***
I'm currently at my father's room, taking care of him while he's asleep. I haven't seen him rest this peacefully. Siguro ngayon lamang siya talaga tuluyan nakapagpahinga ng ayos, iyong walang isipin.
Imagine being a leader and afther at once. Both figures have significant and similar roles. Biglang sumagi sa isipan ko ang pagiging selfish ko dahil hindi ko man lang napapansin ang pasanin niya sa buhay.
All I do is rebel and get mad at him which I really regret in doing so. It isn't right. Kailangang iniintindi ko rin ang posisyon na meron siya. He lied to me but his reasons are always reasonable. I realized how shallow I am for not considering my father's efforts and sacrifices all these years.
Habang nagmumuni-muni hindi ko napansin na nagising na pala ang aking ama. Naging alerto ako nang bumangon siya mula sa pagkakahiga na parang wala man lang nangyari.
Naging maaliwalas na ang mukha niya. Mabuti naman at maayos na siya para rin makapag-usap kami ng maayos.
Agaran ko siyang niyakap ng mahigpit na siyang ikinagulat niya. Sobra akong nagsisisi. My conscience is eating me alive.
"Sorry, Papa."
Marahan niya akong sinuklian ng yakap. His gentle caress soothe my me. It calms me. His presence makes me feel safe and secured.
"Hindi mo iyon kasalanan. It was mine. Itinago ko ang katotohanan sa'yo. Nakita ko kung gaano ka nasaktan tungkol sa kapatid mo. I'm very sorry. Please, forgive me."
He doesn't have to ask for my forgiveness. I should.
"Papa, pinapatawad ko na po kayo. Naiintindihan ko ang naging desisyon niyo na 'yon ay para sa kaligtasan ko. Well, uhm... Is there anything else that you still haven't told me?"
"Nothing else, anak. Sumunod lang ako dito para sabihin sa'yo na kailangan na nating bumalik sa school dahil ang dami mo ng absent." napahiya ako bigla sa sinabi niya.
Ang sweet na sana e.
Well, he won't be my father without joking around. I'm just glad that we're now good.
"Oo nga po." I pouted.
"Lalo na at mag-isa ka lang dito dahil nagbabakasyon si Mang Nestor at Manang Fe."
"How did you know that I'm staying here? And paano mo po nalaman na nagbabakasyon sila?"
"Whose daughter are you, missy? I won't ever lose my track on you. Kahit na may manliligaw ka na hindi kita tatantanan. Akala mo mapapanatag ako ng hindi nalalaman kung saang lupalop ng mundo ka naroroon? I'll always make sure you're safe and far from danger because that's what a father must do. And also, Gino informed me."
Naningkit ang mga mata ko sa mga narinig mula sa sarili kong ama. Manliligaw? I don't even have one.
"Gano'n po ba."
However, hearing it directly from my father melts my heart. It may sound cringe, but for me, it's very significant because I can feel his profound love and care for me.
"Pero Papa, mabalik tayo sa nangyari kanina. Bakit kayo uminom ng alak ng walang permiso ko?" malambing kong tanong sa kanya na may halong diin.
"Hehe~ Baby girl kasi–"
"You are grounded for being too irresponsible, Pa. Since it's already evening, as for your dinner, you'll eat insalata and fish. No meat nor your favorite fried rice. Understood?"
Tila ang kanyang nakataas na balikat ay bumagsak sa pagkakadismaya at ang kanyang mga mata ay napalitan ng lungkot. Lungkot na halatang nagpapaawa. His hidden smile is even too evident kaya mas lalong hindi nakakakonsensya ang ginagawa ng ama ko.
