Αλεξης P.O.V.
Ανοιγω τα μάτια μου σιγα σιγα. Φως μπαινει απο τα ανοιχτα πατζουρια που ξεχασα να κλεισω χθες το βράδυ.
Γυρίζω λιγο το κεφαλι μου και ξαφνιαζομαι οταν βλεπω μια γυναικεια φιγουρα δίπλα μου. Μετά ομως θυμαμαι. Η κοπελα που κοιμαται στο κρεβάτι μου είναι η Νεφελη.
Αφού χθες ήταν λιωμα την εφερα στο σπίτι μου για να ξαπλωσει.
Δεν έγινε κατι μεταξυ μας. Απλα κοιμηθηκε.
Τώρα ειναι σαν αγγελος με τα μάτια της κλειστα και τα μαλλια της μπερδεμενα. Τα χειλη της ειναι ελαφρως πρισμενα απο τον ύπνο.
Θα μπορούσα να ξυπναω καθε μερα ετσι, δίπλα της. Θα μπορούσα να κοιμαμαι καθε βράδυ στην αγκαλια της. Να νιώθω την ζεστασια του κορμιου της δίπλα στο δικό μου. Το αρωμα της στα σεντονια και τα μαξιλαρια.
Την παρατηρω εντονα. Ξερω πως οταν ξυπνήσει δεν θα εχω την ευκαιρια να ξαναδω αυτήν την εικονα.
Σιγά σιγά ανοίγει τα μάτια της. Φαινεται χαμενη και προσπαθει να εστιασει καπου. Κουνιεται λιγο και υστερα ξαφνιαζεται μολις με βλέπει.
"Αλεξη;" λέει πανικοβλητη.
"Ήρεμα. Όλα ειναι καλα. Σιγά σιγά θα τα θυμηθεις ολα." της λέω για να την καθησυχασω.
Νεφελη P.O.V.
Δεν θυμαμαι τιποτα. Και τωρα ξυπναω δίπλα στον Αλεξη; Θεε μου τι έκανα;
"Παω να σου φερω ενα παυσιπονο και ερχομαι" λέει και φεύγει.
Κοιταω για να σιγουρευτω και ευτυχώς ειμαι ακομη με τα ρουχα. Αρα δεν έγινε κατι ετσι;
Και τότε σαν σκηνες περνανε απο μπροστα μου τα χθεσινοβραδινα γεγονοτα. Χτυπαω το χέρι μου στο κουτελο μου για την χαζομαρα μου.
Τότε μπαινει μέσα στο δωμάτιο ο Αλεξης και με κοιταει αφηνοντας μου ενα ποτηρι νερο και ενα χαπι δίπλα μου.
"Αλεξη...Συ-συγγνωμη για χθες. Δεν ήμουν ο εαυτος μου" του λέω ντροπιασμενη.
"Μην ανησυχεις. Δεν πειραζει. Απλα να προσεχεις Νεφελη. Μπορει να μην ήμουν εκει...τι θα γινοταν;"
"Αν δεν ησουν εκει δεν θα έκανα τιποτα."
"Τι εννοεις;"
"Τι-τιποτα. Εεε που ειναι το τηλέφωνο μου;" ρωτάω για να αποφυγω τη συζητηση
"Τα πραγματα σου και τα λοιπα τα άφησα στη Σμαραγδα. Λογικα θα τα εχει στο σπίτι της." λέει
Σηκωνομαι και πλησιαζω τον καθρευτη. Φαινομαι απαισια.
"Πφφ τωρα πως θα βγω εγω ετσι έξω;" ρωτάω κυριως τον εαυτο μου
"Εεε εμμ αν θελεις...μπορεις να κανεις μπανιο εδω. Θα σου δωσω να βαλεις δικα μου ρουχα μετα..."
Αυτο σιγουρα δεν ακουγεται και τόσο καλο...αλλα τι επιλογη εχω;
"Εε εμ ενταξει" λέω αμηχανα κοκκινιζοντας.
"Θα σε άφησω τότε να κανεις μπανιο με την ησυχία σου. Αν χρειαστεις κατι φωναξε με θα ειμαι στο σαλονι." με ενημερωνει και βγαινει απο το δωμάτιο.
Αλεξης P.O.V.
Πέρασαν δεκα λεπτά απο την ωρα που άφησα την Νεφελη στο δωμάτιο.
Βρηκα τα ρουχα που θα της εδινα.
Άνοιξα σιγανά την πόρτα.
"Νεφελη;" ρώτησα αλλα δεν πηρα απαντηση.
Μπήκα στο δωμάτιο. Ακουγοταν το νερο απο το ντουζ.
Προχωρησα λιγο και άφησα τα ρουχα πανω στο κρεβάτι. Ύστερα ασυνειδητα κοίταξα προς την πόρτα του μπανιου, που ήταν ανοιχτη...
Ωχ Θεε μου ήταν ανοιχτη. Κι εκεινη ήταν στο μπανιο με το νερο να πεφτει στο σώμα της. Ατμοι εβγαιναν και χανονταν στον αέρα.
Κοιτούσα το πίσω μέρος του σωματος της. Τόσο μικρο, τόσο ευαλωτο... Η γυμνη πλατη της και τα βρεγμενα καστανα μαλλια της...
Ήθελα τόσο πολύ να παω να την αγγιξω. Κρατιομουν πίσω με νυχια και με δόντια για να μην την πλησιασω.
Με το βλέμμα μου ακομη καρφωμενο πανω της πήγα κοντα προς την πόρτα.
Βγήκα έξω και την εκλεισα σιγα σιγα...
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Heyyy loves ❤
Τι κάνετε ? Εγω ειμαι καλα.
Να αλλο ενα ενα κεφ 😊
Προσπαθω να ανεβαζω συχνά 🎀
Ελπιζω να σας αρέσουν τα κεφαλαια 🔥
Αυτα... Bye bye 💞
YOU ARE READING
Sugar Saves Lives
RomanceΠαραξενεύτηκα και σταμάτησα να τρέχω. Όταν τα βλέμματά μας κλείδωσαν έπιασε με τα χέρια του τα μάγουλα μου και με εγκλώβισε. Χωρίς να μπορεί να αντισταθεί άλλο με φίλησε. Ξαφνιάστηκα αλλά ανταπέδωσα γρήγορα. Τύλιξα τα χέρια μου στον λαιμό του ενώ έπ...
