BİLİNMEYEN

2.BÖLÜM (DÜZENLENDİ)

***

Cenk ile Rüzgar kameraları her yere takmışlardı ama sadece kilitli olan bir oda kalmıştı. Cenk tekrardan odanın önüne geldiklerinde kapıda durarak Rüzgara döndü Rüzgarda ona dönünce ikisi de aynı şeyi düşündüklerini anlayarak ses çıkarmadan evden ayrıldılar. Duru bu ikili gittikten sonra MEYAÇ gurubunun hemen evi izlemeye başlamayacaklarını bildiği için rahat bir şekilde yan komşularına giderek küçük bebeği alıp eve döndü. Duru daha yeni 7 aylık olan kardeşini oturma odasına oturtarak kilitli odada bulunan oyuncakları getirerek oynamaya başladı. Duru kardeşiyle oyuncak oynamaya dalmışken kardeşi Ece'nin emekleyecegini anlayarak heyecanla "Hadi bebeğim ablanın yanına kadar gelmeyi başarabilirsin!" diyerek onu cesaretlendirirken Ece bebekçe bir şeyler mırıldanarak ablasına doğru biraz emekleyerek biraz da dinlenerek zorda olsa vardı. Duru kardeşinin onun yanına gelmesiyle sevinç çığlığı atarak Eceyi kucağına alıp öpücüklere boğarak "Aferin sana aşkım hemende her şeyi ne çabuk öğreniyorsun zeki çocuk" derken dış kapının açılma sesi gelmesiyle Ece korkuyla Duruya daha fazla sokuldu Duru kardeşinin gelen adamdan korktuğunun bilinci ile daha çok sarılıp yavaşça ayağa kalkarak yatıştırıcı bir tonda

"Korkma ablacım ben varken kimse sana zarar veremez! Bu kişi baban bile olsa hiç bir şeyi değiştirmez"

Duru'nun üvey babası Kemal sallana sallana salona girerek yine uzun ve kapalı giyinmiş Duruyu aç gözlerle incelemeye başlayıp "Yine giymişsin en kapalı kıyafetlerini ama bilmiyorsun ki o vücudun güzelliğini üstünde olan bez parçaları gizleyemez benim küçük kızım"

Duru bu cümleye aldırmamaya çalışarak kapıya yakın duran adamın yanında geçip odasına çıkacakken Kemal kızın kolundan tutup kendine çekerek saçlarını koklayıp "Bu kokunun beni annenin etkilemediği kadar etkilediğini biliyor musun yavrum? Sırf sana yakın olmak için o yollu anan ile evlendim!"

Duru kolunu kurtarmaya çalışarak "Kolumu bırak çocuk kucağımda bari ondan utan!" deyince Kemal kızın kolunu okşayarak bırakıp "Er ya da geç benim olacaksın ama artık benim sabrım taşıyor kendini hazırlasan iyi olur!"

Duru bu iğrenç cümleyle öğürmemek için kendini tutarak merdivenlere yöneldi. Kemal kızın arkasından bakarak "Ben çok acım kucağında olan gereksiz bebeği bırakıp gel beni doyur yoksa olacakları biliyorsun değil mi?" demesiyle Duru gözünden akan bir damla yaş ile kendi odasına çıkıp Eceyi korunaklı bir alana katıp sanki bu bebek anlayacakmış gibi

"Ablacım ben gelene kadar sakın olduğun yerden çıkma tamam mı? Ben hemen gelecem sakın korkma" diyerek kardeşinin kafasından öpüp hızlı adımlarla mutfağa girdi. Mecbur olduğu için hemen Kemale yemek hazırlamaya başlarken bulaşık makinesinden temiz tabak almak için eğildi ve eğilmesi ile arkasında hissetigi bedenle korku ile kasıldı. Kemal kızın arkasından ensesini öperek "Artık dayanacak gücüm kalmadı şu anda burada benim kadınım olacaksın! Kendimi sıkmamın anlamı yok" demesi ile Duru arkasında olan adamı itmeye çalışarak "Bırak beni Kemal! Yalvarırım dokunma! Döv ama dokunma lütfen" derken Kemal kızı yere fırlatarak kendi üzerinde olan bluzu çıkardı Duru adamın bu boş anından yararlanmak için mutfak kapısına koşması ile Kemal kızın saçından tutup tekrar yere fırlatarak "Benden kaçışın yok güzelim şu anda resmen karım gibi olacaksın" diyerek yerde uzanan kızın üzerine çıktı Duru üzerine çullanan adama karşı gelmeye çalışarak ağlasa da gücü yetmiyordu. Kemal kızın boynundan öperek üzerinde olan bluzu hızla yırtarken Duru çığlık atarak adamın omuzuna vurup

"Allah aşkına bırak beni ne olur lütfen bunu bana yapma"

Kemal bu yalvarışlara sinirlerek kıza sert bir tokat atıp "Kes sesini! Sana benim olacaksın dedim direnmenin anlamı yok artık" derken yukarıdan gelen Ece'nin ağlama sesi ile Duru hıçkırarak "Lütfen Kemal Ece çok korktu bırak gidip onu sakinleştireyim o senin kızın bunu ona yapma bari!"