Bizim Tayfa (düzenleniyor)

34. Bölüm Yaşıyacak mısın?

Multi;Berk //Bölüm şarkısı;Grup Nara :Ne Olur Gitme..

         Doktorlar,şuan tam beş dakikadır kalp masajı yapıyorlardı Berk'e, .Hadi Berk bırakma beni ne olur hıçkırarak ağlıyordum ,doktorun pes etmesini asla istemiyordum.Sadece dua ediyordum lütfen yaşasın,bırakmasın beni.....Kısa süre sonra makine düzelmişti ,

"Şükürler olsun" Berk'in elini tuttum.

"Hastaneye kadar dayanır mı bilmiyoruz ama ,umudunuzu kaybetmeyin"dedi Doktor evet umut güzel kelimeydi asla yitirmememiz gerekirdi.Başımı sallayarak,cevap verdim.... ..  . ... .... ........

   Sonunda hastaneye ulaşmıştık,ama nasıl kalbi tam iki kez durdu,aklımı yitirecektim ona bir şey olursa Akalp 'i gebertirdim gözümü bile kırpmadan hem de,hıçkırarak ağlıyordum Berk'i ameliyathaneye aldılar şuan Kıvanç'ın omzunda ağlıyordum dayanacak gücüm kalmamıştı.Yanımıza koşa koşa Nilay ve kızlar gelmişti.

"Abi,abime ne oldu iyi mi? Allah için bir şey söyleyin"diye bağırdı Nilay haklıydı.Kıvanç ,bana bakıp ayağa kalktı.Nilay'ı sıkıca sardı onunda gözleri kıpkırmızıydı .

"Nilay ,canım buraya gelene kadar iki defa kalbi durdu şuan ameliyatta "dedi ve onu da koltuklara oturttu. Korkuyordum,hemde deli gibi korkuyordum ,Hepimiz seni bekliyoruz ,ne olur pes etmesin ,,, onsuz olmak zor onsuz olmak işkence gibi onsuz olmak dayanılmaz.....

             Melda'nın ağzından;

 Şuan hepimiz perişandık,Berk'i ameliyathaneye almışlardı,Çağla felaket derece de ağlıyordu.Nilay desen Kıvanç'a sarılmış hıçkırarak ağlıyordu,Kıvanç'ın gözleri ağlamaktan kızarmışlardı,Bizimkiler de üzgündü Hilal ise koltuğa oturmuş karşıya boş boş bakıyordu,Yavaş adımlarla Çağla'nın yanına oturdum,ona destek olmam lazımdı birtaneciğimdi o benim dayanamıyorum onu böyle görmeye .

"Birtanem tamam,"dedim ve sıkıca sarıldım ona başını omzuma koyup ağlamaya başladı yine.

"Melda çok zor, hem de çok kalbi iki kez durdu,korkuyorum ,hemde çok" kıyamam ya .Saçlarını okşadım.

"Tamam canım Berk seni bırakmaz" devam ettim.

"Sen kaza geçirdiğinde seni bekledi ,o da korkmuştu çünkü aranız bozuktu ,ama sen onu bırakmadın canım ,Berk seni bırakmaz kardeşlerini bırakmaz" elimle omzunu sıktım.

"Umarım-öyle olur " Boğuk sesiyle.Koridordan 

"OĞLUM"diye bir çığlık geldi.Berk'in annesiydi ,önceden de hastane de görmüştüm yanında da Berk'in babası vardı.Çağla ayağa kalktı zorla ,ayakta dahi zor duruyordu.

"Eda teyze"dedi boğuk sesiyle .Eda teyze Çağla 'ya sıkıca sarıldı.

"Eda teyze benim yüzümden hepsi" Eda teyze ondan ayrılıp yüzüne baktı ve gözyaşlarını sildi,

"Senin hiç bir suçun yok ,sakın kendini suçlama" sarıldılar.Nilay'da babasına sarılmıştı.Kıvanç annesinin omzundaydı Çağla yanımda Nilay babasının yanındaydı kısa süre sonra Nazlı teyzelerde geldi.Nazlı teyze koşarak Çağla'nın yanında diz çöktü.

"Annem ,iyi misin" sarılıp başından öptü.

"İyiyim anne,ama o değil "dedi hıçkırıklar arasında Nazlı teyze ye oturması için yana kaydım.Direkt Çağla'yı kollarının arasına aldı.

"Anne , canım yanıyor benim"dedi boğuk sesiyle hem de ne canı yanıyordur o kadar zordur ki böyle çaresizce beklemek.

"Biliyorum canım,biliyorum ama geçecek tamam mı? Berk'te iyileşecek"dedi.Güç verircesine.........