Kadının lafı üzerine Spider-Man camdan girdi ve salonun duvar kenarına konulmuş sedyeye yattı.
Avery isimli kadın, buğday sarısı saçları olan ve saçlarını ortadan ikiye ayırmış, uzunluğu ise omzuna kadar gelen genç bir kadındı. Üstünde kırmızı kolsuz bir gömlek ve siyah dar pantolon vardı.
"Sana bunu kim yaptı!"
Kadının tepkisi biraz şiddetli olmuştu. Büyük, yeşil gözler çocuğun göğsündeki, bir dinozorun eseriymiş gibi duran üç yatay çiziğe takılmıştı. Çizikten daha çok yarık gibi duruyordu. Hemen odanın diğer köşesine koştu kadın ve yeşil, büyük bir çanta getirdi.
Ardından ilk önce Peter'ı muayene etti. Ne olup ne olmadığına baktı. Sağ kolunun kırık olduğunu fark etti, vücudunun farklı bölgelerinde zedelenme vardı. Ayrıca sağ kolu üstüne üstlük çatlak da çıkmıştı.
Muayene işleri bittikten sonra kadın Peter'ı tedavi etmeye başladı. Çocuğu sedyeye yatırmış iken, göğsüne yaptığı pansumanın ardından dikmeye başladı. Peter, sedyeyi sımsıkı sıktı ve dişlerini birbirine bastırdı. Dişlerini kırma korkusunu unuttu. Acıyordu... Daha önce de bu kadar ciddi yaralar almıştı. Daha önceki o yaraların da tedavisi aynı şu anki kadar acılı geçmişti.
"Hala bana bunu kimin yaptığını söylemedin Spidey," dedi Avery dikişleri atmaya devam ederken. "Wolverine ile mi kapıştın? Lütfen bunu yapmadığını söyle."
"Hayır," dedi Peter mırıldanarak. "Neden ki?"
"Çünkü Wolverine koku alabiliyor ve seni takip edip burayı bulabilir. Evimin içinde kavga eden iki süper kahraman olsun istemiyorum."
"Ayrı bir yer açsan olmaz mı?" Peter'ın konuşması oldukça kısık sesle idi. Dişleri arasından konuşuyordu. "Evinde bu işi yapmak, riskli."
Bir çiziğin dikişini atmayı bitiren Avery, saçlarından rahatsız olup hemen cam kenarında duran kalemle saçını topuz yaptı ve işine öyle devam etti. İkinci yarığın dikişine geçtiğin de, konuşmaya devam etti. Kadın, kasten konuşuyordu dikiş sırasında Peter ile. Dikkat dağıtmak her zaman işe yarardı sonuçta.
"Evet, eve sürekli süper kahraman almak zor biraz ama bir yer açarsam para almadan da açık tutamam. Kira ödediğim adama ne diyeceğim? Ben süper kahramanlara ücretsiz sağlık hizmeti veriyorum da, falan mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnanılmaz -- Peter Parker || Aranea #1
Fiksi PenggemarAranea Serisi Birinci Kitap: İnanılmaz Sıradan, ezik ve zeki olan Peter Parker'ın dünyası, Radyoaktif bir örümceğin ısırmasının kıvılcımıyla parıldayıp, "Büyük güç, büyük sorumluluk getirir," lafıyla alevlenmişti. Yapması gerekeni yapmayışının...