Sugar Saves Lives

Κεφαλαιο 21~ Με απατας!

Κυριακη σήμερα. Διαβασα και εφαγα. Ο Παυλος αργησε να σηκωθει και οταν επιτελους ξυπνησε πήγε στους γονείς μας, για να συζητησουν για τα πραγματα που ειχε στο διαμερισμα που εμενε.

Εγω απο την αλλη καθαρισα λιγο το σπίτι, εφτιαξα μακαροναδα και διαβασα για το Πανεπιστήμειο καποια πραγματα.

Το μεσημερι γύρισε και φαγαμε μαζι.

"Και δεν μου λες σκεφτεσαι να νοικιασεις κανένα διαμερισμα εδω κοντα ή θα φυγεις καπου;" τον ρώτησα.

"Κοίτα θα κατσω λιγο να σας δω και υστερα δεν ξερω. Μπορει να παω κανένα ταξιδι" λέει

Του χαμογελάω και συνεχίζω να τρώω το φαγητό μου.

Αργοτερα κατα τις 6:30 μ.μ. το απογευμα εγω φτιαχνομουν στην τουαλετα για να παω βολτα οταν το κουδουνι χτυπησε.

"Παυλο! Άνοιξε εσυ σε παρακαλώ!" του φωναξα.

Γρηγόρης P.O.V.

Χτυπαω την πόρτα της Νεφελης. Δεν τη είπα πως θα περασω αλλα δεν ειναι και η πρωτη φορα.

Μετά από μερικα δευτερολεπτα η πόρτα ανοίγει.

Γουρλωνω τα μάτια μου.

"Ποιος εισαι εσυ;" ρωτάει το αγορι που μου άνοιξε την πόρτα.

Για να μην αναφερω πως ηταν μονο με το μποξερακι!

Ααα ωστε ετσι εξηγουνται ολα...

Με απαταει..

Γι'αυτό τον τελευταιο καιρο εχει απομακρυνθει.

Δεν το περιμενα αυτο απο εσενα Νεφελη. Ποσο ηλιθιος ήμουν για να μην το καταλάβω.

"Λοιπόν φιλε θες κατι ή θα καθεσαι να με κοιτας σαν να ειδες φαντασμα;" λέει το αγορι.

"Παυλο ποιος ειναι;" ακουγεται η φωνη της Νεφελης απο μέσα.

Ξαφνικά εμφανιζεται και μενει με ανοιχτο το στομα.

Κοιταει μια εμενα και μια αυτον τον υποτειθεμενο Παυλο.

"Γρηγόρη δεν ειναι αυτο που νομίζεις!" λέει

Εεε οχι...

Σοβαρα τωρα; Γυρίζω και φευγω γρήγορα.

Νεφελη P.O.V.

Ακούω τον Παυλο που ανοίγει την πόρτα.

Οχι ρε γαμωτο. Ειναι ο Γρηγορης. Θα νομιζει λαθος.

"Γρηγόρη περιμενε να σου εξηγησω" λέω φωναχτα αφού εχει ήδη φυγει

Βαζω παπουτσια γρήγορα και τον ακολουθαω.

"Γρηγόρη! Ρε Γρηγόρη σταμάτα να σου πω" του φωνάζω αλλα αυτος τιποτα

Συνεχιζει να φευγει μακρια.

Καποια στιγμη μετα απο πολλα παρακαλια σταματησε σε ένα παρκο που δεν είχε κοσμο. Καλυτερα μα μην γινουμε ρεζιλι.

"Τι να μου εξηγησεις ρε Νεφελη;; Εεε τι;" φωνάζει

"Δεν ειναι αυτο που φαινεται" λέω ήρεμα

"Με δουλευεις; Ερχομαι στο σπίτι σου και μου ανοίγει την πόρτα ενας σχεδον γυμνος ανδρας. Σοβαρα τωρα; Νεφελη δεν ηξερα πως ειχες συγκατοικο!" ωριεται

"Γαμωτο Γρηγόρη! Ασε με να σου εξηγησω"

"Νεφελη ασε με! Δεν το περιμενα αυτο απο σενα. Να με απατας με τετοιο τρόπο" λέει ακομη δυνατά.

Ακούω βήματα.

"Τι γινεται εδω;"

Αυτη η φωνη...

"Ο,τι θελουμε γινεται! Ή μηπως εισαι κι εσυ ενας απο τους πολλους γκομενους της Νεφελης! Μην νομίζεις φιλε δεν εισαι ο μονος που κορόιδεψε" φωνάζει στον Αλεξη ο Γρηγορης

"Ρε Γρηγόρη δεν ειναι ετσι τα πραγματα. Κατσε να σου εξηγησω"

"Και ποιος ήταν Νεφελη; Ο Ξαδερφος σου απο την Χαβάη ή ο συμπέθερος απο τις Μπαχαμες; ΕΝΑΣ ΓΥΜΝΟΣ ΑΝΔΡΑΣ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΚΩΛΟΠΟΡΤΑ ΣΟΥ." φωνάζει και ειμαι ετοιμη να βαλω τα κλαμματα.

"Φιλε ηρεμησε, μπορει να ειναι οντως συγγενης" λέει ήρεμα ο Αλεξης.

"Σκασε. Δεν σου πεφτει λογος. Δεν βρηκες εσυ την κοπελα σου να σε απαταει. Νόμιζα ησουν διαφορετικη Νεφελη και με προδωσες. Αυτο που εκανες ξερεις ποιες το κανουν; Οι πουτανες! Δεν περιμενα να ησουν τετοια..." λέει ο Γρηγορης και τότε ο Αλεξης του ριχνει μια μπουνια στο μάτι και πεφτει κάτω.

"Δεν σου επιτρεπω να της μιλάς ετσι!" του λέει και του ριχνει αλλη μια στην κοιλια.

Ύστερα με αρπαζει και με τραβάει μακρια απο τον Γρηγόρη, ενώ εγω δεν μπορω να ελεγξω τα δάκρυα που τρεχουν καυτα απο τα μάτια μου...