Πέρασε μια εβδομαδα απο τη μέρα που ειδα τον Αλεξη. Ακομη τον σκεφτομαι...
Δεν ξερω τι έχω πάθει και δεν φευγει απο το μυαλο μου.
Σήμερα εχει γενεθλια ο Γρηγορης και δεν θελω να με προβληματιζουν αυτα.
Σε λίγο θα παω να παρω την τουρτα που του παραγγειλα με τα παιδια. Θα του κανουμε ενα μινι παρτι. Όχι πολλα, απλα θα ειμαστε εγω, η Σμαραγδα, ο Ορεστης και κατι αλλοι φιλοι του στο σπίτι μου. Θα φαμε πιτσα, θα πιουμε καμια μπυρα και θα κοψουμε τουρτα. Αυτά. Απλα και ωραια
Έβαλα παπουτσια και ξεκινησα για το ζαχαροπλαστειο.
Μπαινω μέσα και χτυπαει το κουδουνακι. Ο ταμειας εξυπηρετουσε μια πελατισσα κι ετσι κοιτούσα τα γλυκά στις βιτρινες.
"Θελετε καποια βοηθεια;" ρώτησε καποιος.
"Οχι...εγω απλα-" γυρισα και ειδα μπροστα μου τον Αλεξη.
"Νεφελη..." είπε και εκλεισε τα μάτια του.
Δηλαδή ποσο ατυχη μπορει να ειμαι πια. Τοσα ζαχαροπλαστεια κι εγω βρηκα να παραγγειλω την τουρτα σε αυτο που δουλευει ο Αλεξης. Εεε οχι δηλαδή...
Ξεφύσηξα για να συγκρατηθω.
"Αλεξη μπορεις να εξυπηρετησεις την κοπελα; Πρεπει να τακτοποιησω μια δουλεια με την κυρια" είπε και έδειξε την πελατισσα, η οποια χαμογελασε.
Μαλιστα...εεε ρε γκαντεμια
"Εεε ναι...φυσικα" είπε εκείνος και γύρισε προς το μερος μου.
Ο ταμειας και η πελατισσα εξαφανιστηκαν απο το οπτικο μας πεδιο.
"Νεφελη θελω να-" πήγε να πει αλλα τον διέκοψα.
"Εχω παραγγειλει μια τουρτα στο ονομα Γρηγορης Αλεξανδρου" λέω γρήγορα αποφευγοντας τη ματια του.
"Μισο λεπτο" είπε και εφυγε.
Όταν γύρισε κρατουσε μια τουρτα στο χέρι του. Την κοίταξα. Ήταν όπως την ήθελα. Σοκολατα-φραουλα και είχε αυτο το χατακτηριστικο του Αλεξη να πασπαλιζει ζαχαρη. Πάντα το εκανε...
"Ποιος ειναι ο Γρηγορης;" ρώτησε κοιτώντας την τουρτα.
"Να μην σε νοιαζει." επιτεθηκα κατευθείαν.
"Κοίτα Νεφελη ξερω πως αυτο που εγινε ήταν τελειως λαθος. Αλλα αλήθεια μπορω να σου εξηγησω... Δεν ήθελα ποτε να συμβεί..." λέει και γαμωτο η φωνη του μοιαζει τόσο μετανιωμενη.
"Ισως να εχεις δικιο. Απλα οχι τωρα. Δεν μπορω να σε ακούσω τωρα. Θέλω να μαθω τι εγινε. Όταν νιώσω ετοιμη θα ερθω να σε βρω εδω" λέω και εκείνος χαμογελάει λιγο.
Γνεφει και φτιαχνει την τουρτα σε ένα κουτι. Πληρωνω την παιρνω και πάω προς την πόρτα.
Πριν βγω τον ακούω.
"Ααα και Νεφελη...Ελπίζω τουλαχιστον εσυ να εισαι ευτυχισμενη" λέει.
Ξεροκαταπινω και βγαίνω από μαγαζι...
Η μοιρα παιζει αδικα παιχνιδια...
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Λοιποννν....
Ναι...
Δεν ξερω τι να πω...
Εμμμ
Νταξει Ραφαελα μας επριξες 😂😂
Αυτα..
Δεν εχω να πω κατι ❤
Παω να δω pll👌
Περιμενω να ανεβασουν και το 16 του TW...
Στο αυριανο εχω να σας ρωτησω και κατι...😊🎀
Ααααααααααααα ΠΑΙΔΙΑ!!!!!
Εχετε καποιον στο νου σας για τον Γρηγόρη; Αν ναι πείτε μου ποιον και αν παλι θελετε να βρω εγω θα σας βρω μεχρι αυριο λογικα 💘💘
YOU ARE READING
Sugar Saves Lives
RomanceΠαραξενεύτηκα και σταμάτησα να τρέχω. Όταν τα βλέμματά μας κλείδωσαν έπιασε με τα χέρια του τα μάγουλα μου και με εγκλώβισε. Χωρίς να μπορεί να αντισταθεί άλλο με φίλησε. Ξαφνιάστηκα αλλά ανταπέδωσα γρήγορα. Τύλιξα τα χέρια μου στον λαιμό του ενώ έπ...