His Hired BedWarmer (Enticed Series 1)

HHBW-13

Chapter Thirteen
Escape With You

Reys

    Ngayon lang yata ako naging maingay at masaya nang ganito.

    Gamit ang 4 X 4 nina Rohan ay naglibot kami rito sa Ilocos. I'm starting to be addicted with this place, Ilocos Norte keeps surprising me. Nakaka-amaze dahil nasa likod ako at nakatayo. Kitang-kita ko sa malapitan ang mga naglalakihang Windmill na sa TV ko lang napapanood dati.

    "Shocks! Ang Laki! Parang pabagsak na siya sa kin," napahiyaw ako sa tuwa.

    Napatingin naman ako kay Rohan na nakatayo lang sa gilid at nakatitig lang sa daan. He is so silent today.

    "Hoy! Picture tayo!" lumapit ako bigla sa kanya at parang nagulat pa ito. "Mahulog ka!" bigla itong nagalit. Sinimangutan ko lang siya at nagpicture pa rin kami. Ako nga lang ang nakangiti at parang sinusumpa ako ni Rohan sa picture.

    "Ngumiti ka naman! Para namang labag sa kalooban mo ang maka-picture ako," sinubukan ko ulit kumuha ng larawan namin. Ngumiti nga siya ngunit pilit, which I find creepy.

    "Wow..." Napamangha na lang ako nang mapansin ko ang isang pagkahaba habang tulay at sa tabi nito ay malawak na dagat. Napapikit ako at dinama ang lamig at paghampas ng alon.

    This is so relaxing.

    "This is Patapat Viaduct, ang ganda 'di ba?" Napatingin ako kay Rohan na nakatitig din sa kahabaan ng bridge na dinadaanan namin. Mahaba at paliko-liko ang bridge. The other side is of the bridge portrays the huge moutains. Ang kabila naman ay ang napakalawak na dagat

    "You never told me, Ilocos is such a great place. This is Paradise..."

    Pagkatapos naming nag-road trip sa pagudpud ay nag stop-over kami sa mga bayan na nadaanan namin. Nakarating kami ng Bacarra, Nakita ko ang dinadayong Bell Tower doon. Tapos tumigil ulit kami sa Laoag, sa may Capitol malapit sa famous Aurora Park pagkatapos ay sa San Nicolas, I just witnessed their giant 'Banga'. At sa Batac kung saan matatagpuan ang museum ng dating Presidente na si Marcos. Grabe, the mansion is so beautiful. Preserved talaga ang mga gamit, maging ang silid kung nasaan daw ang mga labi ni Mr. President.

    Dinadayo talaga ang Museum ni Marcos. Paglabas namin marami pang nagpupuntahan dito. Pumunta kami kung saan naghihintay ang mga kasama namin sa amin.

    Nagsiakyatan na sila sa sasakyan. Bigla kong naramdaman ang kirot ng mga binti ko. Sa pagupud pa lang kasi ang dami na naming pinuntahan.

    Nagulat ako nang biglang lumapit si Rohan sa akin at tinitigan lang ako. I am a bit bothered by that thin line formed in his lips.

    "What are you doing? Sakay na," he arcs his brow as he keep on staring at me. Parang sinusubok pa ako nito. Bigla akong nainis kay Rohan. Kaya naman sinubukan kong isampa ang paa ko para makaakyat. Ang Problema ko ay hindi ko alam paano tumaas. I felt that my body is getting heavier and that may feet can't carry them anymore.

    "Shit!" Napasigaw ako nang bigla ako'ng pinapababa ni Rohan. Hindi ako nakapalag nang tinangka kong umakyat at sapilitan niya ako'ng pinaapak sa sahig nang hinawakan niya ako sa baywang ko. "Nakatakong ka kasi lagi," nainis pang sabi nito at inialis ang mga heels ko at itinapon sa sasakyan.

    Bahagyang nakaramdam ng ginhawa ang mga paa ko nang maalis ko ang heels ko. Samantala ay umangkas naman si Rohan sa sasakyan nang walang kahirap-hirap. I didn't expect him to lend his hands to me.

    Tinanggap ko ang kamay niyang iyon. My mind is getting weird now maybe because I'm feeling tired.

    Napatingin ako sa likuran ni Rohan. Naging tahimik ulit siya nang umandar ang sasakyan. It's good to be here at the back, napakahangin at mas nakikita moa ng mga lugar na dinadaanan mo.

    "Sa'n tayo?" tanong ko sa kanya nang nilapitan ko siya.

    "Paoay tayo" tugon naman nito.

    "You seem to know a lot about this place," I've been dying to ask this from him a while ago. Kanina pang umaga nang sinumulan namin ang road trip ay madalas na tahimik siya. Whenever I caught him staring somewhere, he looked like he's into deep thoughts. I knew there is something behind those cold and lifeless eyes but I didn't want to ask everything about it.

    I know everyone has their own secrets and some part of me is eager to know what could possibly cause him to lose the will to live. I definitely know those glares... he's tired of this world.

    I had sex with Rohan a few times already. It was intense unlike the ones I had from the past. But that intensity isn't enough to make him that thrilled. I still feel emptiness whenever we make out. I don't understand it entirely, but probably he's the loneliest person I've ever met.

    Malungkot ako at parang nawala ang lahat sa akin nang namatay si Moira. But my will to change my life is still because of Moira. Wala na siya pero tuwing naalala ko siya ay nabubuhayan pa rin ako sa loob-looban ko. But Rohan doesn't seem to have that kind of motivation. He's firm on the outside but there is nothing of him on the inside.

    "I came here before. Maraming beses na," wika naman nito. May kasunod na malalim na paghinga ang pagsagot niya sa akin.

***

    Tumigil kami sa isang malaking simabahan sa Paoay. May mga ilang turista din akong nakita doon. May kalumaan ang Paoay Church pero hindi maitatago ang ganda nito. Kung may ganda mang hindi kumkupas, siguro ay taglay ito ng simbahan na ito. I had mixed emotions arousing inside me as I walk closer to the churh. Bakit kaya?

    I'm feeling overwhelm and I suddenly smiled like I am being hypnotized but the longer I stare to it I felt a heavy feeling inside me.

    I suddenly had this thought of having someone again in my life. If that is even possible then maybe I can live on...

    Nabalik ako sa ulirat nang may humatak sa akin, the next thing I knew is that my hands are on Rohan's shoulder. Nanlaki ang mag mata ko nang bigla niyang hinawi ang buhok ko.

    Is this some sort of confession?

    Pero bakit naman? I don't see any reason why would he do that.

    Parang inakyat ng libong boltahe ng kuryente ang katawan ko. Hindi ako makagalaw sa kinalalagyan ko. He cupped my cheeks as he pulled me closer to him. Pinagdikit niya ang mga noo namin at ang lapit ng mga labi namin. I looked down on his lips, gusto kong kagatin ang labi ko pero parang nakakahiya naman.

    I never kissed his lips because that is his rule though I really don't get why a sex should go on without kissing. That should be the first trigger to it.         But it could've been better if I will be able to savor his lips.

    Napako ako sa kinatatayuan ako nang bigla ako'ng nilubayan ni Rohan matapos ko'ng marinig ang tunog ng camera. So that was the real reason why he pulled me closer?

    "This looks great. My parents would believe me now that I have a girlfriend," I frowned while looking at him. Abala siya sa pagtingin ng mga pictures sa camera kasama ang driver namin.

    Hindi ko alam ba't bigla ako'ng nakaramdam ng inis.

***