Αλεξης P.O.V.
Άφησα τη Νεφελη σπίτι της κι εγω γυρισα στο δικό μου
Δεν ξερω γιατι, αλλά ανησυχω πολυ για εκεινη
Σήμερα φαινόταν ετοιμη να πεσει κάτω.
Ποσες ωρες να διαβαζει;
Εχει να παει στη σχολη, να διαβασει και να δουλεψει.
Μπραβο της παντως.
Ειναι και όμορφη κοπελα
Εχει καστανα μαλλια και καταπρασινα μάτια.
Προσπαθει να χαμογελάει οσο μπορει, παρα τις δυσκολιες.
Όλο το βράδυ την σκεφτόμουν...
Το επόμενο πρωι...βασικα δεν το λες πρωι. Στις 12:00 ξυπνησα ο ατιμος.
Συνοφρυωθηκα οταν σκεφτηκα πως αυτη είχε μαθημα 8:00 π.μ.
Εγω ο γάιδαρος κοιμομουν τοσες ωρες.
Τελος παντων, συμαζεψα λιγο το σπίτι μου που βρισκοταν σε ένα χαος, έβαλα πλυντηριο....ναι ναι ξερω νοικοκυρουλα, αλλά καποιος πρεπει να τα κανει ετσι;
3:30 μ.μ. ήμουν ετοιμος για δουλεια.
Δεν εχω και τον αριθμο της Νεφελης να την ρωτησω αν ειναι καλα.
Θα της τον ζητήσω μετα.
Και αν εχει αγόρι και την κανω να νιωσει αβολα;
Ελα μωρε αφού απλα δουλευουμε μαζι...τιποτα παραπανω
Εφτιαξα κατι μου σοκολατας, κρεμ μπρουλε και στις 5:00 μ.μ.ηρθε και το Νεφελακι.
Τους χαιρέτησε ολους, μαζι κι εμενα.
Καθώς εφτιαχνα τσιζκέικ την παρατηρούσα.
Φαινόταν απειρα κουρασμενη.
Κακομοιρουλα μου.
Μακαρι να μπορούσα να βοηθησω
Αλλα κι εγω τι ειμαι;
Απλα ενας ζαχαροπλαστης
Τιποτα το σπουδαιο....
Νεφελη P.O.V.
Με το ζορι σκεκόμουν στα πόδια μου.
Χθες δεν κοιμήθηκα καθολου
Πήγα κατευθείαν στη σχολη.
Παλι καλα εγραψα καλα στο τεστ.
Η ώρα εχει παει 11:00 μ.μ.
Ολοι εχουν φυγει εκτος απο τον Αλεξη. Αυτος σχολαει στις 12:00.
Χθες βραδυ εμεινε μαζι μου ο καλουλης. Σήμερα ομως θα ειμαι μόνη μου. Ενταξει δεν γινεται και καθε μερα να κάθεται μια ωρα πίσω για μενα, ειπαμε...
Εφτιαχνα σαλατες και ζαλιζομουν
Πωπω πολυ χαλια, το κεφαλι μου με τρελαινει.
Κινησα προς το ψυγειο, αλλά έχασα την ισορροπια μου και πήγα να πεσω.
Πριν γινω ενα με το πατωμα ένιωσα δυο χερια να με πιανουν.
Ο Αλεξης ήταν λογικα, αλλά δεν καταλαβαινα και πολλα.
"Νεφελη; Νεφελη μ'ακους;" Τον άκουγα αλλα δεν μπορούσα να μιλήσω.
"Νεφελη, μην κλεισεις τα μάτια σου" με προσταξε
Με ακούμπησε καπου και τον ένιωσα να απομακρυνεται για λίγο.
Εεεε πού πας; Αλεξη μην με αφηνεις.
Γύρισε γρήγορα και ένιωσα κατι στο στομα μου.
"Μην κλεινεις τα μάτια σου γαμω" φωναξε
Κουταλι ήταν;
Οπα κατσε γευομαι κατι γλυκο...
Συνεχιζει να με ταΐζει.
Σιγά σιγά συνερχομαι.
Σαντιγη ειναι αυτο που γευομαι.
Και δεν μου αρέσει η σαντιγη...
Αλλα τωρα ειναι σαν να βασιζομαι σε αυτην.
"Ετσι μπραβο, λιγο ακομη" τον άκουσα να λέει σαν τη μαμά που λεει στο μωρο να φαει λιγο ακομη.
Μετά από λίγο ένιωθα καλα. Καλυτερα...
"Αλεξη;" είπα σιγανά
"Θεε μου Νεφελη μην το ξανακανεις αυτο με κοψοχολιασες" είπε και με αγκαλιασε
"Συγνωμη" είπα ταπεινα.
"Παλι καλα που τα γλυκά μου είναι θαυματουργα"
Γελασα λιγο.
"Πρεπει να φροντιζεις τον εκατοστά Νεφελη." είπε αναστεναζοντας
"Το ξερω. Σε τρεις μερες τελειωνω τη σχολη για το καλοκαιρι. Όλα θα πανε καλα"
Ανυπομονουσα να τελειωσει το μαρτυριο
"Το ελπιζω. Ελα τωρα να σε βοηθησω να τελειωσουμε. Νομίζω χρειαζεσαι ξεκουραση" λέει και γνεφω με ενα χαμογελο
Κατεβαινω απο τον πάγκο που καθομουν και συνεχίζω την δουλεια μου.
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Γειαα❤
Κι αλλο κεφαλαιο σήμερα 🔥
Ελπίζω να σας αρέσει κι αυτη η ιστορια....
Ειναι διαφορετικη απο την προηγούμενη και αυτος ήταν ο σκοπος μου 🎀
Ετοιμαζω κι αλλη μια αλλα δεν ξερω αν θα ανέβει...Δηλαδή σε 2 εβδομαδες αρχιζει το σχολειο και δεν νομιζω να ανεβαζω οταν αρχισει...
Οπότε ναι ισως να ανέβει Χριστουγεννα ή κατι τετοιο τελος παντων 💝
See youuuu😏👑
ESTÁS LEYENDO
Sugar Saves Lives
RomanceΠαραξενεύτηκα και σταμάτησα να τρέχω. Όταν τα βλέμματά μας κλείδωσαν έπιασε με τα χέρια του τα μάγουλα μου και με εγκλώβισε. Χωρίς να μπορεί να αντισταθεί άλλο με φίλησε. Ξαφνιάστηκα αλλά ανταπέδωσα γρήγορα. Τύλιξα τα χέρια μου στον λαιμό του ενώ έπ...
