Παραξενεύτηκα και σταμάτησα να τρέχω.
Όταν τα βλέμματά μας κλείδωσαν έπιασε με τα χέρια του τα μάγουλα μου και με εγκλώβισε.
Χωρίς να μπορεί να αντισταθεί άλλο με φίλησε.
Ξαφνιάστηκα αλλά ανταπέδωσα γρήγορα. Τύλιξα τα χέρια μου στον λαιμό του ενώ έπ...
Σφουγγαρισα,σκουπισα, ξεσκονισα, έβαλα πλυντηριο και σιδερωσα...
Αρα δεν καθομουν.
Εν παση περιπτωση σκεφτηκα κατι.
Τον Γρηγόρη τον αγαπαω. Ίσως να μην εχουμε αυτο το "κατι"στην σχεση μας, αλλά τον αγαπαω.
Σήμερα θα παω να βρω τον Αλεξη. Δεν ειναι κακο, ουτως ή αλλως απλα θα μου πει τον λογο που εφυγε. Είπε πως θα μου εδινε χρονο και οταν ένιωθα εγω ετοιμη μπορούσα να παω. Το λεω γιατί πριν μου το πει αυτο προσπαθουσε συνεχώς να επικοινωνησει μαζι μου, με καθε τρόπο.
Το ξερω πως αυτο που εγινε δεν ειναι λιγο, αλλά θα ηθελα πολυ να μαθω εστω τον λογο που με αφησε μόνη.
Οπότε θα παω να τον βρω σε δεκα λεπτά περιπου στο ζαχαροπλαστειο, οπου ξερω πως δουλευει.
Ο Γρηγορης δεν ξερει κατι για τον Αλεξη και θα ηθελα να μην του το πω ακομη. Καποια στιγμη ομως πρεπει, γιατί δεν του αξιζει κατι τετοιο.
Οπότε ντύθηκα, έβαλα παπουτσια, πηρα καποια πραγματα και έφυγα για το ζαχαροπλαστειο.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Στο δρομο σκεφτηκα πολλές φορες να μην παω και να γυρίσω πίσω, μα τελικα μπήκα μέσα και κοίταξα τον χωρο.
"Πώς μπορω να σας βοηθησω;" ρώτησε ο υπαλληλος
"Εμ βασικα ψαχνω τον Κύριο Παπαδοπουλο" λέω και εκείνος χαμογελάει και γνεφει, πριν εξαφανιστει στο εργαστηρι.
Κοιτούσα τα γλυκά που ειχε και μπήκα σε πειρασμο να αγορασω καποια καθώς φευγω.
"Νεφελη!" είπε ο Αλεξης μολις βγηκε απο το εργαστηρι.
Φορουσε μια στολη δουλειας, η οποια είχε λερωθει σε κάποια σημεια και ενα χαμογελο μεχρι τα αυτιά.
"Γεια" είπα επιφυλακτικα
"Τι κανεις;" με ρώτησε.
"Βασικα Αλεξη ηρθα γιατί θελω να μαθω." είπα κι εκείνος κατενεψε οπως και το χαμογελο του σκοτεινιασε
Εκανε σημα στον υπαλληλο, ο οποιος χαμογελασε πονηρα και μετα ο Αλεξης με οδηγησε σε μια αυλη στο πίσω μέρος του ζαχαροπλαστειου
Με κοίταξε λιγο και τον κοίταξα.
"Εισαι πολυ όμορφη, ακομη πιο πολυ απο πριν φύγω" λέει
Ξεφυσαω.
"Αλεξη δεν ειμαι εδω για να μου πεις ποσο όμορφη ειμαι" λέω κάπως επιθετικα.
"Εχεις δικιο ας ξεκινησω καλυτερα"
Πηρε μια ανάσα.
"Ξερω πως έφυγα πολυ βιαστικα, αλλά Νεφελη δεν σε θεωρω σε καμια περίπτωση κοπελα της μιας βραδιας." λέει.
"Ωωωω αλήθεια; Γιατί ετσι φανηκε" λέω θυμωμενη.
Ξεφυσαει και κλεινει τα μάτια του για δύο δευτερα σφιχτα.
"Ήθελα να ημασταν μαζι και θα σου το ελεγα εκείνο το βράδυ. Έφυγα, γιατί με πηραν τηλέφωνο. Και...και αυτο το τηλεφωνημα ήταν... Ο αδερφος μου με την μαμά μου τρακαραν και ήταν πολύ σοβαρα στο νοσοκομειο. Η κατασταση ήταν πολύ κρισιμη. Όταν εφτασα ο γιατρος μου είπε πως δεν γνωριζαν αν θα καταφερναν να τους σωσουν. Τελικα ο αδερφος μου εζησε απο θαυμα και η μαμα μου είχε προσωρινη αμνησια και σπασμενα ποδια και χερια. Επρεπε να μεινω μαζι τους, να τους φροντισω. Προσπάθησα να σε παρω τηλέφωνο, αλλα έχασα το κινητό μου και δεν ειχα το νουμερο σου. Σε σκεφτόμουν καθε μα καθε μερα Νεφελη. Όλα πηγαν στραβα. Την μερα που με ειδες ήταν η μέρα που μολις γυρισα και πιστεψε με το μονο που ήθελα ήταν να σε βρω, οχι ομως με τετοιο τρόπο. Ο φιλος μου ήθελε να παιξει παιχνιδια κι εγω είχα το μυαλο μου αλλου για να προσεξω τι κανει. Σου ζητω ενα τεραστιο συγνώμη. Δεν ήθελα να σε πληγωσω..."
Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου. Του συνεβη κατι τρομερο κι εγω...εγω νόμιζα πως εφυγε εφοσον πήρε αυτο που ήθελε.
Δεν ηξερα τι να πω πλεον.
"Ασε με να επανορθωσω. Σε ικετευω Νεφελη. Ειμαι πολυ ερωτευμενος μαζι σου. Ασε με να σου δείξω ποσο σημαντικη εισαι για μενα" είπε κοιτώντας με στα μάτια.
"Αλεξη κι εγω ένιωθα πολλα για εσενα. Ξερω πλεον τον λογο που εφυγες και λυπάμαι παρα πολυ για το ατυχημα. Ομως εξακολουθω να εχω πληγωθει και δεν ειμαστε μονοι μας πλεον." λέω
"Τι εννοεις;" ρωτάει μπερδεμένος
"Είμαι σε σχεση...με αλλον" λέω και τον βλέπω να μαραζωνει.
"Σωστα..ο Γρηγορης" λέει πιο πολυ στον εαυτο του.
"Ναι" λέω σιγανά
"Μάλιστα...ειναι λογικο...απλα Νεφελη να ξερεις πως είμαι εδω για σενα σε ο,τι θελεις οποτε θελεις." είπε
Πήγα και τον αγκάλιασα τρυφερα. Μυρισα την κολωνια του. Με φιλησε στοργικα στο μετωπο.
Ακομη και τωρα μυριζει ζαχαρη και σοκολατα...
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ Επιτελους θα λετε 😂 Οριστε λοιπον! ❤ Η αλήθεια φανερωθηκε💙 Συγνώμη αν αργησα, αλλά έπρεπε 😘 So...τωρα τα ξερετε ολα 😉 Περιμενα πως και πως για να σας τα πω 😂😍 Οποτε ναι Αυτα λοββς Τα λεμε 💞💞
