CHAPTER 42

110 4 0
                                    

***

IZAAC's POV

Nandito ako sa labas ng building kung saan malapit sa Techno Lab. Pinaglalaruan ko ang daliri ko habang pinagmamasdan ang paligid hanggang sa may lumapit sakin na isang puting ibon. Itinaas ko ang aking hintuturo at doon ito pinadapo. Seryoso ko itong pinagmasdan at naghintay ng balita hanggang sa ilang saglit lamang ay nagsalita na ito. 

Pinapabantayan ni James at Ela si Naya kaya kailangan kong pumunta sa head quarters ng Medical Base kung saan si Naya nagpapahinga. Magaan ang pakiramdam ko sa bata kaya siguro gusto ko ang presensya niya. She's a sweet kid.

Pagkarating ko sa head quarters ay nagtanong-tanong ako sa mga istudyanteng nakakasalubong ko kung saan ko matatagpuan ang tent nina James ngunit sila ay wala ring alam hanggang sa makita ko si Francine. 

"Hey, do you know where Naya is?" 

"Ah, yes! Nasa tent ko sila. Three tents away from here sa bandang kanan." Itinuro niya ang daan sakin.

"Thanks."

"You're welcome."

Nagtungo ako sa direksyong itinuro niya at pagkadating ko roon ay nadatnan ko ang natutulog na bata. Nakita ko siyang gumalaw sa pagkakahiga dahil siguro sa presensya ko. She opened her eyes and asked me right away where her parents are. She is slowly robbing her right eye.

"Have you seen Mommy and Daddy?" 

"May pinuntahan lang sila sandali."

Tumango lang siya bilang pagsang-ayon. 

"So, do you want to—"

Napatingin ako agad sa labas nang may napakinig akong napakalakas na ingay. Napasilip ako sa labas ng tent at nakita ang mga nagkakagulo na Sai.

Agad akong kumilos para itakas si Naya. Binuhat ko ang bata at nagisip ng gagawin. I can't use my speed right now because of the chaos. Ayoko makasakit habang tumatakas kami kaya mas minabuti kong gawin ang naaayon.

Naramdaman ko ang pamamasa ng aking balikat at pinanatilihing mahigpit ang hawak sa bata. Hinaplos ko ang kanyang likod ng bahagya at naramdaman ko ang pagunti-unti niyang pagkalma. I can feel her fear and I don't know what to do to make it disappear. Hindi ako makakalaban ng maayos habang hawak siya dahil pwede nilang gawing advantage si Naya para matalo ako.

"Hold on tight, Naya. We need to escape from here as fast as we can."

"But my Daddy and Mommy are still there."

"I'm sure they're both fine. They're strong."

Hindi na siya muling sumagot pa at niyakap nalang ako at ipinatong ang ulo sa aking balikat habang patuloy ako sa pagtakas. Napansin ko ang pag-unti ng tao sa bawat dinadaanan namin kaya dito ko na sinimulan gamitin ang speed.

"Here we go."

Habang tumatakbo ay may biglang sumalubong sa aking tatlong lalaki na makikisig ang katawan and I smell danger from them. Fuck! I can't fight while Naya's in my arms! 

Kumunot ang kilay ko nang mapansin kong hindi sakin nakatingin ang tatlong Venges kundi sa bata. I can tell what they are thinking and I guess my deductions earlier were right. I ran away from them as fast as I could but they are damn fast kaya naabutan kami pero hindi ako kailanman tumigil. I have to protect this child. 

Nakaramdam ako ng bigat sa katawan kaya naging mabagal ang pagtakbo ko at nawala ng tuluyan ang speed na ginagamit. One of those fuckers used his ability to catch us and he succeeded, but it doesn't mean I will give this child so easily to them. That will never happen. I will die first before they lay a single finger on her. I show no mercy to people who steal what's precious to me. These bunches of fools will go through me first. They'll plead for mercy, I'll make sure of that.

 Saiwan High Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon