Sugar Saves Lives

Κεφαλαιο 31~ I admitted it

Νεφελη P.O.V.

Βγήκα από το μπανιο και βρηκα κατι ρουχα πανω στο κρεβάτι. Τα έβαλα γρήγορα και βγήκα έξω από το δωμάτιο.

Βρηκα τον Αλεξη στην κουζίνα να φτιαχνει κατι.

"Εμ ευχαριστω"  λέω για να του τραβηξω την προσοχη.

Εκείνος μολις με άκουσε γύρισε και με κοίταξε. Το βλέμμα του επεσε στα ρουχα του πανω μου και χαμογελασε.

"Τι φτιαχνεις;" τον ρώτησα κάπως αμηχανα

"Εεε είπα να φτιαξω κανένα τοστ να φαμε" λέει και γυρίζει στα πραγματα στον πάγκο

"Δεν ηταν ανάγκη. Εχεις ήδη κανει παρα πολλα"

"Και αν πειναω;" ρωτάει με ενα χαμογελο.

Χαμογέλασα κι εγω και πήγα να τον βοηθησω.

Φτιαξαμε και φαγαμε τοστ και ήπιαμε μαζι ενα ποτηρι καφε.

Όλο αυτο μου εφερνε πολυ οικεια, πολυ όμορφο....

Τον κοίταξα καθώς δαγκωνε το τελευταιο κομματι απο το τοστ με τα μαλλιά ακομη ανακατεμενα απο τον ύπνο.

Γιατί δεν το καταλαβα νωριτερα;

Γιατί το αρνιομουν;

Ολοι μας το ξερουμε πως ειμαι ερωτευμενη μαζι του... Ποτε δεν έπαψα να ειμαι...Απλως δεν ήθελα να το παραδεχτω.

Φοβομουν να το παραδεχτω. Φοβομουν πως θα τον χασω ξανά. Ακομη φοβαμαι. Απλα τωρα εχω καταλαβει κατι. Τον χανω ήδη αν συνεχισω ετσι...

Και δεν θελω να τον χασω.

Ξεφύσηξα και σηκώθηκα απότομα.

Εκείνος κοίταξε με απορια προς το μερος μου.

"Συγγνωμη Αλεξη εγω δεν εγω..." ελεγα κοιτώντας το πατωμα.

Σηκώθηκε και ηρθε δίπλα μου

"Έι τι εγινε; Γιατί ζητας συγγνώμη;" ρώτησε κοιτώντας με στα μάτια

"Γιατί...γιατι φοβομουν και δεν ήθελα να σε χασω και μετα ομως αυτο το εκανε χειροτερο και τωρα δεν ξερω γιατι-" άρχισα να λέω αλλα με διέκοψε

"Νεφελη δεν σε καταλαβαινω..." είπε παραξενεμενος

"Αλεξη ειμαι ερωτευμενη μαζι σου και δεν το παραδεχομουν..." ξεστομιζω

Εμεινε να με κοιταζει.

Και τωρα θα μου πει πως δεν με θελει πια και για ολα φταίω εγω...

Δάκρυα μαζευτηκαν στα μάτια μου.

Από το πουθενα βρέθηκα μέσα στην αγκαλια του.

Σφιχτα πολυ σφιχτα...

"Δεν ξερεις ποσο ήθελα να σε ακούσω να το λες αυτο" λέει ενώ με χαϊδεύει τα μάγουλα μου.

Δάκρυα ανακουφισης τρεχουν απο τα μάτια μου.

"Σε παρακαλώ υποσχεσου μου πως δεν με αφησεις ξανά" του λέω κοιτώντας βαθια μέσα στα μάτια του.

"Ποτε. Υποσχεσου μου κι εσυ κατι ομως" λέει και εγώ του γνεφω καταφατικα.

Πιστευω στα λόγια του. Δεν μπορω να φανταστω να τον χασω παλι.

"Υποσχεσου πως δεν θα ξανακλαψεις αν δεν ειμαι εκει να σου σκουπισω τα δάκρυα Νεφελη. Δεν θέλω να νιωσεις ποτε ξανά μόνη. Σ'αγαπαω πολυ" λέει

Με φιλαει παθιασμενα στα χειλη.

"Κι εγώ σ'αγαπω Αλεξη. Παρα πολυ" λέω μέσα στο φιλι μας.

Ποσο μου ελειψε όλο αυτο...

Ποσο μου ελειψε ΑΥΤΟΣ

▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Χευυ ❤
Να με παλι με κεφαλαιο 💜
Αυτα για σήμερα αγαπες ✨

Ήταν καιρός... Δεν μπορούσα να τους έχω αλλο χωριστα...

Soooo see you again soon 💞💞