Μαντέψτε!!!
Ωω ναιιι τελος το Πανεπιστήμειο για το καλοκαιρι!
Χαιρομαι παρα πολυ!
Χορευω μόνη μου καλε με μουσικη στο φουλ...
Συγνωμη γείτονες, αλλά το αξιζω εεε δεν το αξιζω;
Το αξιζω, δεν με νοιαζει
Και επισημως η Νεφελη γύρισε στα 14 χρονια
Τωρα θα εχω και λιγο χρονο.
Και τελος η κουραση.
Αύριο θα πάω και στους παππουδες μου να τους δω που ήθελαν να μου μιλησουν.
Και σε δύο μερες θα ειμαι παλι η παλια Νεφελη.
Ξεκουραστη, χαρουμενη και γεματη ενεργεια.
"Ειμαι πολυ περηφανος για σενα κορη μου. Πραγματικα νιώθω άσχημα που δεν μπορω να σου τα προσφερω ολα" είπε ο μπαμπας μου
Ξερω πως νιωθουν άσχημα, αλλά ειναι απολύτως κατανοητο όλο αυτο.
"Ευχαριστω μπαμπα μου. Δεν χρειαζεται. Καταλαβαινω την κατασταση" του δινω ενα φιλι στο μαγουλο.
"Ααα δεν σου ειπα καλεσα καποια ατομα για μπαρμπεκιου την Κυριακη. Αν θες πες το και στον Αλεξη, βλεπω κάνετε παρεα"
Τα μάγουλα μου κοκκινησαν και στιγμες απο τις προηγουμενες μερες που εμενε και με βοηθουσε ξεπηδησαν.
Αλλα μπαρμπεκιου;
Ωραια!
Φυσικα και θα του το πω. Με εχει βοηθησει πολυ όλο αυτον τον καιρο.
"Ωραία"
Πήγα στη δουλεια χαμογελαστη
"Καλησπερα" είπα μολις μπήκα
"Γεια σου Νεφελη" είπε ο Αλεξης
"Γεια Αλεξη" είπα ευθυμα
"Ησουν που ησουν όμορφη τωρα που χαμογελας συνεχεια δηλαδή..."
Τα αυτιά μου πηραν φωτια.
"Εμ εννοω..τι κανεις ολα κα-καλα;"
"Υπέροχα. Θέλω να σου πω κιολας οταν εχεις χρονο"
"Βεβαια"
Δουλευα χαμογελαστη στον πάγκο μου.
Στο διαλειμμα πήγα μια βολτα απεξω. Ο Αλεξης που ειχε κι εκείνος διαλειμμα με ακολουθησε.
"Να σου κανω μια αδιακριτη ερωτηση;" με ρώτησε σιγανά
"Σε ακουω" είπα γεματη περιεργεια
"Εμ να οχι οτι εχω καποια γνωμη, αλλά να ξερεις παιζει κατι μ ετο σεφ μας; Ξέρεις επειδη ειναι μεγάλος, εννοω πολυ πιο μεγάλος απο εσενα και λογικα θα εχει και οικογενεια και ξερεις...βασικα δεν μου πεφτει λογος ή κατι αλλα..."
Εσκασα στα γελια. Δεν μπορούσα να σταματησω να γελαω δυνατά.
"Γιατί γελας;" είπε λιγο ντροπαλά
"Σι-σιγουρα ε-εχει οικο-κογενεια" Προσπάθησα να πω με απο τα τα γελια μου.
" Ααα εμ...και ξερεις εισαι ενταξει με-με αυτο;" είπε παλι ντροπαλά και σιγανά
Πηρα μια βαθια ανάσα
"Ο σεφ μας εεε; Το ξερεις το επιθετο του;" ρώτησα χαμογελαστη
"Οχι. Δεν εχω προλαβει να τους γνωρισω ολους καλα. Αλλα πού κολλαει αυτο; Τι σημασια εχει;" με κοίταξε μπερδεμένος
"Το επιθετο του ειναι Αδαμαντινος"
"Μάλιστα και τι....ΩΧ"
"Ναι. Ο σεφ ειναι ο πατερας μου"
Εγινε κακοκκινος και κοίταξε κάτω. Καποιον να γινεται πιο κοκκινο δεν εχω ξαναδει. Ήταν γλυκος που ντρεποταν.
"Συγνωμη δεν το ήθελα..." είπε ντροπιασμενος
"Δεν πειραζει. Μην στεναχωριεσαι"
"Εεε εμ δεν ηθελες να μου πεις κατι;"
"Ααα ναι! Την Κυριακη θα εχουμε μπαρμπεκιου στο σπίτι μου. Θα χαιρομουν πολυ αν ερχοσουν"
"Φυσικα! Ευχαριστω πολυ"
"Ωραία παμε τωρα μέσα"
Προχωρησαμε ξανά μέσα στην κουζίνα.
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Hola💝
How Bo you Bo loves?😂💜
Κι άλλο παρτ ανέβηκε κι ελπιζω να σας άρεσε 🎀
Αυτα...
Δεν εχω να πω κατι αλλο νομιζω💘
Τα λέμεεε😏
YOU ARE READING
Sugar Saves Lives
RomanceΠαραξενεύτηκα και σταμάτησα να τρέχω. Όταν τα βλέμματά μας κλείδωσαν έπιασε με τα χέρια του τα μάγουλα μου και με εγκλώβισε. Χωρίς να μπορεί να αντισταθεί άλλο με φίλησε. Ξαφνιάστηκα αλλά ανταπέδωσα γρήγορα. Τύλιξα τα χέρια μου στον λαιμό του ενώ έπ...