Kathryn's POV
Pagmamahal?
Sa tingin ko hindi mag e-exist yang salitang yan para saakin
kung hindi ko nakilala si Daniel.
He's....My Everything.
He is my boyfriend, my soulmate, my first love, my one true
love last but not least he is also my best friend.
Kung tatanungin niyo ako kung sino ba si Kathryn pag walang Daniel?
....wala.
Kasi pag walang Kath walang Daniel.
Pag walang Lou Lou walang John.
kita niyo pag walang Brad Pitt walang Angelina Jolie.
Pag walang James Reid walang Nadine Lustre.
We're two people as one.
Kaya paano kung mawala ang isa saamin?
Eh di hindi kami kumpleto?
Hindi kami masaya...
Kaya paano nalang ako kung biglang kunin na saakin si Daniel?
Mababaliw ata ako.
Bakit ba kasi kami ang napili ng universe?
bakit hindi niya nalang pag tripan ang ibang tao diyan?
Bakit kami pa ni Daniel...
Mukha akong tanga dito na punong puno ng mga tanong na alam kong walang makakasagot.
"Kath please don't think of such things..."
sabi ni Daniel habang pinipisil pisil ang kamay ko.
Gising na pala siya.
Tinignan ko siya na para bang hindi ko alam kung ano ang pinag sasasabi niya.
He sat up sa hospital bed niya at tinulungan ko siya.
"Kath ayaw ko na dito.." malungkot niyang sabi.
"Pero Daniel-"
hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng halikan niya ako bigla.
"Kath can you take me away from here?"
tanong niya.
Tinignan niya ako mata sa mata na para bang nag mamakaawa na siya.
Napabuntong hininga ako.
"Ok fine I'll see what I can do."
Napangiti naman siya agad
"Thank you, I love you."
"Naku pasalamat kang lalake ka at mahal ren kita."
sabi ko at kinurot ang pisngi niya at tumayo para kausapin ang doktor.
_____________
"Pwede na ho ba siyang i-discharge?"
tanong ko.
Parang nag aalin langan ang doktor.
"Well you see ms de los santos...uhhh can I just talk to mr salazar?"
tumango nalang ako.
Bakit ba hindi niya masabi ang gusto niyang sabihin?
_______________
