Good boy meets Bad girl

Crush

One week passed, the day when my father sent me here in Quezon.

Everymorning until afternoon,
pumupunta kaming hacienda ni Jocin at pinaglilinis niya ako don at pinaggamas kahit papano naman ay unti-unti nakong nasasanay bukod don ay tumutulong din ako magtanim at mag-ani ng prutas kasama ang mga trabahador.

My goodness and sa buong linggo! Walang ginawa si Jocin kundi sigawan ako sa mga kapalpakan. His annoying!

And something wrong with me. Sa kasasama ko kay Jocin. I hate the feeling but i admit it. Parang isang araw nagising nalang ako at may crush na ako sa Jocin na 'yan. I really hate the fact! Pero dibale na crush lang naman maybe i'm just attracted with his looks and that's all! Duh. Marami na akong naging crush at hanggang don lang ang lahat ng iyon and Jocin is lucky guy para mapahanay sa crush list ko and there's no need to worry naman dahil i'm pretty sure sooner or later mawawala din ang pagka-crush na ito dahil wala sa vocabulary ng isang Shyvana Angelou Santiago ang Ma-IN LOVE.

"Manang Lou, why do we need to go in church?" Tanong ko habang sinusuklay ang mahaba kong buhok.

"Ah...e first sunday ngayon ihja at nandun si Jocin, linggo-linggo tuwing alasais ay nag-seserve si Jocin."

Bahagyang tumaas ang kilay ko dahil hindi ko maintindihan.

"Serve for what?"

"Sakristan si Jocin ihja." nakangiting sagot ni Manang Lou.

Duh! Yung mahilig na manigaw na si Jocin ay sakristan?! Unbelievable.

Bandang five thirty ay nandito na kami sa simbahan. Hindi ko ugaling magsimba, nag-sisimba lang ako every christmas o di kaya birthday ko or ni Papa.

SOBRANG INIT halos puno ang simbahan at kanina pa mula pagpasok ko dito ay maraming mata ang nakatingin sakin. I hate it! The only reason i know is because i'm BEAUTIFUL!

Kaya ganan nalang nila KILATISIN ang kagandahan ko.

Nakita ko naman si Jocin sa hanay ng mga sacristan. Taas kilay ako habang nakatingin sa kanyang kausap y'ung ibang sacristan at nagtatawanan.

He look good in his outfit. Bagay sa kanya, mukha siyang inosente at hindi makabasag pinggan.

Bahagyang nanlaki ang mata ko ng mapansin niya ako. OMG! I pretended to looked around pero it's too late nahuli na naman niya akong nakatingin sa kanya.

Tila napawi ang ngiti niya at nagsalubong ang kilay.

What the hell problem?

Kinausap niya muli iyong mga kasama niya saka seryosong lumapit samin nina Manang Lou.

Napalunok ako.

"Oh, ihjo." tila nagulat na sabi ni Manang Lou.

"Hello Kuya!"

Ngumiti lang si Jocin saka muling bumaling sakin.

"Nay, kakausapin ko lang po si Miss Santiago."

Bago pa ako makasagot ay hinawakan na niya ako palabas ng simbahan.

Omy! God!

"Ouch!" daing ko ng bitawan niya ako mula sa mahigpit na pagkakapit. Tumigil kami sa harap ng isang fountain na nasa park.

"Sino may sabing magsuot ka ng ganan?" tanong niya nang humarap.

His mad again?!

"Me, why?" I asked tinignan ko ang suot kong floral dress galing pa itong thailand. Exposing my white skin.

Napahilamos siya ng mukha at inis na tumalikod. "Miss Santiago! Lumugar ka naman!" madiing sambit niya saka humarap. His really angry. Natahimik ako wala akong nagawa kundi ang mapatitig sa kanya.