Κοντευει να σπασει το κεφαλι μου από το διαβασμα. Δηλαδή αμαν...
Ειναι 6:30 το απογευμα και εχω ορεξη να κανω καμια βολτα....και δεν σας κρυβω πως θελω τόσο πολύ να φαω κατι γλυκο...
Ξέρετε τι σημαινει αυτο εε; :(
Αλλα προς το παρόν απλα θελω να φαω.
Πήρα τηλέφωνο την Σμαραγδα, αλλά δεν το σηκώνει. Ο Βαλαντης εχει επετειο με την κοπελα του... Εεε κι εγω;
Εγω ειμαι μόνη σαν τον λεμονι...
Βρηκα τι θα κανω!
Πρωτον, θα βάλω αθλητικά να παω τρέξιμο, για να μην νιώθω άσχημα που θα καταβροχθησω τα γλυκά μετα...
Δευτερον, θα παω στο ζαχαροπλαστειο που δουλευει ο Αλεξης να δω τι κανει και να πάρω και κατι να φαω!
Εε ενταξει εχω τέλειες ιδεες...Δεν παιζομαι ο ανθρωπος...
Αφού έτρεξα κανένα 10λεπτο περιπου, σταμάτησα σε ένα παγκακι για να ηρεμήσω λιγο.
Εχει περασει μια εβδομαδα απο την μερα που χωρισα με τον Γρηγόρη και νιώθω, δεν ξερω...η αλήθεια ειναι πως νιώθω καλυτερα. Ο Γρηγορης ήταν πολύ καλός, μα η σχεση μας δεν είχε μέλλον και χαιρομαι τουλαχιστον που κι εκείνος ενιωθε το ιδιο...
Ετσι ήταν πολύ πιο ευκολο. Και ενταξει δεν εχω καποιο προβλημα μαζι του, μα αυτο που μου είχε πει οταν νόμιζε πως τον απατουσα δεν μου αρεσε και συνεχίζω να το σκεφτομαι.
Δεν του είχα δώσει ποτε μια τετοια εντυπωση...
Από την άλλη με τον Αλεξη ειμαστε παρα πολυ κοντα ξανά, αλλά δεν ξερω αν ειμαι ετοιμη ακομη να αναβαθμισω την σχεση μας. Εκείνος προσπαθει και με κανει χαρουμενη και δεν μου αρέσει που του συμπεριφερομαι ετσι, μα ειναι ετσι οπως νιώθω.
Θέλω δεν θελω, δεν νιώθω απολύτως ετοιμη. Και απολαμβανω και τα καλα του να εισαι ελευθερη...
Σκεφτοντας ολα αυτα, εφτασα στο ζαχαροπλαστειο.
Μπήκα μέσα και με υποδεχτηκε ο ταμειας. Τοσες φορες που εχω ερθει με εχει μαθει πλεον. Ασε που με κοιταει πονηρα και μολις με δει παει να φωνάξει τον Αλεξη, χωρις να του το ζητήσω.
Έτσι εγινε και σημερα. Τον χαιρέτησα και υστερα αυτος χαθηκε στο εργαστηριο.
Δυο στιγμες αργοτερα βγαινει έξω ο Αλεξης.
"Γεια!" λέω και τον αγκαλιαζω απαλά.
"Γεια σου όμορφη" μου λέει κι εκείνος και ανταποδιδει την αγκαλια.
"Λοιπόν ηρθα,γιατί πεθαινω για κατι γλυκο" ανακοινωνω κοιτώντας την βιτρινα
"Ααα δηλαδή δεν ηρθες για μενα; Με πληγωνεις Νεφελη..." λέει και ακουμπαει το χέρι του στην καρδια του κάνοντας πως ποναει
"Συγνωμη Αλεξη, μα ειναι η αλήθεια" λέω θεατρικα και γελαμε και οι δυο.
"Τι μου προτεινεις;"
Ψαχνω την βιτρινα
"Ολα ειναι πολυ ωραια...Βασικα! Εχω βγαλει κατι τελεια σουφλε μέσα! Ελα να σου βαλω, να μου κάνεις και παρεα οσο θα τρως"
Ενα χαμογελο απλωνεται στα χειλη μου.
"Ακουγεται τελειο"
Το επόμενο πραγμα που εγινε ειναι εκείνος να δουλευει στους παγκους κι εγω να τον παρατηρω τρώγοντας σουφλε σοκολατας με παγωτο...
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Γεια σας ❤
Οπως καταλάβατε εχω μπει κανονικα στους σχολικους ρυθμους μου και δεν προλαβαινω να γραψω.
Κανω ο,τι μπορω. Και σημερα βρηκα λιγο χρονο οποτε λέω...άντε τωρα που μπορεις, γιατί μετα δεν...
Αυτά λοββς...χθες και σημερα ειχαμε γυμναστική και ο γυμναστης μας ξεθεωσε 😢
Αντιο απο την πιασμενη Ραφαελα ❤😭
BẠN ĐANG ĐỌC
Sugar Saves Lives
Lãng mạnΠαραξενεύτηκα και σταμάτησα να τρέχω. Όταν τα βλέμματά μας κλείδωσαν έπιασε με τα χέρια του τα μάγουλα μου και με εγκλώβισε. Χωρίς να μπορεί να αντισταθεί άλλο με φίλησε. Ξαφνιάστηκα αλλά ανταπέδωσα γρήγορα. Τύλιξα τα χέρια μου στον λαιμό του ενώ έπ...
